We found love right where we are ~ Voldermort's daughter

Four

'Meekomen,' zei Snape.

Geruisloos liepen achter hem aan naar de kerkers, waar blijkbaar zijn kantoor was. Het was er kil en koud. We moesten gaan zitten.

'Hoe durven jullie!' sneerde Snape. 'Onvergeeflijke vloeken vlogen rond het schoolterrein. Levensgevaarlijk! Jullie hebben een voorbeeldfunctie op school, geen afslachtfunctie.'

Ik zei niets. Ik had geen vloeken gebruikt maar ik hoefde Draco niet te verraden.

'Riddle, wat doe jij überhaupt op Hogwarts?' vroeg Snape, nog steeds onaardig en gemeen.

'Ik heb een taak gekregen vader,' zei ik. 'Kunt u me alstublieft Richardson noemen, professor? Ik wil liever niet dat mensen weten dat the Dark Lord mijn vader is.'

'Je zou trots moeten zijn, Riddle, dat jij de dochter bent van The Dark Lord.'

'Ben ik ook, professor. Maar anders is mijn taak heel lastig uit te voeren.'

'Wat is jouw taak?'

'Dumbledore in de gaten houden. Vader was ervan overtuigd dat hij iets van plan was.'

'Vindt u ook niet dat ik die taak had moeten krijgen?' vroeg Draco boos aan Snape.

'Natuurlijk,' zei Snape. 'Maar ik begrijp de keuze van the Dark Lord. Riddle is een Gryffindor, aan haar outfit te zien. Zolang zij vriendjes wordt met Dumbledore, heeft ze hem in haar macht.'

'Dat begreep hij dus niet,' zei ik. 'Daarom viel hij me aan.'

'Geloof me Draco, als jij ouder wordt, dan krijg jij zoveel taken van the Dark Lord dat je er zelfs moe van wordt. Jouw ouders zijn de meest trouwe volgelingen. Vergeet dat niet!'

Draco leek gerustgesteld.

'Ik sprak de spreuken uit. Elena deed niets, ze weerde ze enkel af.'

'Ze had je moeten stoppen,' zei Snape. 'Riddle, twintig punten aftrek van Gryffindor. Draco, jij komt weg met een waarschuwing.'

'Maar-' zei ik, maar mijn mond werd gesnoerd.

'Geen tegenspraak, anders worden het er vijftig. En nu wegwezen!'

Snape met zijn eeuwige haat op Gryffindors. Zelfs ik wist dat. Stond hij daar om bekend?

Aan het eind van de middag kwamen Ron, Harry en Hermione terug van Hagrid. Ze vertelden uitgebreid over het feit dat Hagrid dementors wilde fokken. Ik lachte, maar keek ook ernstig.

'Dat meent hij toch niet?'

'Jij wilt niet weten,' zei Ron. 'Vorig jaar bracht een goede oude vriend van Hagrid, een Acromantula, ons bijna om het leven.'

'Jeetje,' zei ik half lachend. 'Hij kan er wat van zeg.'

We lachten. Het was bijzonder dat ik al binnen een paar uur in hun groepje was opgenomen. Het voelde zo fijn, vrienden om me heen. Ik vertrouwde ze, maar wachtte nog even met het geheim. Stiekem omdat ik bang was dat ik ze weer zou verliezen.

Het was maandag. Vandaag was mijn eerste lesdag. We begonnen met Potions, daarna Transfigurationa en daarna Charms. Als laatste hadden we Defence Against the Dark Art. Ik zat met Harry, Ron en Hermione aan de eettafel en we besproken de lessen. De lessen van Snape waren het ergst, maar die van Lupin waren geweldig. Ik kende Lupin wel een beetje. Ik wist dat hij een weerwolf was, maar dat zei ik maar niet, wie weet wat voor schade dat met zich meebracht.

De bel ging en we liepen naar Potions. Snape gunde me geen blik waardig, maar Draco begroette me wel.

'Ken jij Malfoy?' vroeg Harry verbaasd.

'Ja, hij is mijn buurjongen geweest. Vroeger woonde ik naast hem, maar we zijn verhuisd toen Voldemort bij hen kwam wonen want dat vonden mijn ouders gevaarlijk,' loog ik. Liegen was echt een specialiteit van mij geworden.

'Nou, dat kan ik begrijpen,' zei Hermione wijs. 'Kom je naast mij zitten?'

Ik knikte en ging met Hermione in het midden van het klaslokaal zitten.

'Vandaag gaan we Shrinking Potion klaarmaken. Wie weet wat dit?'

'Is dat niet het tegenovergestelde van een Swelling Potion?' vroeg ik. 'In dat geval is het een drank die dingen verkleint.'

Ik had pas net gezien dat Hermione's hand als een speer de lucht in was gegaan en nu langzaam teleurgesteld naar beneden zakte.

'In mijn les steek u uw hand op, juffrouw Richardson,' zei Snape ijzig. 'Dat hoefde ik u toch niet te vertellen?'

'Het spijt me, professor,' zei ik zacht.

'Goed, ondanks dat juffrouw Richardson ongevraagd haar beurt nam, had ze wel gelijk. De Shrinking Potion is een drank die wordt gebruikt om dingen te verkleinen. Ik wil dat jullie deze drank maken en ik zal aan het eind iedereen beoordelen. Aan de slag!'

Ik zocht de drank op in mijn boek en pakte de ingrediënten. De drank zag er ontzettend makkelijk uit en nadat ik de eerste vier stappen had uitgevoerd, kwam ik erachter dat de drank gewoon heel simpel was. Toch leek de rest van de klas er meer moeite mee te hebben.

'Moet ik helpen?' vroeg ik toen ik Hermione druk zag ploeteren en mijn drank moest sudderen voor zeven minuten.

'Nee,' zei Hermione kortaf.

'Prima.'

Mijn drank was klaar na het sudderen. Hij zag er precies zo uit als beschreven. Ik hoopte dat ik een goed cijfer zou krijgen, maar bij Snape wist ik het nooit.

Hij ging zijn beoordelingsrondje door de klas doen. De Slytherins waren eerst. Iedereen kreeg een voldoende, maar toen ik beter naar de drank van Crabbe keek, was ik blij dat deze niet was ontploft.

Snape keek in mijn ketel en kon blijkbaar geen minpuntje vinden. Hij gaf me een kort knikje.

'Maar waarom heb je jouw klasgenoten niet geholpen?'

'Ik -' stamelde ik. ' - ik wist niet dat dat mocht, professor.'

'Nou, dat is dan een les voor de volgende keer. Onvoldoende, juffrouw Riddle.'

'Dat is oneerlijk,' zei ik. 'Mijn drank is perfect. Ik krijg toch geen punten aftrek omdat ik niet wist dat ik mocht helpen?!'

'Ze heeft het mij wel gevraagd, professor,' zei Hermione. 'Ik zei dat het niet hoefde.'

'Houd je erbuiten, juffrouw Granger,' zei Snape streng. 'Juffrouw Richardson, u blijft vanavond na. Die brutale mond accepteer ik niet.'

Ik keek hem woedend aan.

'Het is mijn eerste dag!'

'Kan me niets schelen. En nu wegwezen allemaal!'

Na Potions hadden we Transfigurations. Ik gaf McGonagall een hand toen ik haar lokaal binnenliep. Ik had haar namelijk nog niet eerder gezien.

'Kun je al toveren?' vroeg ze. 'Of heb je thuis les gehad?'

Ik knikte.

'Ik wil niet opscheppen, maar ik kan meer dan de rest uit deze klas.'

McGonagall glimlachte.

'Dat zullen we dan wel zien.'

'Hoe komt het dat jij al zo goed kunt toveren?' vroeg Hermione jaloers.

Ik kon natuurlijk niet zeggen dat ik vanaf mijn eerste jaar al een toverstok in mijn handen geduwd kreeg en dat ik daar maar de meest vreselijke spreuken mee moest oefenen.

'Mijn ouders gaven me privéles,' zei ik. 'Het was een veel hoger niveau dan wat jullie hier krijgen.'

Ik had aan McGonagall bewezen dat ik al bijna alles kon. Ik mocht zelfs demonstreren hoe ik dingen liet verdwijnen. Dat was moeilijke stof, blijkbaar.