Snape had ons direct in de trein gezet. Ons uitstapje was vroegtijdig geëindigd en we moesten plaatsnemen in de lerarencoupé. Snape zou McGonagall zoeken en haar naar ons toe sturen. Hij wees ons er al op dat de verrassing die alle leraren voor de leerlingen hadden, aan onze neus voorbij zou gaan.
'Wat zou die verrassing zijn geweest?' vroeg ik me hardop af toen Snape weg was.
'Geen idee,' zei Harry en hij stak zijn armen uit met als teken dat ik bij hem moest komen zitten. Zachtjes gaf hij me kusjes in mijn hals en uiteindelijk op mijn mond. 'Maar wat het ook is, het zal niet leuker zijn dan dit momentje.'
'Gelijk heb je,' glimlachte ik.
Hoewel, daar dacht ik anders over toen McGonagall woedend binnenkwam.
'Nog nooit -' sneerde ze woedend toen ze met een ruk de coupédeur dichtdeed en met haar handen in haar zij voor ons kwam staan. 'Wat deden jullie in godsnaam in Knockturn Alley?!'
Ik keek Harry aan en zuchtte. De waarheid was altijd beter dan liegen.
'We hadden Lucius en Draco gevolgd,' zei ik. 'We wilden weten wat ze daar te zoeken hadden en - nou, nieuwsgierigheid is geen zonde toch?'
McGonagall schudde haar hoofd.
'Nieuwsgierigheid niet, maar verboden terrein betreden zonder toestemming echter wel. En de Malfoys, wat zijn jullie te weten gekomen?'
'Niets bijzonders,' zei ik nuchter. 'Draco wilde een nieuwe stok kopen en hij ging naar een of andere winkel daarvoor. Het was niet de moeite waard om zo erg in de problemen te geraken voor dit.'
Ik keek McGonagall aan.
'Dat moet ik dan maar geloven,' zuchtte ze. 'Wat doen we met jullie?'
'Professor - ' begon Harry. 'We mogen toch wel nog naar het bal?'
McGonagall knikte glimlachend.
'Dat pakt niemand van jullie af, geloof me.'
'Nou, Snape wel,' zei Harry opgewonden. 'Hij dreigde er al mee net!'
'Dat zal hij niet menen, want we hebben wat afgesproken met de leraren afgelopen week.'
'Wat dan?' vroeg ik nieuwsgierig.
'Dat het verboden is de leerlingen te straffen door het bal van ze af te pakken. Iets waar je zoveel tijd in steekt en gaat steken, dat is haast gruwelijk om af te pakken. Er zijn genoeg andere manieren om duidelijk te maken welk gedrag wel of niet door de beugel kan.'
'Dat vind ik een goede regel, professor,' zei ik. 'Sommige dingen zijn zo belangrijk, dat geen enkele overtreding zo ernstig is om zoiets als een bal te missen.'
'Dank je, Elena,' zei McGonagall. 'Het was immers mijn regel. Echter, en daar kan ik helaas niet omheen, krijgen jullie straf.'
Ik keek Harry aan en beet op mijn lip. Als McGonagall ons zou straffen, werd het nooit mild.
'Vijftig punten aftrek van Gryffindor, laten we daar eens mee beginnen.'
'Maar professor - ' stamelde Harry. 'Dit is buiten school gebeurd en het is ons niet verteld dat we er niet mochten komen.'
'Nou, Potter,' zei McGonagall streng. 'Ik heb zo mijn redenen om jullie hiervoor gewoon straf te geven. Jullie zijn dertien en dus oud genoeg om zelf na te denken. Wij zeggen toch ook niet dat je niet naar het Shrieking Shack mag gaan? Dat lijkt me toch overduidelijk. Hier komt een stukje zelfverantwoording bij kijken.'
Harry keek McGonagall woedend aan, maar zei niks.
'Goed, als ik jullie samen straf, heeft dat geen zin. Dus, Elena, jij mag helpen met de organisatie van het bal en Potter, jij mag meneer Filch gaan helpen met het sorteren van zijn handboeien. En geloof me, hij heeft er veel.'
'Maar - dan is mijn straf toch veel minder erg dan die van Harry? Ik bedoel, ik vind dat super leuk om te helpen met de organisatie.'
'Oh, maar we zullen de minst leuke werkjes voor jou overlaten, Elena,' glimlachte McGonagall. 'En tevens denk ik dat je uitgesloten bent voor beide verkiezingen. Het zou oneerlijk zijn als iemand van de organisatie de verkiezingen zou winnen.'
Ik liet mijn hoofd zakken.
'Dat vind ik jammer om te horen, professor,' zuchtte ik.
Het deed McGonagall ook wel wat dat ik niet blij was hiermee, maar ze kwam er niet op terug.
'Kom,' zei ze. 'We gaan naar het restaurant. Dat was een verrassing van ons voor de leerlingen.'
'Waarom mogen we daarheen?' vroeg Harry. 'Snape zei van niet.'
'Omdat ik niet meer straf geef dan nodig en omdat ik denk dat jullie je hier meer zullen vermaken dan in het restaurant.'
Ze had gelijk en schoorvoetend liepen we achter haar aan de trein uit. De leerlingen hadden allemaal plaatsgenomen in the Leaky Cauldron, dus het was behoorlijk druk. Er waren nog maar drie vrije plekjes en mocht het nou net zo zijn dat deze aan de lerarentafel waren. Ik zuchtte en keek naar Harry. McGonagall ging naast Lupin zitten en Harry bedacht zich geen seconde en ging naast haar zitten, want aan de andere kant zat Snape. Ik ging naast hem zitten en glimlachte. Zachtjes en zonder dat iemand het verder zag, kneep hij in mijn hand en glimlachte zwakjes. Een waas van opluchting ging door me heen. Hij had het me vergeven.
Eerlijk gezegd viel de avond me hartstikke mee. Het was gezellig om met de gesprekken van de leraren mee te luisteren en om soms zelf ook wat te vertellen. Met Snape had ik het over de Potions die in de zevende klas aan bod kwamen, met McGonagall over mijn uitzonderlijke prestaties voor Transfigurations en met Lupin over papa. Dat was een minder leuk gesprek, maar toch wel nodig. Ik moest gewoon dingen kwijt. Irritaties, maar ook hoe het martelen nou precies voor me was. Het was fijn om te delen met mensen die ik kon vertrouwen.
Na het lekkere eten, liepen Harry en ik hand in hand naar de trein.
'Ik ben kapot,' zei ik. 'Deze dag was super leuk, maar heel vermoeiend.'
Plotseling schoot me iets te binnen.
'Waar was Draco trouwens? Na Knockturn Alley heb ik hem niet meer gezien. Zou hij met Lucius mee zijn?'
'Niet vrijwillig,' zei Harry. 'Misschien om de nieuwe stok uit te testen?'
'Zou kunnen,' zei ik bedachtzaam. 'Vreemd eigenlijk.'
De rest van de rit spendeerden we aan speculeren over Draco, lekker tegen elkaar aan kroelen en kusjes geven. Hermione en Ron kwamen later ook nog binnen en eigenlijk was deze reis net zo fijn als de heenreis. Ik kon maar een ding zeggen en dat was dat ik genoten had van vandaag. Dat mocht wel eens, toch?
JE LEEST
We found love right where we are ~ Voldermort's daughter
Fanfiction"We've all got both light and dark inside us. What matters is the part we choose to act on. That's who we really are." Elena Merope Riddle, dochter van Voldemort, heeft het niet makkelijk. Ze beseft heel goed dat de plannen van haar kwaadaardige vad...