KORE MAHALLESİ'NDEKİ TÜRK'ÜN DÖNÜŞÜ

Adsız Bölüm 163

Biz Türkleri, sadece Kore'dekiler sevmekte anlayacağınız. Amerikalı genç nesil Koreliler ise Türklere karşı çok önyargılı. Bu arada unutmayın ki ABD'deki genç Korelilerin hepsi Hristiyan kilisesine düzenli gidiyor. Biz Türkler de İslam'ın kılıcı ve Müslümanların kalkanı olduğumuz için iyi bir Hristiyan olan Koreliler de bizden ayrıca dini sebepler yüzünden hoşlanmıyor.

Bu yüzden Kore Mahallesi'ndeki yerli Korelilerle daha sonra sağlam bir kavgaya girdim. Ancak o sırada mahallenin kahramanı biz Türklerdik. Daha sonra çıktığım Koreli fıstıktan öğrendim ki mahalleli her ne kadar biz Türkleri sevse de gençlere bizden uzak durmalarını öğütlemişler. Bunun sebebi de Türk erkeklerinin Japon kızlarıyla çıkmasıydı. Özellikle Hülagü'nün gösterişli bir Japon kızla mahallenin sokaklarında sarmaş dolaş gezmesi, ulu orta öpüşmesi ve el ele tutuşması Korelileri gıcık etmişti. Bundan muhtemelen şu ana dek Hülagü'nün bile haberi olmamıştır. Çünkü ben de benim Koreli hatunun bana anlattığı bu olayı ne Hülagü'ye ne de diğer Türklere yansıtmadım. Çünkü benim yaşım itibariyle biz Japon kızlardan hoşlanıyorduk. Benim çocukluğumda 80'lerde yayınlanan Shogun isimli samuray dizisindeki Japon kadın oyuncu ben o sırada çok küçük olduğum için beni etkilemese de ergenlik çağındaki bütün abilerimizin rüyalarını süslüyordu. Benim jenerasyonum Alman-Rus-Japon- İtalyan-Fransız hatunları ile büyümüştü, benden öncekilerde ise sadece Amerikan- Fransız-İtalyan kızları hayal edilirdi.

Fakat ilginçtir ki iki Japon kabadayısını dövmemiz kurstaki hiç bir Japonu etkilemedi. Mesela 2 Türk dayak yeseydi biz bütün Türkler veya gelecekte olduğu gibi iki Koreli oğlanı dövdüğümde bütün mahallelinin bana cephe alması gibi bir şey Japonlarda olmadı. Biz gene Capon kızlara asılmaya ve Japon oğlanlarla da takılmaya devam ettik.

Galiba iki Japon Yakuza bozuntusunu dövmemiz hoşlarına bile gitmişti. Özellikle Japon kızlarının hiç umurunda değildi. Zavallı Capon kızlar hödük Japon erkeklerden kendi ülkelerinde o kadar çok çekiyorlardı ki bir vesile ile iki denyonun dövülmesine gizlice sevinmiş olmalıydılar.