Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 65

Op het platteland in Marrakech, waaide een aangename serene rust.......

Er heerste een diepe stilte om Bride-To-Be Selma heen.....

Dat werd ook nog eens pijnlijk benadrukt, doordat ze haar geliefde aanstaande Belaid al bijna 24 uur niet meer had gezien...

Selma tuurde ongedurig vanuit het rustieke raampje naar buiten.....

Amayasza kwam naar haar toe en wreef liefdevol over haar rug. "Ben je nerveus Seynoe? Je mist Belaid nu al hè? Vroeg ze lachend aan Selma.

Selma knikte verlegen. "Oeffff...Tante? U moest eens weten hoe veel ik van Belaid hou! Ze begon te huilen. "Dit had ik nooit in mijn leven verwacht! Een man die mij in zeer korte tijd voor zich wist te winnen, met als hoogtepunt een huwelijk!

De tranen rolden over haar wangen. "Ik kan het nog steeds niet geloven dat hij mij elke dag oprecht verrast met zijn dwaze, doch liefdevolle diepzinnige hartkreten!

Amayasza trok Selma in een knuffel. "Zine Dyeli, dat hebben ze van mijn broer Badr. Hij heeft veel tegenslagen van zijn schoonvader moeten trotseren. Zo mocht hij de eerste twee jaar niet met Mounia trouwen. Zijn schoonvader eiste teveel geld en materie, aan een bruidsschat van onze ouders.

"Maar wij van o.a. de Ait en Beni stammen tonen géén woorden maar daden. Badr ging wilskrachtig keihard werken en ploeteren. In een mum van tijd kreeg hij een visum voor het gastarbeider-schap in Nederland. Prompt mocht hij opeens wel met Mounia trouwen. Waga! Wij praten niet maar bewijzen het tegendeel Gtietje van me.

"Eindstand is zijn schoonvader onder erbarmelijke omstandigheden overleden. Badr betaalde alle ziektekosten, vaste lasten, administratie rekeningen enzovoorts. Toen was hij opeens wel een goede schoonzoon. En toch heeft hij het zijn schoonvader nooit kwalijk genomen. Zijn schoon familie lag opeens aan zijn voeten.

"Ze kwamen enkel in nood en voor geld en materie bij hem. Het meest bizare was toen zijn schoonzus vanuit Marokko, naar Nederland belden dat haar man ernstig ziek was. Ze hadden een paar duizenden Dirham nodig. Badr stuurde het zonder moren. Toen hij en Mounia dat jaar op vakantie gingen, zagen ze een nieuwe bijgebouwde etage pand op hun huis van 8 meter hoog. Waga! Je raad het al. Zijn zwager was overigens kerngezond.

"Om die expliciete redenen heeft hij Mounsif en Belaid opgevoed met de instelling dat elke fout of zonde omkeerbaar is. Mits je als man op je borst kan kloppen na je gedane fouten, en toegeeft of oprecht berouw toont. Bij ons in de familie hebben we die angstvallige Hachouma cliché ingeruild voor zelfinzicht. Zei Ighlafa.

Selma keek glunderend voor zich uit. "Waneer komt Belaid ons nou ophalen? Vroeg ze opgejaagd.

"Lieve Selma. Je blijft de nacht bij ons. Belaid zat je maar te plagen. Hij mag je helmaal nog niet ophalen. Pas morgenochtend word jij, volgens traditie onder begeleiding van je naasten opgehaald en naar Badr's huis geleid. Lachten Ighlafa en Amayasza.

Selma glimlachte voldaan. "Wisten jullie dat ik zelfs dat niet schroom? Het idee dat ik vanaf morgen officieel zijn vrouw ben, maakt al het andere weer goed!

"En zo hoort het Hbiba! Er gaat niets boven een huwelijk met de man van jouw hart! Zeiden de dames in koor.

De ochtend was aangebroken. Het was één drukke bedrijvigheid in het familie Compound....................................

Huwelijken zijn de belangrijkste feestelijke gebeurtenissen in Marokko. Het brengt niet alleen een groot aantal mensen samen. Maar het is tevens ook een moment van verbroedering en bezinning.

Een nieuwe levensfase breekt aan voor het aanstaande bruidspaar. Beiden gaan een gezamenlijke herboren uitdaging, zonder garantiestelling aan. En laat dat nou juist door de krachtige liefde worden bezegeld. Immers: "Zij die de Almachtige samen brengt, kan géén mens meer scheiden.