(၄၅)

5.1K 640 18
                                    

Unicode





ရွှမ့်ချန်မှ မပြန်မီ ရွှီကျားလဲ့က ဖုရှောင်ယွီကို ကားဖြင့် အိမ်ပြန်ပို့ပေးသည်။ အိမ်အောက်ထပ်နား ရောက်သည့်အခါတွင် ဖုရှောင်ယွီလက်ထဲ ရှအန်းကို လေးနက်သည့် အမူအရာဖြင့် လွှဲပြောင်းပေးလိုက်ရင်း

" ကိုယ့်ရဲ့ မင်းသမီးလေးကို ဂရုစိုက်ပေးပါဦး "

ဖုရှောင်ယွီသည် လေးလံသည့် ကြောင်အိတ်ကို ပွေ့ဖက်ထားရင်းက မစ်ရှင်တခု ပေးအပ်ခံလိုက်ရသလို ခံစားမိသည်။

" ဒါကတော့ မင်းသမီးလေးရဲ့ ပစ္စည်းပစ္စယတွေ "

ရွှီကျားလဲ့က ကားနောက်ခန်း အတွင်းမှ အိတ်တအိတ်ကို ယူထုတ်လိုက်ပြီး

" သူ့ အမွှေးတွေ ဖြီးဖို့ ဘီး၊ လက်သည်းခြစ်တဲ့ ဘုတ်၊ သွားတိုက်ဆေး၊ သွားတိုက်တံ၊ လက်သည်းညှပ်၊ သူ့ အရုပ်တွေနဲ့ အဆာပြေစာတွေ အကုန်ထည့်ပေးထားတယ် "

" အိုကေ "

" ကြောင်သဲ၊ ကြောင်သဲပုံးနဲ့ ကြောင်စာလို လေးတဲ့ဟာတွေကျ ကိုယ် ဆိုင်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး လာပို့ခိုင်းလိုက်မယ်၊ အကုန်လုံးက ရှအန်း အကြိုက်တွေချည်းပဲ၊ ကျန်တဲ့ လိုအပ်မယ်ထင်တာတွေ ရှိလာရင် ကိုယ် မင်းကို စာပို့လိုက်မယ် "

ရွှီကျားလဲ့က မှာကြားလို့ မဆုံးနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။

ဖုရှောင်ယွီမှာ မနေနိုင်တော့၍ ခေါင်းကို တဖက်သို့လှည့်ကာ ပြုံးလိုက်မိသည်။

" ဟေး၊ မင်းက ဘာရယ်တာလဲ "

ရွှီကျားလဲ့မှာ သူ အော်မေးနေသော်လည်း ဖုရှောင်ယွီက ပြန်မဖြေ၍ ထိုအတိုင်း ထားလိုက်ရသည်။

ဟိုလိုလို သည်လိုလိုနှင့် ဝေဝါးချင်စရာ ဤအခိုက်အတန့်အတွင်း သူတို့နှစ်ယောက်အကြား ညလေညင်းက ညင်သာစွာ တိုက်ခတ်လို့နေသည်။

ဖုရှောင်ယွီသည်ကား နောက်ထပ်တဖန် ပြန်လည်ရယ်မောနိုင်ခဲ့လေပြီ။

ရွှီကျားလဲ့မှာ သူ့ နှလုံးသားက ခဏတာမျှ ငြိမ်းအေးသွားသည်ကို ခံစားမိပါသည့်တိုင် ဘာကြောင့် ထိုသို့ဖြစ်ရသည်မှန်း မစဉ်းစားနိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။

ချစ်နတ်ဆိုးလေး ထွက်ပေါ်လာ {မိခင်ဘာသာသို့ ပြန်ဆို}Where stories live. Discover now