We found love right where we are ~ Voldermort's daughter

Twenty-seven

Ik had zojuist het hele verhaal aan Harry, Ron en Hermione uitgelegd. Ze reageerden zoals ik had verwacht dat ze zouden reageren: geschokt om het feit dat Snape mij heeft opgevoed voor vier jaar. Snape had nog altijd een gruwelijke hekel aan hen, dus ik begreep dat maar al te goed.
'Harry, mag ik je Invisibility Cloak lenen?' vroeg ik. 'Ik wil even naar Hogsmeade.'
Harry keek me verbouwereerd aan.
'Hogsmeade? Het is middernacht! Wat wil je daar doen?'
'Ontspanning,' antwoordde ik glimlachend en geheimzinnig. 'Lekker Butter Beer drinken.'
'Alleen?' vroeg Harry, al wetend waar dit naartoe ging leiden.
'Het liefst natuurlijk niet,' antwoordde ik. 'Ik zou het erg op prijs stellen als je met me meeging.'
Harry dacht na. Na wat Lupin ons had gezegd een redelijk lange tijd geleden, was dit natuurlijk niet echt ongevaarlijk.
'Ik ben bij je. Er gebeurt niets.'
'Goed dan,' zei Harry en ik gaf hem een zoen. 'Gaan jullie ook mee?' vroeg ik aan Hermione en Ron.
'Ja, ik heb wel zin in - ' begon Ron maar werd afgekapt door Hermione, die heel verontwaardigd 'Ron!' riep.
Ik keek Hermione lachend aan.
'Passen jullie wel op?' vroeg Hermione ernstig. 'Niet alleen voor mensen als Black, maar ook voor leraren? Als jullie worden betrapt dan vrees ik dat er de komende maanden geen lach meer op jullie te zien valt. Straks worden jullie nog van school gestuurd!'
Plotseling leek ze erg tegen het plan te zijn.
'Als er een voordeel is van het feit dat Dumbledore ons allebei mag, is het dat wij niet zo snel van school worden gestuurd,' antwoordde ik grimmig. 'Ik bedoel - Dumbledore heeft mij vaak genoeg gezegd hoe belangrijk Harry en ik zijn.'
Hermione zuchtte maar stemde uiteindelijk in. Harry pakte de Invisibility Cloak en we verlieten de common room. Het hele kasteel en omstreken lag voor ons open. Geweldig. Enigszins snel liepen we naar de uitgang. De deuren waren op slot maar mijn nonverbale spreukbeheersing kwam hier perfect van pas. Ik opende de grote deur met Alohomora en deed hem weer op slot. We baanden ons de weg door de tuinen van Hogwarts, richting Hogsmeade. Ondertussen hield ik mijn mijn ene hand Harry's hand vast en met mijn andere hand de plooi van de Cloak. Harry ook op precies dezelfde manier. Na een korte wandeling kwamen we aan bij Hogsmeade. Het was niet druk op straat, maar wel in de café's want het was immers vrijdagavond. Dat was voor Harry en mij extra gunstig want dan zouden we minder opvallen bij het bestellen van Butter Beer. The Three Broomsticks was inderdaad bomvol. Ik deed de Cloak af en bestelde twee Butterbeer, terwijl Harry zijn best deed om een plekje te vinden. Het was veiliger dat ik even zichtbaar was want als iemand me zou herkennen, kon ik nog altijd zeggen dat ik hier was in opdracht van mijn vader. Ik rekende af en keek om me heen. Harry, waar zat je? Gelukkig was Harry niet dom en hij deed de mantel een klein beetje af, zodat ik kon zien dat hij een klein maar gezellig plekje achterin het café gevonden had. Ik plofte naast hem neer en deed de mantel weer om ons heen. Ik nam de Butter Beer onder de mantel zodat we niet zouden opvallen. Het was een gezellige nacht. Omdat we een plekje tegen een muur aan gekozen hadden, was er een lange aaneensluitende bank door het café. Harry en ik hadden ons daar tegen gevestigd, ik in Harry's armen en en Harry die telkens kleine kusjes gaf in mijn hals. We praatten over Snape, Lucius, Black en over ons. Hoe dat dan af zou lopen als de oorlog uitbrak. Dat was geen fijn onderwerp, dus al snel ging het over Hogwarts en hoe thuis we ons daar voelden.
Het was erg laat. De meeste klanten waren vertrokken en Harry en ik besloten ook te gaan. Ik keek op mijn horloge. Het was half vier. Harry en ik liepen terug naar Hogwarts en ik was blij dat ik eindelijk in bed lag. We waren niet betrapt, dachten we tenminste.

De volgende ochtend zat ik al vroeg te eten. Toen ik net een hap wilde nemen van mijn beschuit met aardbeien, kwam McGonagall naar me toe.
'Ik verwacht jou om een uur op mijn kantoor, juffrouw Riddle. Neem Potter ook mee.'
'Waarom?' vroeg ik.
'Omdat, dametje, ik dat zeg.'
Ik vloekte in mezelf toen ze weg was. Wist ze nou dat wij in Hogsmeade waren?
Ik had plotseling een stuk minder zin in de bijlesclub, maar ik kom moeilijk zeggen dat ik niet wilde. Ik liep naar het klaslokaal van Snape en zocht de ingrediënten voor de toverdranken bij elkaar.
De eerste kinderen kwamen binnen. Het was het groepje van Angelina.
'Kom binnen,' zei ik hartelijk. 'Ik heb van professor Snape vernomen dat jullie nog steeds niet begrijpen wat nu daadwerkelijk de bedoeling is van zijn lessen. Juist?'
'Als die man nou zijn lessen eens wat aantrekkelijker zou maken, had ik het nog overwogen,' zei Angelina mompelend. 'Soms zijn andere dingen gewoon belangrijker.'
Ik lachte, maar keek toen weer streng.
'Ik moest van Snape jullie iets strenger aanpakken. Ik wil dat jullie verspreid gaan zitten. Angelina voor het bureau, Louisa rechtsvoor en Yasmine linksvoor.'
Zo bleef er nog een tafeltje in het midden over waar dadelijk de zesdejaars konden gaan zitten.
'Jullie gaan de Wiggenweld Potion maken, maar ik ga ervan uit dat jullie dat wisten. Pak jullie boek en pak de ingrediënten van het bureau. Als jullie hulp nodig hebben, ben ik ervoor jullie, maar ik wil eerst dat jullie het zelf proberen. En nee, geen roddelblaadjes of modeblaadjes. Als ik ze zie, pak ik ze af en licht in Snape in.'
Dat wilden ze liever niet meemaken en voor het eerst in tijden gingen ze hard aan de slag. De zesdejaars kwamen tien minuten later binnen.
'Jij?!' riep een jongen vol afschuw. 'Waarom geeft Snape geen les?'
Ik keek hem fronsend aan.
'En bedankt voor het mooie welkom,' zei ik. 'Ga zitten.'
De jongen heette volgens mij André Hilarius, iemand uit het Quidditch team van Slytherin. Er was ook een meisje, Zubeida Khan en nog een jongen, Adrian Pucey. Volgens mij was hij een chaser van Slytherin.
'Waar is professor Snape?' vroeg André. 'Ik dacht dat we les van hem zouden krijgen?'
'Professor Snape heeft belangrijkere zaken te doen dan kinderen bijles geven op zijn vrije zaterdag ochtend,' antwoordde ik koel. 'Jullie moeten de Draught of Living Death maken. In de les was dit blijkbaar niet gelukt. Ik hoop dat het nu wel lukt.'
'Jij bent een derdejaars,' zei Zubeida. 'Hoezo zou jij deze Potion kunnen maken? Die leer je pas in de zesde.'
'Klopt,' zei ik. 'Maar ik heb deze drank al een tijdje geleden gemaakt. Het is een moeilijke drank, maar zeker niet onmogelijk.'
'Je geeft me geen antwoord,' zei Zubeida. 'Hoe kom je aan het talent?'
'Duh!' riep Angelina plotseling. 'Dochter van Voldemort? Begint er een belletje te rinkelen?'
Ik glimlachte om Angelina maar gaf haar een teken dat ze verder moest gaan.
'Ik dacht dat iedereen dat onderhand al wist,' zei ik naar de waarheid. 'Jullie toch ook, of niet?'
'Ik wist niet dat jij dat was,' zei Zubeida, maar ze leek een beetje geschokt door het feit dat Angelina the Dark Lord gewoon Voldemort genoemd had.
André leek het wel te weten, maar had het blijkbaar niet zo op Voldemort.
'Oké, ga alsjeblieft nu zitten en pak jullie boek. De ingrediënten staan op het bureau van professor Snape. Aan de slag. Ik ben hier voor assistentie.'
Ik kreeg het goed voor elkaar. Ze luisterden allemaal naar me, wat ik erg fijn vond.
'Ho wacht!' riep ik toen ik Adrian Pucey de asphodel er eerder in deed dan de infusion of wormwood.
Ik liep snel naar hem toe en probeerde de drank nog te redden. Dat lukte enigszins.
'Goed opletten,' waarschuwde ik hem. 'Deze drank is echt voor gevorderden en als er niet goed gelezen wordt, kan het zo leiden tot een explosie.'
Adrian deed met tegenzin wat ik hem had verteld en ging stilletjes verder.
Rond half een kwam Snape binnen. Hij keek me wel aan, maar niet zo enthousiast als hij altijd deed. McGonagall zal hem wel ingelicht hebben. Snape keek in de dranken van alle zes de mensen en gaf ze een cijfer. Wederom allemaal voldoendes. Daarna mochten ze gaan.
'Ik moet ook gaan, professor,' zei ik met tegenzin tegen Snape. Meestal evalueerden we de les nog na afloop, maar ik moest eerst nog naar de common room om Harry te vertellen dat we naar McGonagall moesten en daarna weer terug naar beneden naar haar kantoor.
'Elena, wacht even,' zei Snape. 'Je bent toch niet echt in Hogsmeade geweest?'
Ik hoorde de teleurstelling in zijn stem.
'Jawel,' zei ik zacht. Snape keek me streng aan en gaf het teken dat ik mocht gaan.