TANGLED (Oneshots) ✓

STAY HERE (FATUNAY)

CARMELA

pinunasan ko ang mga luha sa mata ko habang dahan dahang inaayos ang mga damit ko sa maleta..

*blaaaag*

Napatingin ako sa kahong bumagsak..

Then I found out.. Our Love Box..

Lahat ng sulat , Regalo na ibinigay niya sa akin..

Lahat ng saya..Kilig .. Pagmamahal na naramdaman ko ay nakapaloob sa kahon na ito pero ngayon unti unti na itong nagbabago..

Unti unti na itong nagiging hapdi.. Sakit at kalungkutan..

Unti unting naglalaho lahat ng masayang pagsasama at mga pangarap..

Lahat ng ito unti unting naging imahinasyon na lamang..

Mahigpit kong hinawakan yung litrato namin noong JS Prom.. Nakangiti ako habang hawak hawak yung bulaklak na bigay niya ng tanungin niya ako kung pwede niya na akong ligawan..

Hindi ko alam kung saan ilalagay yung kasiyahan na naramdaman ko ng gabing iyon.. I thought Unrequited love ang magiging takbo ng istorya ko.. But that night na isinayaw niya ako..Sobrang kilig na sumasagad sa buto ang naramdaman ko.. Nakadagdag pa dito ang Hindi na niya ako binitawan pa ng gabing iyon.. He become possessive that came into he a fact that he Became my first and last dance..

Next is our picture habang hawak ko yung diploma ko.. Nakaakbay siya sa akin habang nakalapat ang mga labi niya sa pisngi ko.. Our Graduation day.. Its a special day but became more special when he ask me infront of our fellow batchmates in his Valedictorian speech kung pwedeng kami na.. Hiyang hiya ako nun dahil kailangan isingit niya sa speech niya?! Sumagot ako ng Oo tapos nung bumaba siya ay agad ko siyang binatukan.. Ngumisi lang siya saka nagpakuha ng picture.. Our First picture daw as a Couple.. Saka may halong panananching na..

A couple necklace he gave this to me In our College days.. Our path drifted away kasi..dahil Sa UST ako nag-aral While Nasa La Sallle naman siya.. First sobrang mahirap naman talagang mag-adjust.. Ang layo naman kasi ng España sa Taft.. Plus the idea na parehas rin kaming busy sa mga kursong kinuha namin.. Humantong pa nga ito sa paghihiwalay namin.. But as those days na wala kaming pansinan.. Naramdaman ko ang pangungulila at dahan dahang pagkadurog ng puso ko.. But one day came.. Pagpasok ko nagkakagulo ang mga tao sa daanan.. Every girl na madaanan ko inaabutan ako ng tulips.. Takang taka man ay tinanggap ko ito.. Then students make their way on me.. May nakalapat pang red carpet.. Then I saw him.. Holding a bouquet of tulips..

" Ma. Carmela De leon Tunay.. I thought losing you will makes my life easier.. Mas magiging masaya ako dahil malaya na ako.. But I was wrong losing you makes my life miserable.. Makes my heart turns into pieces.. Pakiramdam ko wala ng kwenta ang buhay ko nung nawala ka.. Para kang Virus Mela.. Slowly invading my whole being .. The more I push you away makes me more weaker and weaker.. Kung si Superman may Kryptonite.. Ako may Carmela Tunay.. Kahinaan but at the same time.. Ang aking kalakasan.. "

nung marinig ko ang mga katagang iyon gusto kong maluha.. I never imagined him doing this .. Saka siya nagsimulang kumanta.. He hates singing pero ang kumanta siya para sa akin.. Makes my heart melt and the wall defend on it slowly breaks down.. Kahit gaano kapangit ang boses niya.. Basta galing sa kanya para pa rin itong pinakamagandang musika..
Then lumapit siya sa akin at isinayaw ako sa harap ng maraming tao..Habang nakayakap ako sa kanya..Isinuot niya ang isang necklace na MCT.. My initials..

Napaluha ako lalo ng makita ko yung red velvet box..

Dahan dahan ko itong binuksan then I found out our engagement ring.. He gave me this after ng graduation ko.. Ang nakakaloko nung araw na yun ay Nagawa niya akong tanungin na pakasalan ko siya habang nagmamadali kaming humabol sa graduation niya.. Puro reklamo pa siya but at the end siniil ko na lang siya ng halik saka tumango para sagutin siya..