Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 110

In de wachtkamer van de privékliniek ijsbeerde Belaid heen en weer, terwijl Selma op haar gemak aan het snap-chatten was...

Hij liep de kamer uit en schoot Saidina aan aan die net langskwam om hen naar haar kantoor te begeleiden.

...Het was stil die namiddag in de serene kliniek....

Saidina liet Belaid en Selma vriendelijk plaatsnemen...

"Jullie hoeven je totaal niet druk te maken over de vruchtbaarheid van elkander. Zowel Belaid als jij zijn respectievelijk, op en top gezond en in staat om een kind te verwekken, en te baren.

Belaid en Selma slaakte een diepe zucht van verlichting....

"Zorg er wel voor dat jullie je niet laten lijden door die Myomen. Dat zorgt enkel voor tegenwicht en negativiteit. In de fase rond het krijgen van een kind zijn mensen tijdelijk gelukkiger. Het gelukkigst zijn mensen tijdens de zwangerschap.

"Na de geboorte daalt het geluksgevoel langzaam tot het na 1 tot 2 jaar na de geboorte terug is op het niveau van voor de zwangerschap. Dit effect is er alleen voor de geboorte van het eerste kind. Rond de geboorte van het tweede en derde kind is geen gelukspiek zichtbaar.

"Volgens de lezingen van een vooraanstaande Franse gynaecoloog, maakt de komst van een kind vrouwen gelukkiger dan mannen. Hoewel bij zowel mannen als vrouwen het geluksgevoel stijgt voorafgaand aan de geboorte is de stijging voor vrouwen sterker.

Na de geboorte daalt het geluksgevoel in dezelfde mate voor mannen als vrouwen. De leeftijd van de ouders bij de geboorte van het eerste kind noch het geslacht van het kind heeft een relatie met de gelukstoename voor en afname na de geboorte.

Selma werd ietwat neerslachtig na Saidina's theoretisch perspectief....

"Eum.....Het was nooit mijn grootste droom: trouwen en heel veel kinderen krijgen. Nu, 23 jaar later, kan ik alleen maar terug kijken op deze 'vervelende fase' Ik zou nu een huis vol kinderen nemen als ik het over kon doen.

"Er bestaan Ze3ma Mgharba 'deskundigen' die beweren dat je als vrouw zonder kinderen de essentie van het leven mist. En nu ben ik zelf zo'n vrouw zonder kinderen.....

"Nu ben ik al een poos getrouwd, maar hoe moet het nu verder met mijn leven? Het voelt alsof ik bij de halte sta te wachten op een belangrijke bus die maar niet komt. Het uitgestippelde pad lijkt nu weggevaagd.

"Al mijn vriendinnen en schoonzussen krijge kinderen. Een, twee, drie. Gewoon, omdat het kan. Ze leven voor hun kinderen. Maar waar leef ik nu eigenlijk voor?

"Ik ben een meisje. Ik ben dus op z'n Marokkaanse opgevoed als een meisje. Tuttig met roze kleuren en alleen maar poppen. Ik heb nog een jonge moderne moeder, maar wél met de traditie van later trouwen en kinderen .

"Dat betekent dat ik vanaf mijn prille jeugd meisjes-boodschappen heb gekregen. Daar is niets raars aan. Jongens leren staand plassen en identificeren zich met hun vader. Meisjes hebben hun moeder als voorbeeld. En wat is jouw moeders meest opvallende eigenschap? Ze heeft je op de wereld gezet. Zo leer je als meisje al jong: meisjes krijgen kinderen.

"Natuurlijk dacht ergens stiekem dat ik snel moeder zou worden. Of het een diep verlangen was, weet ik niet. Het was een vanzelfsprekendheid. Net zoals het vanzelfsprekend is dat je een fiets hebt en je rijbewijs haalt en feiloos weet hoe je Marmita en Harira klaarmaakt. Dat leer je allemaal van je moeder en ook een beetje van je vader.

Selma barste in huilen uit. Net op het moment dat Belaid haar zwijgzaam en ontroerd in een knuffel trok, werd er op de deur geklopt....

Ze keken op en zagen Selma's ouders Ikram en Youseff in de deuropening staan......................