Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 149

Melina en Zouhayra wisten even niet meer wat ze met hun inmiddels frivole vrijgelaten vader aanmoesten.......

Aan de ene kant waren ze blij dat hij contact zocht. Dat was immers iets wat had hij de afgelopen jaren verstek had laten gaan. Ahmed zat immers stelselmatig vast of was onderweg naar de gevangenis.

Maar tegelijkertijd voelde Melina zich ook heel erg gekwetst omdat ze het gevoel kreeg dat haar vader het enkel deed omdat haar moeder hertrouwd was met Darrys, en zij zelf pas verloofd was met de welvarende Jadir.

De garantie vóór een zorgeloos toekomst als schoonvader leek in Melina's beleving ergens al belangrijker voor haar gewiekste vader Ahmed, dan dat zij dat voor hem was....

"Papa?....Aangezien ik binnenkort ga trouwen en Insha'Allah moeder word en mijn kind,...Euhm...jouw kleinkind wil beschermen, ben ik wel benieuwd hoe het nu met uw criminelen fratsen gesteld is?

"Het criminele pad opgaan was uw levenskeus. In die context heb ik geen medelijden. Nu heb ik ook continu het gevoel dat u plotsklaps:..."Game over" zal roepen en zo weer de deur uitloopt...

"Mocht dat uw intentie zijn dan kan ik, áls u het prettig vind u natuurlijk wel op de hoogte houden met foto's en dergelijken. Maar eerlijkheidshalve mag ik hopen dat u oprecht berouw hebt getoond bij die Imam, en uw leven finaal hebt omgegooid?

Ahmed schudde resoluut zijn hoofd en sloeg emotioneel z'n armen om zijn dochters heen...

"Ewa, dat jullie gekwetst zijn heb ik alle begrip voor. Ik was nu eenmaal niet die voorbeeldige Marokkaanse vader die zich uit de naad werkte vóór zijn gezin. Tja, dan snap ik jouw houding wel.

"Maar doet dat NU ter zake? Mijn ouders waren ook veel attenter voor mijn broer Hamid dan dat ze voor mij als kind konden zijn. Hamid kreeg niet voor niets na onze vaders pensionering de leiding over onze eigen Perzische tapijten industrie.

"Daardoor voelde ik mij nóóit volkomen geliefd in mijn familie. Ik was die ze3ma 'zwarte schaap'. Tegen iedereen vertelden mijn ouders constant zonder schroom, dat ze Zjnoen van mij kregen. Volgens hen kon ik beter Reggada dansen dan op school blokken.

"Het gevolg was dat ik een onzekere puber werd. We kwamen thuis niets te kort en toch stortte ik mij liefdeloos en onbemind in de criminaliteit. In de onderwereld werd ik ironisch genoeg in mijn optiek, wél degelijk gerespecteerd en gewaardeerd.

"Soms worden wildvreemden jouw 'familie', waarna jouw bloedeigen naasten zich transformeren in een gedegen vijand. Ik kreeg thuis nooit complimenten, een tedere knuffel of schouderklopje. Er werd áltijd geschreeuwd en geslagen. Mijn vader leek soms net een dril sergeant uit het leger.

Vóór de buitenwereld was hij de perfecte hard werkende vrome vader. Het heeft mij in stilte velen gevangenisstraffen, en hoofdbrekens gekost om eindstand mijn eigen verantwoording, als zijnde vader en zoon te nemen.

"Het zij zo! Sommige mannen zijn nu eenmaal geen goede ouder of kampen met autoritaire opvoedproblemen zoals mijn vader. Door hem te vergeven en met hem te praten, besef ik dat wij beiden steken hebben laten vallen. Ik boet nu vóór mijn zondes. In het verleden heb ik velen domme fouten gemaakt.

"Welke man word er nou vrolijk van als zijn vrouw hertrouwd? Er is géén enkele man die zielsgelukkig word van een stiefvader, die zijn plaats, in zijn voorheen gestichte gezin inneemt.

"Degene die dat ze3ma wel zijn, vreten zich zelf van binnen in stilte op. Eerlijkheidshalve word de ex-man in zijn eer getast waneer een andere vent zijn oude gezin liefdevol gaat runnen.

"Dat geeft hem een Wahed falend gevoel van onzekerheid. Zie het als een leeuw die onttroond word. Zijn leeuwin word als het ware door een ander in de watten gelegd. Wat de man frustreert is dat het in wezen zijn taak was om dat te doen.