Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 182

In de vroege ochtend liep Nadia geheel in het ongewisse Tamimount's keuken in.....

Imane en de kinderen van Tamimount, die vaak bij haar sliepen, huppelden vrolijk aan haar hand.

Nadia bleef abrupt stil staan. Er klopte iets niet. Tamimount was altijd met de 'kippen op stok' uit bed......

Het deerde de speelse Imane al niet meer. Het feit dat haar moeder Nadia als een observerende indiaan poolshoogte nam, ging geheel aan haar voorbij....

"Yemma? Is tante Tamimount ziek?

Nadia schudde geruststellend  haar hoofd.

"Liefje?....Ga maar even met Jihane, Faysel, Junayda, en Ahmich, op het buitenterras bij ons spelen., zei Nadia quasi opgewekt.

Imane rende al enthousiast gillend met de andere kids in haar kielzog, dartelende naar de gang, richting de grote speeltuin van het penhtouse.

Nadia liep secuur door het huis en zag dat het overal hetzelfde was. Melina en Zouhayra waren nog aan het uitslapen.

"Sinds Tamimount op aandringen van Darrys gestopt was met werken, is het niets vóór haar om al zo vroeg de deur uit te gaan., bedacht Nadia zich vluchtig.

Vervolgens liep ze eerst naar Tamimount's slaapkamer, daarna beende ze naar woonkamer en vandaar uit naar de bijkeuken........

Plots zag ze een document op de onderste hoek van de marmeren keukenblad, op het kookeiland liggen.

Ze griste eerst haar gsm uit haar tas en belde haastig Tamimount op. Direct stuite ze op diens automatische voicemail. Haar mobiel stond uit.

Zuchtend staarde Nadia om zich heen....

"Huh?....Zou ze bij Ahmed in de studio hiernaast kunnen zijn?....Nah!...Daar was het nog veels te vroeg voor!"

......Om deze mysterie enigzins te ontrafelen moest ze uit nood het document openen....

Op het enveloppe stond: "Voor mijn geliefde Tamimount"

Nieuwsgierig opende ze de brief,...

Haar ogen werden groot van verbazing toen ze de gedocumenteerde inhoud las....................................................

    ~~In Ahmed's studio~~

De volgende dag, of liever gezegd: een paar uur later, ontwaakte Ahmed met een glimlach van oor tot oor.....

"Had ik m’n nacht met mijn geliefde vrouw Tamimount gedroomd? Hij keek omlaag en zag Tamimount nog vredig in zijn armen slapen. De vlinders in zijn buik waren effectiever dan een pittige Marokkaanse koffie  achterover gieten.

Onrustig en bezweet werd Tamimount wakker, gewekt door een droom die haar steeds vaker lastig viel. In die droom vree ze de sterren van de hemel met....Ahmed?!...Huh?....

Compleet van haar á propos keek ze om zich heen, alsof ze zich plotseling bewust werd van een akelige waarheid. Uiteindelijk zag ze, dicht tegen haar aangekropen de goedlachse Ahmed.

Het is de angst der angsten. In een vlaag van verstandsverbijstering met je ex in bed belanden. Maar Ahmed was volgens het geregistreerd document van het burgelijkestand toch echt haar enige wettelijke echtgenoot.

Eerlijkheidshalve had Tamimount diep van binnen, met volle teugen van hun hartstochtelijke nacht samen genoten. Ze accepteerde dat het daarbij ook het einde van haar vervalste huwelijk met Darrys was.

Daarbij moest ze ook de confrontatie met Darrys aangaan. Waarom heeft hij een corrupte ambtenaar omgekocht? Wilde hij om die redenen zo snel mogelijk een kind van haar? Hij was toch een perfecte vrome godvrezende man?!?

Zo veel vragen, zo weinig antwoorden. Enkel de leugens, bedrog, intriges en puzzelstukjes bleven in haar doezelige hoofd ronddwalen..

Veel tijd om daarover na te denken had ze niet.

Ahmed's stevige omhelzing voelde zo goed, zo gepast. Hij draaide zich langzaam om en zag haar lieve warme ogen voordat ze zich enigzins realistisch besefte dat ze samen de nacht hadden doorgebracht...Als man en vrouw...Welteverstaan.

"Ahmed? Toen ik vanmorgen wakker werd, was ik zo bang. Maar nu ik aan Darrys streek terugdenk, heb ik het zelfverzekerde gevoel dat jij en ik 18 jaar geleden, niet voor niets met elkaar waren gehuwd.

Ze greep haar gsm. En drukte de ontgrendeling toets aan... 

Binnen enkele seconden vloog haar mobiele inbox indicatie lampje op tilt. Ontelbare apps volgden elkaar in raptempo op.

Het waren allemaal oproepem en berichtje van Darrys...............

         ~~In Marrakech~~

In blinde woede vloog Selma al kickboksend op hem af en hakte ze met haar 7cm hoge Manolo Blahnik hakken op Belaid in, en nog eens....

Hij ontving grijnzend de in zijn ogen slappe kletsmoppen van Selma....

Door zijn voldane glimlach pakte ze geïrriteerd een vaas van tafel, en mikte het richting belaid. Het raakte hem op één haartje na niet. De vaas vloog verder door de kracht waarmee ze gooide, en knalde doelloos tegen de mahonie kledingkast aan.

"Nou Belaid?....Ga je me nog de waarheid vertellen?!? Ben je haar eerste minnaar geweest of niet?!

Belaid schudde lachend zijn hoofd....

"Mijn geliefde Inoe....Ik berust mij op m'n zwijgplicht! Wesh doe je toch paranoïde Selma?! Ik was 18 jaar! Dit is iets uit mijn verleden en heeft totaal niets met jou te maken! Damn! Wat kan jij jaloers zijn!

Selma werd nog woester. Ze gooide haar hakken uit, Pal vóór hem bleef ze stil staan...

Haar rechterknie ging omhoog waarna ze Belaid bijna in zijn kruis raakte....

Ondanks haar vlugge kickboks skills kon ze met haar miniscule 1.53m, niets tegen de meterslange Belaid beginnen.

Vliegensvlug greep hij haar arm stevig vast, en maande haar schreeuwend tot kalmte.

"Safie!....Wil je het hele verhaal horen?!....

Selma staarde hem aan met opengesperde, nietszeggende  ogen..................................................