Yamaç göğsüne bastırdığı defteri ile kahveden çıkmış birkaç adım ilerlemişti ki sokağın başında dikilen Sarp'ı görüp durdu. Genç adam dostane bir tavırla gelip karşısında durdu. Sarp gergin ve sabırsızdı. Havalı olarak tanıdığı Yamaç Koçovalı'yı bu şekilde görmek hiç hoşuna gitmemişti. "Yamaç ben sana..." diye söze başlamıştı ki telefonu çalınca dikkati dağıldı. "Sen... Ne zaman gideceksin?" diye sordu Yamaç. "Bir iki gün içinde de boş ver şimdi onu." Diye yanıtladı Sarp sakince. "Yolun düşerse çık gel Çukur senin de evin artık." Sarp gülümsedi konuşmak için acele eder gibiydi. Elindeki telefon yine çalınca derin bir nefes bırakıp meşgule verdi. Yine konuşmak için ağzını açmıştı ki bu defa da telefon mesaj bildirimi vermişti. Gelen mesajı kaşlarını çatıp okuduktan sonra toparladı kendini hemen. "Eee şey tabi suyundan içmişliğim çatapatına girmişliğim var neticede." dedi. "Biz seninle... Belki başka koşullarda... Ne bileyim işte iyi arkadaş olabilirdik." Yamaç'ın sesi çok içtendi. Sarp'ta aynı samimiyetle yanıtladı adamı. "Seni yine o ukala halinle görmek için geleceğim. Abilerle konuştum ama sana da hatırlatmakta fayda var. Bu Cellino sizi de tanıdı bildi artık. Karşınıza çıkabilir yeniden." Gözüyle onayladı Yamaç "Hallederiz bir şekilde biz de sen? Sen ne yapacaksın tek başına?" diye sordu. "Ben hallederim elbet sıkıntı yok." Dedi kendini gülmeye zorlayarak. Gözü elindeki deftere takıldı Sarp'ın tanımıştı ama hiçbir şey demedi. "Kendine iyi bak Koçovalı. İyi ol. Sev, yeniden sevil. Ama kimseye şarkı söyleme benim gibi. Yani Gece böyle isterdi" Deyince Yamaç yerdeki bakışlarını sorarcasına adama çevirdi. "Ona çok aşıktım. Hala aşığım evet ama ben aynı zamanda onun en yakın arkadaşıydım da unuttun mu?" diyerek gülümsedi Sarp. Yamaç önce tereddüt etse de uzanıp sarıldı adama. "Yolun açık olsun." Dedi omzuna vurarak. "İyi ol. Sakın umudunu kesme hayattan. Zamanın getireceklerine sen bile inanamazsın." Diye karşılık verdi Sarp. İki adam bir süre önce dişe diş kavga ettikleri sokakta kısa bir an bakışıp farklı yönlere dönüp uzaklaştılar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir Hafta Sonra
Koçovalı ailesi Gece için okutulan duadan dönmüşlerdi. Damla doğruca yatak odasına çıkıp içeri girdi. Işığı açmadan evvel çantasını yatağın üzerine atıp baş örtüsünü sıyırdı. Tam prize uzanmıştı ki "Açma." Diyen Cumali'nin sesi ile irkildi. Odanın diğer ucundaki kanepeye uzanmış tavanı izliyordu. Geri dönüp adamın ayak ucuna yere oturdu kadın. Cumali elini kızın kıvırcık saçlarında gezdirdi. "Biliyor musun Gece'nin adını ben koymuştum." Dedi titreyen sesiyle. Damla gerçekten şaşırmıştı "Gece söylemişti. Çok güzel bir isim." Dedi.
"Annem Yamaç'a hamile. Bende on dört on beş falanım bir at var simsiyah gösterişli bir şey Gece ismi. Aha dedim doğacak oğlanın adı bu olsun. Babam hiçbir şey demedi olsa da olur olmasa da yani. Koştum anneme gittim. Dedim anne erkek olursa Gece olacak adı. Durdu bir düşündü ölçtü biçti kafasında cık dedi olmaz Yamaç koyacağım ben. O sırada rahmetli Paşa geldi yanımıza. Ben ağlamaklıyım sordu ne oldu sana diye saçımı okşayıp." Damla adamın saçındaki elini tutup kafasını dayamıştı. "Dedim böyle böyle. Geceeee diye söyledi bir iki kez kendi kendine tamam dedi benim oğlana koyarız. Üzülme sen. Uçtum tabi mutluluktan. Neyse önce annem doğum yaptı bizim bebeyi verdiler kucağıma. Herkes var. Pat bir haber rahmetli Narin teyze de doğum yapmış. Hiç uyumadım o gece. Malum yaverim Gece'yi göreceğim ben eğiteceğim onu bana sağ kol olacak. Ne hayallerim var. Ertesi sabah koşa koşa gittim Paşa'nın evine. Girdim kapıdan beni görünce gülümsedi Paşa "Bebe dedim bebe nerede? Pembe kundağı verdi kucağıma al dedi sana bebe. " yutkundu. Damla uzanıp gözüne dolan yaşları sildi. Bir süre sesini düzene koymayı bekleyip devam etti "Dedim bu cici bebe. Kız dedi Paşa kızdan Gece olur mu? Çipil çipil ela gözleri resmen gülüyor bana. Dedim olur Paşa'm bal gibi olur." Hıçkırığını bastırıp doğruldu. Karısının ellerini avcuna aldı. "Şimdi bir gün bizim bir kızımız olursa Gece olur mu adı?" diye sordu. Konuşamadı Damla. Gözyaşları akarken yanaklarından kafasını salladı. Sıkıca sarıldılar birbirlerine. O an ikisi de bir kız çocukları olması için dua etmişti içinden.
