KORE MAHALLESİ'NDEKİ TÜRK'ÜN DÖNÜŞÜ

Part 107

Bizim okuldaki öğrencilerin çoğu 1. sınıftı. Yani 6 bin nüfustan yaklaşık 4 bini 1. sınıftı. 1200 kişi 2. sınıf, 800 kişi de 3. sınıftı. bunun sebebi okulun çok zor olması yüzünden 1. sınıfta sınıfı geçememe oranı aşırı yüksekti. o 4 bin öğrencinin istisnasız en az 1000'i sınıfta kalanlardan oluşurdu. 3. sınıfa geçme oranı çok azdı, her sene sonunda öğrencilerin belki %10-15'i okuldan atılırdı. Çünkü 1. sınıfta üst üste 2. kez sınıfta kalma oranı da çok yüksekti. 1. sınıflar ile 2 ve 3. sınıfların önemli bir kısmı da 2. kez sınıfta kalmamak için okulu terkedip başka okullara nakil olduklarından büyük sınıf- büyük yaş oranı düşüktü.

Bu yüzden öğrencilerin ekserisi 14-15 yaşındaydı. Halbuki rakip liselerin dersleri bizim kadar ağır olmadığından sınıfta kalma oranları azdı. 3 bin kişilik bir okulda 900 tane 3. sınıf olabiliyordu. 17 yaşında 900 öğrenci ile aynı yaşta 800 öğrenciyi kıyaslamak zor oluyordu.

Bizim lisede tıfıl öğrenci sayısı çoktu, genelde 14 yaşındaki bir çocuk çok çelimsizdir, 14 yaşındaki lise 1. sınıf kız artık serpilmiş ve boyu uzamış olduğu halde 14 yaşındaki bir oğlan halen çocuktur. Benim arkadaşların çoğu anca 3. sınıfta 17 yaşına girince boyları uzadı. Tıfıl çocuklarda haklı olarak iri yarı 3. sınıflarla kavga etmek istemiyordu.

Bunarağmen bizim lisedeki uzun boy-iri yapılı öğrenci oranı aşırı yüksekti. Özelllikle 3. sınıflarda her sınıfta en az 5 normalde 10-12 öğrenci 1.90 boya yakın oluyordu. 1.80 ler de çok fazlaydı. Ve en az 10-12 öğrenci 2 metre idi. Yani okuldaki 1990ların başına göre aşırı uzun ve yapılı öğrenciler vardı. Ve neredeyse hepsi aşırı zekiydi.

Ben hayatımda ilk kez hem aşırı zeki hem de dev gibi iri yarı tipleri o okulda gördüm bir daha da görmedim. Yalnız bir sorun vardı. Bizim okul ruh hastası doluydu. Özellikle 3. sınıfların arasında bildiğiniz manyak (harbi manyak haa) sayısı aşırı fazlaydı. Bizim okulun 3. sınıfları hani şu filmlerde görürsünüz ya suçlu psikopat delilerin kaldığı hapishane şeklindeki akıl hastaneleri vardır (Kuzuların Sessizliği filmindeki gibi) işte oraya benziyordu.  Dexter diye bir dizi vardı, bizim okuldaki 3lerin çoğunun yanına Dexter psikoptlık öğrenmek amacıyla çırak olarak girerdi.

Elemanların gözleri öyle bir bakardı ki değme keş öyle bakmazdı yani. Bu yüzden bizimkiler sayıca az olsalar bile neredeyse her kavgada karşıdakileri haşat etmekteydiler. deli gücü yani.