ISABEL
" The UAAP season 78 Rookie of the Year, from the Host School of this season .. University of the Philippines .. Wearing jersey #10 .. Isa Molde! " kasabay ng pagtawag sa pangalan ko ay ang maingay na pagCheer at palakpakan ng mga tao ..
Habang naglalakad ako .. Hindi ko maiwasang maramdaman na parang nakalutang ako sa Alapaap .. Sino ba namang magkaka-akala na mararating ko ito .. Na makukuha ko ang award na ito .. Pangarap ko lang naman na maglaro sa UAAP nung highschool .. Ginawa ko lang ang best ko sa bawat game namin .. Hindi ako nagExpect .. Ang pagkapanalo't pagkapasok namin sa Final Four sapat na reward na iyon para sa akin, Sa amin ng mga teammates ko ..But Si God.. May additional Blessing pa siya para sa akin...
Habang naglalakad ako hindi ko alam kung saan ko ilalagay ang kasiyahan sa puso ko .. Well hindi lang naman ako ang dapat na nandito .. Dapat sina Carlos at Dorog din .. Kung wala sila .. Hindi ko rin magagawa ang best ko .. Lalo na si Caloy na nagPursue sa akin na mas galingan ko pa .. Teka .. Teka bakit ko ba iniisip ang Carlos na iyon?!
" Thank you .." bati ko sa mga head ng mga schools .. Medyo naiyak pa nga ako nung makatabi ko si Mama ..
Yun kasi yung pinakamasarap na pakiramdam .. Na kasama mo ang Mama sa bawat tagumpay mo sa buhay .. Na alam mong proud siya sa mga naabot mo .. Si Mama .. Siya ang inspirasyon ko .. Gusto kong masuklian ang lahat ng ibinibigay niya sa akin .." Ma .. Para sayo itong award na ito .." bulong ko .. Pinipigilan ang mga luha na nagbabadya sa mata ko .. As usual .. Nagiging iyakin na naman ako .. Niyakap naman niya ako pero kahit ang yakap niya hindi kayang makapagPagaan ng nararamdaman ko ngayon ..
Picture dito .. Picture diyan .. Hindi ko talaga akalain na yung mga iniidolo ko dati ngayon ay katabi ko na .. Nakakabaliw isipin ang kasiyahan .. Pero mas nakakabaliw ang iniisip ko ngayon ..
It supposedly as one of the happiest moment in my life .. Pero bakit ganun .. Kahit anung pilit ko na maging masaya sa mga nangyayari sa akin .. Alam kong may kulang pa rin ... Alam kong hindi buo ang kasiyahan na nararamdaman ko .. Hindi buo ang mga ngiti sa labi ko .. Hindi buo ang isang Isabel Molde na nakaharap sa kanila ngayon ..
***********
Naunang Umuwi si Mama after ng awarding .. Gusto ko ngang sumabay na sa kanya kung hindi lang ako nahila nitong kulot na ito ..
" Congrats Maria Molde! The best ka talaga! Well deserve mo to! " Saka niya ako niyakap ..
" Libre mo ako mamaya ah .." bulong niya saka humagikhik .. Napairap na lang ako .. Sinasabi ko na nga ba .. May kapalit ..
" Yan tayo Gy, eh .. Kaya kita tinatakasan .. Too bad naabutan mo pa rin ako "
" Ay grabe siya sa akin! Bestfriends kaya tayo .. Magkapatid sa magkaibang Nanay .. Tapos Walang Libre?! Sayang ang panalo kung hindi ibinabahagi .."
Saka niya ako tinitignan ng nakakaloko ..
" Grabe ka Maria! Ganyan ka na! " Umiiling pa siya habang sinasabi yun .. Tinapunan ko naman siya ng masamang tingin ..
" Kung hawak ko lang yung trophy .. Inihampas ko yun sayo! Gyra! " Hindi pa rin siya natinag sa mga tingin niya ..
" Grabe ka Maria Lina Isabel Molde! " dahil hindi ko talaga gets yung mga tinginan niya na iyan ..
BINABASA MO ANG
TANGLED (Oneshots) ✓
Randomtangled adjective : twisted together into a knot. : complicated or confusing. Compilations of Oneshots/Short stories of your favorite/Requested Volleybelles Tandems Full of wrong grammars and typo errors- hey I'm not perfect tho!