KORE MAHALLESİ'NDEKİ TÜRK'ÜN DÖNÜŞÜ

Bölüm 96

Kuyrukta beklerken arkam dönük vaziyette biriyle sohbet ediyordum. O sırada biri kaba bir şekilde beni kuvvetle geriye itti. Ben de sanırım yarım dönmüş olduğum için tam dengede değildim ve bir anda dengemi yitirdim kuyruktan iki adım sendeleyerek fırladım, az daha yere kapaklanıyordum. Buna çok öfkelenmiştim, beni iten ite doğru bağırarak hamle yaptım, kim olduğunu bilmiyordum ama benim gibi belalı birine çatarak kendi dayak fermanını imzalamıştı. Öyle çok iri yarı biri değildi, benden azıcık daha uzundu. O öfkeyle yakasına yapışıp onu sertçe çekerek kuyruktan çıkarttım ve sırtını duvara yapıştırdım. Küfürler ederek sağlı sollu yumruklar atmaya başladım. O sırada avazı çıktığı kadar bağırdı:

Yetişin lann! Manyak çömezin biri bana saldırıyor!

Meğer 2. sınıflardan biriymiş ve 1. sınıftan bir çömez tarafından saldırıya uğramak, yatılının o adi hiyerarşisini bozduğundan bir anda çevreme 5-6 tane 2.sınıf iti toplandı. Bana sağlı sollu vurmaya başlayıp da çömez olduğum hakkında laflar edince bu laflara alınan 1.sınıflardan kabadayı ve yürekli olan iki üç kişi de onlara daldı. Böylece 1ler ile 2ler arasında bir kavga başladı.

Kavga bir anda büyüdü, belki 20 kadar 2. sınıf olaya dahil oldu, 1lerin çoğu henüz tıfıl olduklarından kavgaya girmeye korkuyorlardı ama yine de iri yarı olanlardan 5-6 kişi de benim yanımda dövşmeye başladı. 

Sayıca çokaz olmamıza rağmen sağlam yumruklarımız sayesinde bazılarını yere yıkmıştık bile! 2ler doğal olarak bizden kuvvetliydiler bir de sayı üstünlüğü olunca bizi feci dövmeye başladılar. Yine de ekipte ben ve başka etütten biri daha vardı, resmen ikilerin pestilini çıkartıyorduk.Bir ara üstüme çullandılar ve beni yere yıktılar, tekmelemeye başladılar, kafama sırtıma yumruk tekme yağıyordu ama bunarağmen ayağa kalktım ve yumruklarımı savurmaya başladım. Kavgada yere düşenin böyle bir karambol anında ayağa kalkabilmesi ve kavgaya devam etmesi nadir görülen bir yiğitlik örneğidir. Ben ise zıvandan çıkmış olduğum için ve ayrıca ilkokuldan beri her teneffüs kavga ettiğimden, yumruk-tekme sağanaklarına alışkındım. Yine de hırpalanmıştım ve burnumdan kan boşalıyordu. Şişe camından mamul gözlüğümün de sapı kırılmıştı.