Thirty-five

94 5 0
                                    

De volgende dag werd ik laat wakker. Gisteren was ik doodmoe geweest in de avond, wat resulteerde in een vluchtige ochtend omdat ik alles twee keer zo snel moest doen.
Harry en ik kwamen gelukkig even snel naar beneden. Ik gaf hem een zoen en omarmde hem.
'Kom,' zei ik. 'Ik heb honger.'
Hand in hand liepen we naar de Great Hall. Wat zou ik graag weer die camoeflagespreuk uitspreken zodat ik niet werd aangegaapt door al die leerlingen die het nog steeds niet eens waren met onze relatie. We aten wat toast in the Great Hall toen Dumbledore opeens weer bij ons kwam staan. Dit keer voor Harry.
'Hallo Harry, heb je tijd om na school even naar mijn kantoor te komen? Ik moet wat met je bespreken.'
'Goed, professor,' zei Harry een beetje verbaasd.
We hadden Potions. Ik had er zin in want ik kon proberen een Potion te maken uit het boek van Dumbledore.
'Hallo, professor,' zei ik vrolijk toen we het lokaal binnenliepen.
Zoals enigszins verwacht zei Snape enkel dat we moesten gaan zitten. Ik ging op mijn vertrouwde plekje achterin zitten, maar plotseling kwam Draco naast me zitten.
'Dat mag niet,' zei ik bot. 'Ik moet alleen zitten.'
'Interesseert me niets,' zei Draco. 'Als jij het nog een keer in jouw achterlijke hoofd haalt om mij te verraden aan mijn vader, dan beloof ik je dat ik je vermorzel.'
'Nu maak je me bang,' zei ik sarcastisch. 'Luister, ik heb besloten om eens voor mezelf te kiezen en niet voor iemand die het niet interesseert of ik nou dood ga of in leven blijf. Begrepen?'
'Riddle en Malfoy!' riep Snape door de klas. 'Was ik niet duidelijk geweest?'
Eerlijk gezegd had ik geen idee waarin hij duidelijk moest zijn geweest want ik had niet gehoord was hij überhaupt gezegd had.
'Malfoy, waarom zit jij daar? Riddle moet alleen zitten en dat weet ze dondersgoed.'
'Ik wilde haar even duidelijk maken wat ik van haar vind,' zei Draco onschuldig. 'Verboden?'
'Wel in mijn les. Hup, ga op jouw plek zitten. Riddle, tien punten aftrek van Gryffindor.'
'Waarom?' vroeg ik vriendelijk.
Snape keek me streng aan.
'Omdat ik dat zeg, dametje. Je praatte door de klas.'
'Goed, dat begrijp ik,' zei ik en ik keek Snape een tijdje aan zonder uitdrukking op mijn gezicht.
We gingen aan het werk. De klas maakte een makkelijk drankje en ik ging aan het werk met mijn Potions boek van Dumbledore. Ik verzamelde ingrediënten en volgde de instructies in het boek. Ik vond het zo leuk dat ik niet eens doorhad dat Snape achter me stond.
'Ik heb je hiervoor geen toestemming gegeven,' zei hij streng. 'Je hoort gewoon te doen wat er in de les gedaan wordt.'
'Pardon?' zei ik. 'Vorige week was het geen enkel probleem.'
'Dat was vorige week inderdaad,' zei Snape. 'Weet je wat, dan kom je vanavond maar naar mijn kantoor en dan mag je de drank die deze les op het programma stond maken.'
Ik keek hem woedend aan.
'Wat een onzin. Zeg het maar, welke drank is het? Dan doe ik het nu nog wel even.'
Snape grijsde.
'Helaas. Die drank moest een half uur sudderen.' Hij keek op zijn horloge. 'En we hebben nog maar een kwartier les.'
Ik had een vaag vermoeden dat Snape gehoord had dat ik Sirius ontmoet had.
'Nou, prima,' zei ik zacht.
Ik pakte mijn spullen en liep het lokaal uit. Geen haar op mijn hoofd dat ik me nog een seconde langer met die idioot in een ruimte wilde bevinden. Woedend liep ik naar boven. Ik wist echt niet wat ik ging doen. Ik zuchtte. Had ik toch gedacht dat Snape zo lief was tegen me, maar nu moest ik gewoon bij hem nablijven, zoals in de eerste schoolweek. Dat was toch wel vreselijk.
Ik zag McGonagall op me aflopen.
'En nu denkt madame ook al dat ze niet eens in de les hoeft te zijn?' vroeg ze streng.
'Nou,dat is niet waar,' beet ik haar toe. 'Mens, houd toch op.'
Ze pakte mijn arm stevig vast.
'Waag het niet om mij nog een keer zo te noemen! Vijftig punten aftrek.'
Wat hadden al die leraren vandaag tegen me? Ik begreep er niets van. Ze liet me los en ik wreef over de pijnlijke plek.
'Dat deed pijn,' zei ik zacht en er verscheen een traan. Niet vanwege de pijn, maar omdat zowel McGonagall als Snape hatelijk gedrag tegen mij vertoonden. Ik keek McGonagall aan, maar liep toen weg. Ik ging op een traptrede zitten in het trappenhuis en legde mijn hoofd tegen de muur. Ik huilde. Ik had het nooit bedoeld om dingen te doen tegen de regels. Als Snape aan het begin van de les tegen mij gezegd had dat ik moest doen wat er in de les gedaan werd, had ik naar hem geluisterd. Nu had ik geen idee dat ik een regel overtrad. En McGonagall, die had gewoon een hekel aan me. Als ze maar een reden vindt om me te straffen. Ik wreef door mijn haar en knipperde enkele keren met mijn ogen. Ik trilde, had ik door. Het feit dat ik niet rechtvaardig behandeld werd op school, was het ergste gevoel dat ik ooit gehad had. Thuis was ik eraan gewend, maar dit was wel een van de eerste keren op school.
De bel ging. Het werd druk in het trappenhuis, maar ik liep niet weg. Het interesseerde me niet dat mensen nu om me heen moesten lopen want dat deden ze toch al. Ik zag Harry lopen. Hij kwam naast me zitten.
'Wat is er gebeurd? Ik heb het niet allemaal meegekregen.'
Ik keek Harry aan en legde mijn hoofd op zijn schouder.
'Eigenlijk, zowel Snape en McGonagall hebben vandaag duidelijk laten merken wat voor grote hekel ze aan mij hebben. Ik begrijp er niets van. Snape, ik dacht echt dat wij een goede band opgebouwd hadden. En McGonagall, die haat me gewoon altijd.'
Ik vertelde wat McGonagall met me gedaan had.
'Ga naar Dumbledore!' riep Harry verontwaardigd.
Ik schudde mijn hoofd.
'Het is alweer geheeld. Ik heb genezende krachten.'
'Nou en? Zij mag dat niet doen.'
'Het interesseert mij niet,' zei ik zacht. 'Ik heb alles gedaan wat zij me vroeg en nog doe ik het fout. Ik ben er klaar mee. Ga naar je les, anders krijg ik daar ook nog eens de schuld van.'
'Het is Lupin. Hij ziet je graag,' zei Harry. 'Dat weet je toch?'
'Ik vraag morgen wel om extra werk,' zei ik en stond op. Ik gaf Harry een zoen en liep naar de binnenplaats, waar ik in het gras ging zitten en met mijn gezicht in de zon zat. Mijn mascara kwam op mijn vingers terecht toen ik in mijn ogen wreef. Ik ging liggen en deed mijn ogen dicht. Ik viel in slaap.

We found love right where we are ~ Voldermort's daughterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu