(၁၄)

3.8K 578 7
                                    

Unicode



ရွှီကျားလဲ့ သူ့ကို ကြည့်နေသည်။

ကျောပေးထားသည့်တိုင် သူ့ကို ကြည့်နေမှန်း ဖုရှောင်ယွီ ခံစားမိနေ၏။

သူသည် ပါးတခြမ်းကို လက်ဖြင့် ကွယ်ထားရင်းက ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် မျက်နှာကို တဖက်သို့ လှည့်ထားလိုက်ရသည်။

ဓာတ်လှေကားထဲ တယောက်က အရှေ့၊ တယောက်က နောက်တွင် ရပ်နေလျက်နှင့် ခပ်မဆိတ်နေနေကြကာ မည်သူမှ စကား မပြောဖြစ်ကြ။

ဤသည်မှာ ဓာတ်လှေကားက လေးဆယ့်ရှစ်ထပ်​သို့ ရောက်လာပြီး "ဒင်း" ခနဲ မြည်သံနှင့်အတူ တံခါးပွင့်သွားသည့် အချိန် အထိ။ ထိုအခါကျမှပင် ရွှီကျားလဲ့ ဆင်းရမည်မှာ တတိယအထပ်တွင်ဆိုသည်ကို ဖုရှောင်ယွီ သတိရတော့၏။

သူ့ အခြေအနေက အလွန်ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဖြစ်နေ၍ ရွှီကျားလဲ့သည် ကြည့်မနေနိုင်တော့ဘဲ သို့နှယ် တိတ်တဆိတ် စောင့်ကြည့်ပေးနေတာဖြစ်မည်။

" ကျွန် .. ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ် "

ဖုရှောင်ယွီသည် ကိုယ်ဟန်အနေအထားကို အတတ်နိုင်ဆုံး ခပ်မတ်မတ်ဖြစ်အောင် နေနေရင်းက အနည်းငယ် အက်ရှစွာဖြင့်ဆိုသည်။

သူ့အတွက်နှင့် ရွှီကျားလဲ့ကို မစိုးရိမ်စေလိုပေ။

" အိုကေ "

ရွှီကျားလဲ့က ဖြေသည်။ ထို့နောက် ဖုရှောင်ယွီကို ကြည့်ကာ တိုတိုရှင်းရှင်းပင် ဆက်ပြောသည်။

" သိတယ် "

ဘာကြောင့်ရယ်မသိ၊ ဖုရှောင်ယွီမှာ အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားရသည်။

ရွှီကျားလဲ့သည် အလွန်တည်ငြိမ်လို့နေပြီး သူ ဆင်းရမည့် ဓာတ်လှေကားခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်ကာ ဖုရှောင်ယွီ သတိပြန်ဝင်လာသည်အထိ စောင့်ကြည့်နေသည်။

" ကျေးဇူး "

ဖုရှောင်ယွီသည် ကျေးဇူးတင်စကားဆိုပြီး ဓာတ်လှေကားအတွင်းမှ ထွက်လာလိုက်သည်။ ရွှီကျားလဲ့က သူနှင့်အတူ လိုက်ထွက်မလာ။ သို့သော် သူ ထွက်ခွာသွားသည်ကို ကြည့်နေပြီးမှ သဘာဝကျစွာပင် သုံးလွှာသို့ ပြန်ဆင်းသွား၏။

ချစ်နတ်ဆိုးလေး ထွက်ပေါ်လာ {မိခင်ဘာသာသို့ ပြန်ဆို}Where stories live. Discover now