We found love right where we are ~ Voldermort's daughter

Part two ~ 115

Pov Severus Snape

'Elena! Er staat een klas op je te wachten!'
Ik klopte meerdere malen op haar deur, maar er werd niet opengedaan. Voorzichtig opende ik de deur en liep naar binnen, maar zowel haar kantoor als haar slaapkamer waren leeg. Paniekerig keek ik rond om te kijken of ze ergens had opgeschreven waar ze was. Nergens, helaas. Mijn oog viel op een blaadje op het bureau. Het rooster om te suirveilleren. Er viel een pak van mijn hart. Mijn kleine meid zou vast gewoon een slaap gevallen zijn tijdens het surveilleren. Arm poppetje. In een sneltreinvaart rende ik naar het trappenhuis. Elke verdieping ging ik af, maar nergens was Elena.
'Is er iets, Severus?'
Ik draaide me om en zuchtte.
'Elena is weg, Minerva. Ze moest surveilleren, maar is daar nooit van teruggekomen.'
Minerva haalde een toverstok en een boek uit haar gewaad en gaf die aan mij.
'Deze vond ik op de vijfde verdieping. Is dat van haar?'
Ik beet zachtjes op mijn lip.
'Dit is haar toverstok en haar lievelingsboek - die zou ze allebei nooit achterlaten. Ze is in gevaar.'
Ik stopte de spullen in mijn eigen gewaad. Dat was van haar en daar kwam niemand aan.
'Ik ga naar Malfoy Manor. Misschien is ze daar.'
'Ja, gezellig even bijkletsen met je Death Eater vriendjes. Ze zullen je vast in geuren en kleuren vertellen waar ze is,' snauwde Minerva.
'IK MOET ERGENS BEGINNEN, MENS! Mijn kleine poppetje is in gevaar - ik moet haar vinden!'
Ik gaf Minerva een duw en beende naar mijn kantoor. Dat was niet netjes van me, maar op dit moment kon het me niets schelen wat dat mens van me dacht. Elena stond op nummer één bij me.

Ik ging via de haard naar Malfoy Manor en slaakte een zucht. Ik hoopte dat ze hier was, want als dat niet zo was, kon ze overal zijn. The Dark Lord was er niet, maar Lucius, Narcissa en Draco wel. Het was vroeg, dus zij zaten te ontbijten aan de keukentafel.
'Severus, wat een aangename verrassing!' riep Narcissa. 'Wil je ook wat eten?'
Ik schudde mijn hoofd, maar ging wel zitten aan de tafel.
'Elena is weg. Ze moest de gangen bewaken vannacht, maar is niet teruggekomen. Hebben jullie toevallig - is ze meegenomen door een van de andere Death Eaters?'
Lucius schudde zijn hoofd.
'Als dat een plan was, had ik het vast gehoord. Heb jij iets moeten doen, Draco?'
Draco leek opeens spierwit, maar schudde zijn hoofd.
'Is ze gevlucht?' opperde Narcissa. 'Haar taak is natuurlijk vrij - vrij heftig.'
Ik slaakte een zucht.
'Dat zou je zeggen, maar haar lievelingsboek en haar toverstok zijn gevonden op de vijfde verdieping. Die zou ze nooit zomaar achterlaten.'
Lucius en Narcissa zeiden niets.
'Als zij hier komt, zouden jullie me dan op de hoogte willen houden? Ze betekent niets voor jullie - dat weet ik ook wel - maar ze loopt ernstig gevaar.'
'Gevaar?' herhaalde Lucius. 'Hoezo?'
'Greyback - hij wil haar bij hem voegen. Tienduizend galleons is de beloning als ze gevonden wordt en aan hem wordt afgeleverd.'
Ik liep weg. Waar zou ze kunnen zijn? Met mijn handen in mijn haar liep ik naar de kamer met de haard, maar draaide me om toen Draco mijn naam riep.
'Ik weet wat,' zei hij zacht. 'Vertel niets aan mijn ouders.'
Ik schudde mijn hoofd.
'Ik heb Elena ontvoerd in opdracht van Greyback.'
'Wát?!' riep ik. 'Ben jij wel helemaal goed in je hoofd? Je weet wat Greyback met haar wil doen. Ze zal - ze zal voorgoed van hem zijn. Waarom, Draco?'
'Omdat - hij dreigde mij en mijn ouders ook te ontvoeren en te bijten bij volle maan.'
Woest keek ik hem aan.
'Als jij nu nog op Hogwarts zat, had ik je eeuwig opgesloten in de koude kerkers en liet ik Amycus je elke dag martelen! WAAR IS ZE?!'
'Weet ik niet,' jammerde Draco. 'Greyback nam het van me over zodra ze van het terrein was.'
Alle sympathie voor die jongen, verdween uit mijn lichaam. Ze hadden hun hele leven onder één dak gewoond. Hoe kon hij haar dit aandoen? Ik ging terug naar Hogwarts en kon niet anders dan huilen. Mijn arme meisje. Waar was ze?