We found love right where we are ~ Voldermort's daughter

Eighty-two

Ik zocht Harry zeker een kwartier, maar kwam hem uiteindelijk tegen op de gang van de vierde verdieping. Ik vloog hem in de armen en we gingen tegen een muur aan zitten, ik dicht tegen hem aangeklemd.
'Wat is er precies gebeurd?' vroeg Harry zacht.
'Snape is niet te vertrouwen. Hij heeft een vreselijke opdracht voor mij verzonnen en het erge was nog dat hij geen toestemming had van papa.'
'Wat was de opdracht?'
Ik keek Harry aan en beet op mijn lip.
'Het uitmaken met jou door vreemd te gaan. Ik moest iemand anders zoenen waar jij bij was.'
Harry's gezicht vertrok en ik legde mijn hoofd op zijn schouder.
'Waarom?' vroeg Harry fluisterend.
'Omdat - ik weet het eigenlijk niet. Snape haat je en hij vindt dat jij het niet verdient om geliefd te worden? Ik weet het niet.'
'Had je het gedaan als deze opdracht echt van Voldemort kwam?'
Ik schudde mijn hoofd.
'Elke straf die ik zou krijgen zou niet in verhouding staan met de pijn die ik jou en mezelf aan zou doen als ik die opdracht uitvoer.'
Harry zoende me op mijn voorhoofd en streelde mijn wang.
'Waarom is jouw wang rood?' vroeg hij bezorgd.
'Ik kreeg een klap in mijn gezicht,' mompelde ik. 'Snape kan hard slaan.'
Harry keek me verbijsterd aan.
'Hij heeft je geslagen? Die idioot!?'
'Ja, toen ik dat zei, gebeurde het inderdaad,' zei ik zacht.
Harry keek me vol ongeloof aan.
'En we dachten echt dat hij - '
' - te vertrouwen was,' maakte ik zijn zin af. 'Het erge is nog dat Dumbledore het voor hem opneemt.'
'Hij heeft een zwak voor Snape, maar dit kan toch niet,' zei Harry. 'Hier kwetst Dumbledore ons allebei mee. Ik eis gerechtigheid.'
'Het is Hogwarts,' zei ik zacht. 'Als je iets duidelijk wilt maken, krijg je straf.'
Harry knikte.
'En toch heb ik er elke straf voor over om duidelijk te maken dat ik dit niet goedkeur.'
Ik knuffelde Harry innig en liet hem niet los voor een tijdje.
'Ik hou van je,' fluisterde Harry liefdevol in mijn oor. 'Je bent een schatje.'
'Jij ook,' kreunde ik.
'Harry en Elena,' werd er gezegd.
Shit. Ik liet Harry los en keek naar degene die voor me stond. Lupin.
'Waarom zitten jullie niet in mijn les? Ik weet dat het heel belangrijk is om elkaar lief te hebben, maar professor Dumbledore vindt het niet goed als er lessen gemist worden.'
Ik keek Lupin aan.
'We komen wel,' zei ik zacht. 'Als u de reden wil weten, dan moet u maar naar Snape of Dumbledore gaan. Ik wil het u wel vertellen, maar daar word ik verdrietig van.'
'Ik hoef niets te weten, Elena,' zei Lupin vriendelijk. 'Kom nu maar gewoon naar mijn les. Je kunt alles tegen me vertellen of zeggen, maar je moet het zeker niet doen als je er verdrietig van wordt.'
'U hoort het vast ooit wel van Dumbledore,' glimlachte ik zwakjes en Harry hielp me overeind.
'Elena!' riep iemand toen ik net met Harry en Lupin het lokaal in wilde lopen.
Ik draaide me om. Snape. Ik maakte een kotsgeluidje, maar bleef wel staan. Ik wilde de reden weten, hoe dan ook.
'Ga maar,' zei ik tegen Harry en Lupin. 'Ik haal het uur wel in na school.'
Lupin knikte en zij liepen het lokaal in terwijl ik venijnig naar Snape staarde.
'Leg het me uit,' fluisterde ik en mijn stem brak.
'Ik ben stom geweest,' zei Snape en hij was opeens erg kwetsbaar. 'Kom je mee? We gaan even buiten praten.'
Ik schudde mijn hoofd en sloeg mijn armen om elkaar.
'Ik wil het weten en wel nu. Ik heb geen zin in dit gedoe, Snape.'
Ik wist dat ik brutaal was en ik wist dat ik daar serieuze problemen mee kon krijgen, maar dat interesseerde me voor nu even weinig als hoeveel interviews de Minister of Magic in zijn leven afgelegd had, maar dat kwam wellicht omdat ik die man maar een eikel vond.
'Ik - het komt erop neer dat - '
Hij hakkelde en ik rolde met mijn ogen.
'Als je dit met me durft te doen, heb dan minstens het lef om je fout toe te geven,' beet ik hem toe.
'Ik heb - goed. Het komt erop neer dat ik jou en Potter uit elkaar wilde halen.'
'Goh,' zei ik honend. 'Waarom?'
'Omdat ik - nou, Potter heeft van Dumbledore een opdracht gekregen en ik was van mening dat het niet goed ging als jullie nog bij elkaar waren. Dan werd hij teveel afgeleid.'
'Ja, maar - professor, heeft Dumbledore niet verteld dat ik met Harry mee ga? Ik ga die Horcruxes ook mee vernietigen en dan gaat het juist beter als we samen zijn, toch?'
'WAT?!' riep Snape. 'NEE! Dat keur ik niet goed!'
'Want?'
'Dat is een heel gevaarlijke opdracht, Elena. Straks - '
'Straks wat?' riep ik fel. 'Ik ga toch dood! Of dat het gebeurt als we die Horcruxes gaan vinden of wanneer mijn vader vermoord wordt, maakt toch niet uit.'
'Ik wil niet dat je doodgaat,' zei Snape zacht. 'Ik wil nog zolang mogelijk van je genieten, Elena. Je bent mijn lieve meisje.'
'Maakt dat de kat wijs,' snauwde ik. 'Je wilde mij pijn doen! Je weet dat ik gevoelens heb, of ben je dat ook vergeten?'
'Ik wil net als jij dat jouw vader doodgaat, Elena! Ik wilde dat Potter het goed ging doen en zonder afleiding. Ik zou dit nooit doen om jou pijn te doen.'
'Hoe kwam het in je op om dit te doen? Je hebt het niet zo op Harry, dus ik begrijp het niet!'
'Ik had het eerst met Dumbledore moeten overleggen. Ik dacht echt dat dit een goed plan was, maar het pakte helemaal verkeerd uit.'
'Je hebt ook nog eens tegen me gelogen,' zei ik. 'Ik lieg nooit tegen jou, Snape! Zelfs niet als ik daarvoor enorm gestraft word. Je moet niet liegen tegen me. Ik ben het zat en nu kan ik je nooit meer vertrouwen.'
'Je maakt het erger dan het is, Elena. Je overdrijft.'
Ik keek hem woedend aan.
'Ik ben nog niet eens op de helft met beschuldigingen! Je liegt, je kwetst me en je slaat me ook nog! Ik ben er klaar mee, Snape.'
'Ik had je niet moeten slaan,' zei Snape kalm en ik vond het een pluspuntje dat hij niet boos werd.
Hij bleef kalm, ook al was ik dat totaal niet.
'Het spijt me,' fluisterde Snape. 'Het spijt me echt.'
'Je moet met wat beters komen,' zei ik. 'Wat mij betreft hebt je het helemaal verpest.'
'Ik weet het,' zei Snape zacht. 'Ik heb alles verpest.'
Ik knikte en liep weg, maar Snape hield me tegen.
'Haat me niet,' zei hij.
Zijn ogen stonden zo ontzettend verdrietig dat ik haast medelijden kreeg.
'Ik haat je niet,' fluisterde ik. 'Ik ben gewoon klaar met je.'
'Voor altijd?'
Ik haalde mijn schouders op.
'Het vertrouwen moet terugkomen en ik denk dat je er dit keer alles aan moet doen om dat te laten gebeuren.'
Snape knikte.
'Ik ga mijn best doen voor je, Elena.'
Ik beet op mijn lip.
'Sterkte.'
Zonder op antwoord te wachten, beende ik snel weg en besloot ik mezelf voor te bereiden op het bijlesclubje van zaterdag. Ik wilde mijn zinnen even verzetten en de enige manier waarop dat echt kon, was door bezig te zijn met dingen die ik geweldig vond.