Pamiętnik anorekryczki 2020

18 Lutego

Od jakiegoś czasu nękają mnie koszmary. Nienawidzę wieczorów, bo wtedy mój stan jest najgorszy.

Robię wszystko żeby jak najpóźniej iść spać i jak najwcześniej wstać.

Czasem mam tak, że we śnie cofam się do dziecięcych lat. Przeżywam te chwile na nowo.

Wszystko jest takie samo jak wtedy.
Wszystko jest dobrze.

A teraz?

Teraz wszystko jest nie tak.