72.BÖLÜM
"Nasıl aldın sen onu?" dedi Gece telefonu işaret ederek. "Abla sehpanın üzerinde duruyordu zaten." Dedi Akın gülerek. "Çıcıklar benim telefonumu gördünüz mü? İdris ağlayınca paldır küldür çıktık mont telefon hepsi bir yerde." Diyerek elleri cebinde Salih girdi içeri. Gece yakalanma psikolojisi ile adama bakakalmıştı. "Bu mu?" diyerek masadaki telefonu gösterdi Akın. "Hay çok yaşa sen.Haydi iyi geceler. " Diyerek telefonu aldı Salih. "Sana da amca." Dedi Akın. Gece gülümseyerek baktı çocuğa. Salih duygulanmıştı. Akın ise gülümsüyordu. "Eyvallah amcam." Dedi Salih yeniden. Montunu omzuna atıp geldiği gibi mutfak kapısından çıkıp gitti.
Yamaç pencerenin önünde durmuş Gece'nin evden çıkmasını bekliyordu. Konuşma teklifini geri çevirmesine çok bozulmuştu. Kapının önünde hareketlenme olunca kafasını aşağı eğip baktı ama çıkan Salih'ti. Bir süre daha bekledikten sonra "Vay arkadaş ya kaç yaşında insanlar olduk hallere bak." Dedi sinirle perdeyi örtüp arkasını döndüğünde kapı ağzında durmuş gülerek onu izleyen kızı görünce utandı. "Ne zamandır oradasın sen?" dedi. "Yolumu gözlediğini anlayacak kadar." Dedi Gece içeri girmiş kapıyı kapatmıştı. "Ayıp değil mi? Özel alanım burası benim." Dedi Yamaç inleyerek yatağa otururken. "Sende benim özel alanımsın aynı şey." Dedi kız geçip karşısında durmuştu. "Ne oldu niye geldin?" dedi Yamaç. Ses tonu oldukça huysuzdu. "Konuşalım demiştin." Dedi Gece. "Şimdi olmaz demiştin." Dedi Yamaç kızı taklit ederek. Gece yüzünü buruşturdu. "Yapma şunu bu kadar çirkin değilimdir." Dedi. "Senin çirkin olma şansın var mı ki?" dedi Yamaç yumuşamıştı. Kız gelip yanına oturdu "Güzelsem sebebi sensin." Dedi fısıldayarak. Yamaç kızın yüzünü okşadı. "Benden ne saklıyorsun?" dedi nazikçe. Gece bakışlarını adamın yarasına çevirdi. "İyi misin?" dedi konuyu değiştirmeye çalışarak. "Benden ne saklıyorsun?" dedi Yamaç bakışlarını kızın yüzünden ayırmadan. "Neden acele ettin ki çıkmak için?" dedi Gece hala adama bakmıyordu. "Benden ne saklıyorsun?" dedi adam ısrarla. "Hiç bir şey." Diyerek kendini Yamaç'tan uzağa çekti Gece.
Ama adam pes edecek gibi değildi. "Gece benden ne saklıyorsun?" dedi kızdığı belliydi. "Sen benden ne saklıyorsun Yamaç Koçovalı? Sen benden ne saklıyorsan bende onu saklamak için çabalıyorum." Dedi Gece bağırmıyordu ama sesi öfkeliydi. "Ben senden ne saklıyorum?" diye sordu Yamaç tek kaşını kaldırıp. Gece pencerenin önüne gidip dışarı izlemeye başladı. "Konuşsana." Dedi Yamaç. "Bak Yamaç biz ikimiz de iyi değiliz başka zaman yapalım mı bu konuşmayı?" dedi Gece pes edercesine kollarını iki yana sarkıtıp. Yamaç ayağa kalkmak için hareket edince acıyla inledi. "Dur yavaş." Diyerek koşup yeniden yanına oturdu Gece. Yamaç eğilip kızın dudaklarına masum bir öpücük kondurdu. "Çok özledim seni." Dedi usulca. Gece kısa bir an duraksayıp tutku ve aşkla öptü adamı. Dudakları birbirinden ayrıldığında nefes nefese kalmıştı Yamaç. "Ben de." Dedi Gece gülümseyerek. Yamaç ani bir hareketle kızı kendine çekip bedenini narin bedenine yasladı. Gece'nin elleri saçlarının arasında gezinirken burnunu kızın boynuna dayayıp kokusunu içine çekti. Ardından "Seni çok seviyorum." Diye fısıldadıktan sonra kulağının hemen altına küçük öpücükler kondurdu. Gece aşk ve şehvetten yanan gözlerle baktı adama tam bütün yelkenler suya inecekti ki koridorda duydukları ayak sesleri ile kendilerine geldiler. "Ne oluyor?" dedi Gece kendini toparlarken. "Bilmiyorum." Diyerek yavaş hareketlerle ayağa kalkıp dışarı çıktı Yamaç. "Abi." Diye seslendi merdivene yönlen Selim'e. "Yok bir şey oğlum sabahki mevzu işte karışmış yine Dere tarafı yat sen biz bir bakıp gelelim." Diyerek atkısını taktı Selim. Yamaç Gece'nin sıcak kollarına dönmekle kavga gitmek arasında tereddüt etti. "Gir oğlum odana gir." Diyerek hızla yanından geçen Cumali burnundan soluyordu. "Arayın bari." Diye bağırdı arkalarından.
"Bensiz de bir işi halledin be." Diye söylenerek montuna uzandı Salih. Montu kendi etrafında döndürüp kolunu sokarken beyaz bir şey yere düşünce eğilip aldı. Üzerinde Vartolu'ya yazan bir cd kabıydı. "Bu ne ya?" diye söylendi kendi kendine. O sırada Selim gelmiş kapıya vuruyordu. "Patlama be." Diye bağırarak cd yi vestiyerin çekmecesine atıp evden çıktı Salih.
