We found love right where we are ~ Voldermort's daughter

Prologue

Ik keek Draco jaloers aan toen hij zijn brief van Hogwarts openscheurde en hem vol trots aan onze moeder liet zijn.

'Wanneer gaan we schoolspullen kopen?' vroeg hij enthousiast en mama aaide hem over zijn spierwitte haren.

'Dat komt wel, lieverd. Laat je brief maar aan papa zien. Ik weet zeker dat hij super trots zal zijn.'

Draco rende de woonkamer uit.

'Waarom ik niet?' vroeg ik zacht. 'Ben ik dan toch geen heks?'

'Het spijt me, liefje, maar ik kan je dat niet vertellen. Dat zal je vader tegen je moeten zeggen. Het was immers zijn idee.'

Ik wist dat ze dit zou zeggen. Het probleem was dat ik doodsbang was voor mijn vader. Met zijn gevaarlijke toverstok kon hij met me doen wat hij wilde en ik zou hulpeloos zijn. Ik kon niets. Was dat de bedoeling? Was hij bang dat ik te sterk voor hem zou worden als ik naar Hogwarts zou gaan?

'Wanneer komt hij thuis?'

'Hij zal komen eten vanavond,' zei mama.

Ik zuchtte. Als vader kwam, hing er een gespannen sfeer waar ik me niet fijn in voelde. Ik voelde me altijd ontzettend alleen, ook al zat mama er altijd bij. Het leek altijd alsof mama dan toch koos voor de familie Malfoy en mij alleen liet. Dit was omdat Lucius mij haatte. Ik wist niet waarom, maar hij haatte me, bijna net zo erg als dat ik mijn vader haatte.

Vader kwam inderdaad rond etenstijd. De house-elfs hadden heerlijk voor ons gekookt. We moesten aan tafel gaan zitten. Vader aan de kop van de tafel, ik aan de linkerkant naast hem, Draco tegenover me. Naast Draco zat zijn vader en naast mij mijn moeder.

'Hoe was het vandaag Lucius?' vroeg vader zacht terwijl hij zijn glas rode wijn ophief. 'Is het gelukt?'

'Zeker, my lord. Ik heb mezelf weten te benoemen als eerste man van de ouderraad van Hogwarts.'

'Ik had niet anders van je verwacht,' zei vader.

We waren dus bij Hogwarts beland. Draco had het over de brief en zei dat hij zo graag in Slytherin zou komen. De vraag lag op het puntje van mijn tong, maar ik was bang hem te stellen. Toch deed ik het.

'Waarom heb ik geen brief gekregen, my Lord?' vroeg ik beleefd maar ontzettend zacht.

Vader keek me aan.

'Ik heb je hier nodig. Vanaf nu krijg je les van mij. Ik zal je opleiden tot een van de gevaarlijkste tovenaars van de toekomst zodat je mij kunt assisteren als de oorlog daadwerkelijk uitbreekt.'

Ik werd lijkbleek, maar ik moest mijn gedachten uitschakelen. Vader deed soms aan occulumency en hij gebruikte dat vaak als hij doorhad dat ik het ergens niet mee eens was. Dat mocht niet gebeuren. Zeker nu niet.

'Dat klinkt geweldig,' zei ik. 'Ik verheug me erop, my Lord.'

'Je mag vanaf nu met me mee, maar je bent nog te jong om te moorden. Ik zal je op jouw dertiende verjaardag, als wijze van verjaardagscadeau, voor het eerst iemand laten martelen en daarna vermoorden, zodat je weet hoe het voelt om dit hierna dagelijks te doen.'

Ik knikte en keek naar Draco. Jaloezie was duidelijk te zien, maar niets vergeleken met Lucius, die mij jaloers, hatelijk en gefrustreerd aankeek. Ik liet mijn hoofd zakken. Wat had ik graag gewild dat vader Draco gekozen had. Dan was Lucius niet zo boos geweest en had Draco mij niet jaloers aangekeken. En nog iets, dan zat ik niet met dit verschrikkelijke lot opgescheept.