Droga przez Ciernie. - Eddie Munson x Amara Harrington

Kroki w dobrą stronę.

Nie było łatwo, od tygodnia jesteśmy już w Los Angeles, mieszkamy w hotelu. Mel, Eddie i ja mamy osobny apartament, tak jak obiecał nam Phill. Brunet jednak śpi od pierwszej nocy na kanapie, jako że chce dać mi przestrzeń i czas o który go prosiłam. Związek Andyego i Niny również chybocze się od tamtego wieczoru, dziewczyna jest na niego wściekła, a chłopak ani trochę nie poprawia swojej sytuacji. Jedynie Zoe i Gareth wyjaśnili sobie wszystko na spokojnie i dziewczyna po prostu wybaczyła mu przewinienie. Wybaczyła je tak jak ja robiłam to kilkanaście razy wcześniej.

Od tygodnia również codziennie spotykam się z Sunnym. Gdy tylko chłopak skończy swoje zajęcia udajemy się wspólnie do jakiejś knajpki, albo w ładne miejsce, rozmawiamy, poznajemy się lepiej i spędzamy razem czas gdy Corroded Coffin ćwiczą, czy występują na mniejszych i większych scenach LA. Kręciły się przy nich dziewczyny, na które żaden z wyjątkiem Marcusa starał się nie zwracać uwagi żeby jeszcze bardziej nie pogorszyć swoich związkowych sytuacji. Którego dnia po spotkaniu z chłopakiem poznanym przeze mnie w pralni wróciłam do hotelu, Eddie musiał być u chłopaków, albo jeszcze spędzał swój czas w klubie w którym dzisiaj grali. Nie chciałam o tym myśleć, więc odłożyłam Mel do łóżeczka mając pewność że mała śpi po długim dniu spędzonym na powietrzu poszłam się wykąpać. Nie słyszałam kiedy Eddie wszedł do domu, ani kiedy Mel zaczęła płakać. Gdy wyszłam z łazienki i podeszłam do drzwi sypialni mogłam usłyszeć głos ojca mojej córki. Śpiewał dla małej, ale piosenka którą wybrał nie była żadną z ich kołysanek. Tak czy inaczej poznałam ją od razu i stałam za przymkniętymi drzwiami od sypialni słuchając bruneta i chłonąc każde jego słowo.

I'll be there for you
These five words I swear to you
When you breathe, I wanna be the air for you
I'll be there for you
I'd live and I'd die for you
I'd steal the sun from the sky for you
Words can't say what love can do
I'll be there for you

Jego głos był bardzo delikatny i brzmiał jakby płakał. Serce ścisnęło mi się gdy uświadomiłam sobie że właśnie to się dzieje.

I know you know we've had some good times
Now they have their own hiding place
Well, I can promise you tomorrow
But I can't buy back yesterday
Yeah, baby, you know my hands are dirty
(Oh, woman, you know my hands are dirty)
But I wanted to be your Valentine
I'll be the water when you get thirsty, baby
When you get drunk, I'll be the wine

Nie wytrzymałam i weszłam do sypialni. Nie mogłam słuchać jak jego głos się załamuje, a gdy zobaczyłam że Eddie pocierając dodatkowo jej policzek łzy pojawiły się również w moich oczach. Bon Jovi nigdy nie był faworytem Eddiego, jednak brunet stał teraz przede mną i cicho nucił linie melodyczną której nie dało się zaśpiewać, gdy mała zasypiała.

Jego wzrok spotkały się ze mną gdy drzwi za moimi plecami kliknely oznajmiając że są zamknięte. Brunet podniósł swoją twarz na mnie i mogłam wtedy zobaczyć szlaczki łez spływających po jego policzkach. Chciałam do niego podejść, chciałam przytulić go tak mocno żeby poczuł jak bardzo go kocham, jednak nie wiem dlaczego nie ruszyłam się z miejsca.

- Mała płakała. - wyjaśnił swoją obecność w pomieszczeniu i chrząknął. - Zabiorę tylko czyste ciuchy i wracam na kanapę.

Nie powiedziałam słowa, nie ruszyłam się tylko kiwnęłam głową zgadzając się z jego słowami. Kiedy Eddie minął mnie wychodząc z sypialni czułam jak moje serce rozbija się na jeszcze więcej drobnych kawałeczków, jednak moja głowa podpowiadała mi że podjełam dobrą decyzję. Brakowało mi go, ale nadal czułam że rany które wywołał swoimi słowami zraniły mnie mocniej niż brak jego osoby w pobliżu. Od tygodnia również nie nosiłam na palcu naszego pierścionka zaręczynowego, na co od razu zwróciły uwagę dziewczyny. Mała ozdoba była teraz ciężarem który sprawiał tylko że czułam się jeszcze bardziej przygnębiona.