We found love right where we are ~ Voldermort's daughter

Thirty-one

Ik had de zondag me toch anders voorgesteld. Dumbledore had me gezegd dat de les in de avond plaats zou vinden, maar dat ik al om tien uur op zijn kantoor moest zijn.
'Elena,' zei Dumbledore toen ik had aangeklopt en binnenliep. 'Zitten.'
Het klonk al minder enthousiast als andere keren dat ik binnenkwam.
'Goed, professor,' zei ik toen ik plaatsnam.
'Mijn boekenkast is al een lange tijd een rommeltje met oude, versleten boeken die ik eigenlijk ooit nog eens wil lezen, maar er nooit tijd voor hem of maak. Aan jou de taak om al mijn boeken af te stoffen en te kijken of de bladzijdes nog leesbaar zijn. Zo ja, gelieve ze op alfabetische volgorde van schrijvers terug te zetten in de kast, zo nee, leg ze op een stapel neer zodat ze weggegooid kunnen worden.'
'Goed, professor,' zei ik.
Ik probeerde de kilte in mijn stem niet te laten horen, maar ik vroeg me af of het lukte.
'Leg je toverstok maar op mijn bureau en begin,' zei Dumbledore. 'Ik denk dat het een lange dag wordt.'
Ik deed wat Dumbledore vroeg en legde mijn stok op zijn bureau. Ik keek naar de hoeveelheid boeken in de kast en vreesde dat Dumbledore gelijk had. Als ik het niet had verdiend, had ik geprotesteerd, maar nu was ik er nog goed vanaf gekomen dus ik hield mijn mond.
Dumbledore toverde een stofdoekje en water in een emmer.
'Succes, Elena. Zorg dat de bladzijdes van de boeken niet nat worden.'
Ik knikte en ging aan de slag. Dumbledore zat de hele tijd maar te werken aan zijn bureau terwijl ik zwoeg om het alfabet goed te doen en de boeken schoon te maken.
Na een tijdje stond Dumbledore op. Hij legde zijn hand op mijn schouder neer en glimlachte.
'Je bent goed bezig, Elena. Alleen moet de m voor de n in het alfabeth.'
Ik keek naar de boeken en zag inderdaad dat ik ze omgewisseld had.
'Bedankt voor de tip,' zei ik grijnzend.
'Ik ga even naar Minerva toe. Kun je het hier alleen af?'
'Ja, professor,' zei ik naar de waarheid.
Dumbledore vertrok en ik ging verder. Toen ik op de helft was, liet ik me op de grond zakken en pakte ik een groot dik boek vol met ingewikkelde Potions. Ik raakte er helemaal in verdiept, geweldig vond ik het. Ze lieten zien hoe makkelijke Potions nog makkelijker konden worden gemaakt en hoe moeilijke Potions makkelijker werden gemaakt. Ik vond het een geweldig boek, maar het gevolg was dat ik toen Dumbledore binnenkwam niet echt was opgeschoten met de rest van de boeken.
'Goed opgeschoten zie ik,' grapte hij. 'Wat lees je?'
'Potions in alle soorten en maten voor gevorderden,' zei ik toen ik de kaft bekeek.
'Geweldig boek. Je hebt een goede smaak, Elena. Als het om Potions gaat, is dat ook mijn favoriete boek. Wil je het lenen?'
'Nee, ik heb al een ander boek van u en ik hoor geen beloning te krijgen,' zei ik. 'Ik heb de straf niet goed uitgevoerd. Het spijt me.'
Dumbledore glimlachte en knielde bij me neer.
'Waar zou het heen gaan met de wereld als ik al moet gaan straffen voor het lezen van een boek. Mij zul je dat nooit zien doen. Neem hem mee en lees hem helemaal uit. Je kunt zo vaak terug komen als je wilt om nog een boek te lenen.'
'Dat is lief. Bedankt, professor.'
'Ga nu nog maar even door. Ik zal zeggen wanneer ik vind dat je hard genoeg gewerkt hebt.'
Ik knikte en ging weer aan de slag. Het was niet erg of heel vermoeiend alleen het tillen van de boeken kon soms zwaar zijn. Maar goed, dat was dan ook precies het idee van de straf. Toen ik ongeveer op drie vierde was, zei Dumbledore dat ik mocht stoppen. Ik ging nog even zitten op de stoel.
'Ik ben nog niet klaar,' zei ik.
'Dat klopt, maar je hebt hard genoeg gewerkt. Ik kijk niet hoeveel je gedaan hebt, ik kijk naar de effectiviteit.'
Ik hield zoveel van Dumbledore. Die man was echt geweldig. Zoiets zou een andere leraar niet zeggen.
'Weet je wat mijn favoriete boek is?' vroeg Dumbledore.
Ik schudde mijn hoofd en keek toe hoe Dumbledore opstond en een boek pakte. Hij gaf het aan mij.
'Het is een onmogelijk liefdesverhaal. Ik vond de zinsbouw fijn om te lezen en het verhaal was heel mooi.'
'Ik wist niet dat uw interesseveld daar lag,' glimlachte ik. 'Dat had ik niet verwacht.'
'Dat denken wel meer mensen. Ze geven me altijd maar informerende boeken, maar ik ben ook gek op romans. Lees het maar, als je het leuk vindt. Het brengt je in een heel andere wereld.'
'Ik denk dat ik het te gek vind,' beaamde ik toen ik er doorheen bladerde.
Dumbledore glimlachte en pakte mijn hand vast.
'Weet je, Voldemort kon in zijn schoolcarrière twee kanten op. Hij zou aan beide kanten succesvol zijn geworden, maar hij koos voor de slechte kant. Jij lijkt qua intelligentie enorm op je vader maar er is een groot verschil. Jij gaat naar de goede kant en gebruikt jouw intelligentie om anderen te helpen. Jouw vader juist om zichzelf sterk te maken.'
'Ik zal nooit de weg van mijn vader volgen. Voor geen goud.'
'En dat weet ik. Dat is knapper dan je denkt, Elena. Na al die slechte invloeden van iedereen in jouw huis, weet jij nog steeds wat goed en wat slecht is. Als er iets knap is, is het dat.'
Ik glimlachte. Dumbledore stond op waardoor ik automatisch ook opstond. Hij streelde mijn haren.
'Ik heb met Severus gepraat. Het gaat goed met jullie samen. Jullie creëren een heel hechte band op deze manier.'
'Mag het zo hecht zijn op school?' vroeg ik. 'Of is dat verboden?'
'In de les wil ik het niet merken. Iedereen moet gelijk behandeld worden in de les en een gelijke kans krijgen om goede cijfers te halen, maar na de lessen vind ik het geen probleem. Hechte banden zijn erg belangrijk voor een mens. Dat moet niet verboden worden.'
Hij stopte met het strelen van mijn haar.
'Ga nu maar, Elena. Ik zie je vanavond.'
Ik knikte.
'Tot vanavond, professor.'
Ik vond dit een geweldig begin van de dag. Dumbledore was altijd zo lief tegen me, zelfs als ik echt over de scheef gegaan was. Hij betekende erg veel voor me. In mijn leven had ik altijd iemand nodig gehad die zoals hij was en nu kwam hij gewoon op mijn pad. Wat een geluk.