We found love right where we are ~ Voldermort's daughter

Eleven

 Ik verstopte me de rest van de dag op de wc. Ik huilde het uit en steeds als er meisjes binnenkwamen, werd er gepraat over mij. De hele school wist nu wie ik was. Gryffindor zal me haten, maar als ik de echte waarheid zou vertellen, zou mijn vader daar zo achter komen en dan had ik echt een probleem.
Ik was uitgehuild en deed de deur van het toilethokje open. Ik droogde mijn tranen en liep naar buiten. Ik werd niet aangevallen, maar er werd gestaard en gefluisterd. Ik probeerde er niet op te letten, maar het was zo lastig. De school was net afgelopen en het was druk op de gangen. Ik wist niet wat ik moest doen. Naar Dumbledore om te klagen, Snape rammen omdat ik woedend op hem was of voor de leeuwen gegooid worden door Gryffindor in de common room? Het zal allemaal gebeuren, maar ik koos nu voor de common room. Ik moest naar Harry, Ron en Hermione. Zij moesten mij steunen.
Meteen renden ze op me af toen ik het door het portretgat liep.
'Waar was je?' vroeg Hermione ongerust. 'We hebben overal gezocht!'
'De toiletten,' zei ik. 'Ik kon niet anders - '
'Als ik Snape ooit nog eens tegenkom dan sla ik hem helemaal in elkaar,' zei Harry dreigend. 'Jeetje, wat haat ik die man.'
'Ik heb het hem nog zo gezegd dat ik dit niet wilde...'
'Het zal wel een klusje van je vader zijn geweest,' zei Ron bedenkelijk.
Plotseling merkte een ouderejaars mij op.
'DAAR IS ZE. DOCHTER VAN VOLDEMORT! VERMOORD HAAR WANT ANDERS VERMOORDT ZE JULLIE!'
Ik lachte hem uit.
'Sorry, jij wilt mij vermoorden? Met één spreuk lig jij knock out.
'Zeker van je vader geleerd?'
'Ja,' zei ik fel. 'Voor het geval ik idioten als jou tegenkom!'
De jongen trok zijn stok en probeerde me met allerlei vervloekingen te verlammen of ontwapenen, maar ik was sterker. Ik weerkaatste een van zijn lamstralen en de jongen lag bewusteloos op de grond. Er werd geschreeuwd, aan mijn haren getrokken, geschopt en geslagen. Totdat...
'Wat is hier in vredesnaam aan de hand?!'
McGonagall klom door het portretgat en keek iedereen woedend aan. Ik stond op van de vloer waar ik zojuist neer was geslagen.
'Zij is de dochter van Voldemort! riep een meisje en ze wees met haar verdacht lange wijsvinger naar mij.
'Goh,' zei McGonagall. 'En? Zolang Elena op Hogwarts zit, mag ze zijn wie ze moet zijn. Iedereen wordt hier gerespecteerd, ook zij.'
'Straks vermoordt ze ons,' zei een eerstejaars. 'Kijk wat ze met hem gedaan heeft.'
Hij wees naar de ouderejaars op de grond.
'Ja, dat had ik niet moeten doen,' gaf ik toe. 'Maar als iemand mij zo graag wil aanvallen, moet hij wel zeker zijn dat hij me aankan. Eigen schuld, zeggen we dan maar.'
'Ik ben ontzettend teleurgesteld in jullie, Gryffindor. Wij accepteren iedereen, ook al heeft iemand een andere achtergrond. Jullie hebben Elena toch gezien afgelopen week? In mijn ogen is zijn geen kwaadaardig kind. Dat moet jullie toch ook zijn opgevallen?'
'Het kan toch ook gewoon een grote act zijn?' zei Dean Thomas.
'Een act?' lachte ik schamper. 'Hoe goed moet ik dan acteren? Heb je mij gisteren niet gezien toen ik terug kwam van mijn vader? Ik was op zijn zwaarst gemarteld. Nou, dat doet mijn vader niet als hij wil dat ik jullie vermoord.'
'Waarom werd je dan gemarteld?' vroeg Dean.
Ik zuchtte.
'Dat kan ik niet vertellen. Het gaat niet over jullie. De enige die iets weet is professor Dumbledore.'
'Waarom is dat dan geheim?'
'Nou, laat ik het zo zeggen. Ik ben niet naar Hogwarts gestuurd om iets te leren of om vrienden te maken. Ik heb een opdracht gekregen om uit te voeren. Als ik die opdracht aan jullie vertel, ben ik bang dat deze uitlekt. Maar geloof me, het heeft niets met jullie te maken en Dumbledore weet ervan.'
Dean leek overtuigd.
'Als ik iemand nog eens zo tekeer zie gaan tegen wie dan ook van Gryffindor, dan trek ik alle punten af van Gryffindor,' zei McGonagall streng. 'Zo gaan we niet met elkaar om. En Elena, tien punten aftrek van Gryffindor. Ook al word je aangevallen, jij weet exact hoe je deze vervloekingen moet tegenhouden.'
Ik beet op mijn lip en knikte.
'Het spijt me.'
'En zeg maar tegen McLaggen als hij bijkomt dat hij ook tien punten aftrek ontvangt omdat hij jou probeerde aan te vallen.'
Ik knikte.
McGonagall verdween. Het werd rustiger in de common room. Niemand schreeuwde meer en een paar mensen boden zelfs hun excuses aan.
'Hoe laat is het?' vroeg ik aan Harry.
'Half zes. Waarom?'
'Ik wil naar Snape.'
'Oef... lijkt je dat slim?'
'Nee,' gaf ik toe. 'Maar ik wil weten wat in hem opkwam dat hij opeens mijn naam moest uitspreken. Ik had het hem nog zo gezegd.'
'Niet gemeen bedoeld, maar je weet hoe Snape is. Hij haat Gryffindors.'
'Hij haat vooral mij,' zei ik. 'Ik weet niet of het jou ooit is opgevallen, maar ik doe alles fout.'
'Dan hebben we een gemeenschappelijke hater,' zei Harry. 'Snape haat mij ook. Sinds dat jij erbij bent gaat die aandacht meer naar jou, moet ik eerlijk bekennen, maar er ging vaak geen les voorbij dat hij geen vreselijke dingen zei of punten aftrok.'
Ik glimlachte flauw.
'Ik vraag me ook echt af waarom. Ik denk dat ik dat toch maar even ga vragen. Tot zo!'
Harry, Ron en Hermione keken me enigszins bezorgd aan toen ik de common room verliet en snel naar Snape's kantoor liep. De mensen van Hufflepuff, Slytherin en Ravenclaw hadden blijkbaar nog geen preek gehad van hun afdelingsleider want ze fluisterden erop los en sommige Slyhterins slaakten een kreet van vreugde als ze mij zagen, ik heb nog steeds geen idee waarom.
Ik klopte aan bij Snape's kantoor en liep gespannen naar binnen. Dumbledore zat er ook.
'Aha, Elena. We hadden het net over je,' zei Dumbledore, alsof het de normaalste zaak van de wereld is om het met twee leraren te hebben over een leerling.
'Oh,' zei ik. 'Ik kom later wel terug.'
'Nee, dat hoeft niet natuurlijk,' zei Dumbledore. 'Ga zitten.'
Ik knikte.
'Klopt het dat Severus jouw achternaam zei en dat dat niet zo bedoeld was?'
'Ik hoop het voor hem,' mompelde ik. 'Het kwam er in ieder geval uit nadat ik de zoveelste onvoldoende gekregen had en ik om feedback vroeg. Als Snape mij nu als een waardig persoon zou behandelen, was dit niet gebeurd.'
'Is dat correct, Severus?' vroeg Dumbledore streng.
Hij knikte.
'En wat kwam jij hier doen, Elena?'
'Hem duidelijk maken dat ik hier niet blij mee ben en vragen waarom hij me haat.'
'Weet je, dan laat ik jullie even alleen. Dit is typisch een gesprek dat jullie zelf kunnen voeren.'
En daar zat ik dan met de man die mij haatte, voor het eerst in mijn leven met een schuldige blik op mij gericht.