Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 55

In dubio wandelde Latifa weer terug naar Mounir's kamer.....

"Eum.....je wilde mij spreken?

"Waga! Kom zitten Latifa. En doe toch niet zo raar!

Mounir ging rechtop in bed zitten. Yek! Het voelt alsof ik door een stoomwals ben platgereden! Mompelde hij.

"Weet je wie er vandaag getrouwd is?.......

Latifa haalde haar schouder op. "In elk geval familie van jou? De verpleegkundige deelde het mee toen ik binnenkwam. Zei ze.

"Bijna goed! Het is Ramona. Ze is gewoon met die schurk van een Mounsif getrouwd! Owh! Correctie! Hij heeft haar Ze3ma romantische 'verrast'. Die tjappie was natuurlijk veels te bang dat ik Ramona zou blijven stalken!

"Die komt van een koude kermis thuis als hij ontdekt dat Ramona géén kinderen meer wilt. Arme loser! Hij heeft zelf geen kinderen en toch blijft hij achter haar aanlopen! Zei hij bedenkelijk.

"Mischien heb je het mis! Volgens mij zullen ze wel degelijk kinderen krijgen! Zei Latifa schichtig......

"Hoe weet jij dat nou! Ik ken Ramona al 22 jaar! Die gaat echt niet met een dikke buik lopen van iemand die ze nog maar net kent. Veels te bang om haar slanke figuur te verpesten! Lachte hij.

Maar Latifa wist het beter. Alleen kon ze hem de heimelijke details niet mededelen.

"Mounir, sinds dit gebeurd is ben ik helemaal gebroken. Ik ben ZO verdrietig en kan alleen maar huilen. Ik wilde dat ik het helemaal anders had aangepakt en jullie niet zo onder druk had gezet. In principe hadden wij tweeën gewoon een relatie, we waren monogaam en jij stelde me aan iedereen die we tegen kwamen voor.

"Ik mis je zo erg en ik wilde jou graag terug. Ik heb nog nooit zo een verdriet van een huwelijk gehad toen het uit ging. Ik vond jou echt mijn Mektab. We pasten echt heel goed bij elkaar.

"Ewa, je bedoelt vast dat wij partners in crime waren? Geef maar toe. Wij hebben ons beiden duivels gedragen. Alleen al om het feit dat ik Ramona met jou heb bedrogen, doet mijn hartzeer opwekken. Mijmerde Mounir....................

Ondertussen in het penthouses....................................

Inmiddels waren alle gasten en familieleden hun feest roes aan het uitslapen.......

Selma kon niet slapen en liep naar beneden om thee te zetten. Toen ze het keukenlicht aan zag staan, dacht ze in eerste instantie dat de vrouwen het waren vergeten af te sluiten.

Prompt stond ze oog in oog met Belaid. Op zich niets mis mee. Zij het niet dat hij in zijn boxershort en ontblote bovenlijf de CousCous feesmaaltijd zat op te warmen....

Hij draaide zich om. "Kan jij ook al niet slapen? Ze knikte.
"Nou neem dan maar plaats. Dan deel ik de helft van mijn bord met jou! Lachte hij.

"Ieuwww.....ik krijg geen hap door mijn keel op de vroege ochtend. Zei Selma.

"Nou dan moet je vaker met mij optrekken. Je gaat het dan vanzelf appreciëren! Geloof me.

Selma zuchte......"Soms zou ik in het niets willen verdwijnen. Gewoon naar een verlaten plek! Ver weg van alle levens beslommeringen! Pufte ze vermoeid.

Hij legde de pan neer en sloot het gas af. "Kom! Ik weet een goede rustig plek hier! Zei hij.

Hij trok haar mee de hal in en liep met haar de stenen kelder in. "Maar?.......wat doen we hier Belaid? Mompelde Selma.

"Ewa, je wilt toch een rustig plekje? Zie hier! Eén en al kalmte! Vroeger kwam ik hier altijd schuilen als ik op school slechte cijfers had. Het huis is een erfstuk van mijn opa Allah ie Rahmoe. Het stond heel lang leeg. Toen hebben we hier een aantal jaar met ons ouders gewoond.