Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 187

Tot Numidia’s grote verbazing prikte hij feilloos door haar maskerade heen.....

"Belaid? Kan je me gewoon heel even met rust laten! Waarom al die vragen?

Hij eiste een verklaring, en in haar hart vond ze dat hij daar recht op had.

Net op het moment dat Numidia wilde spuien dat ze nooit over Belaid heen was gekomen, werd er op haar kantoor deur geklopt......

Belaid vermande zich en deed wijselijk een stap achteruit.

In een fractie van een seconde voelde ze een soort van opluchting. Ze rende naar het uithoek van haar kantoor en raapte de door hem weggesmeten sleutel van de grond, waarna ze de deur opende.

Ze schrok zich rot toen ze oog in oog stond met Mounsif....

"Is mijn broer hier?, vroeg hij met een afkeurende stem op gebiedende toon.

Ze knikte en ging opzij...

Mounsif negeerde haar volkomen en liep in één ruk door naar Belaid. De tweeling staarden elkaar betekenisvol aan, waarna Mounsif iets in zijn oor fluisterde.

Zwijgend liepen de broers naar de uitgang....

Prompt draaide Belaid zich om en zei: "De volgende keer dat jij je weer in mijn huwelijk mengt, vlieg je zónder spaceshuttle linea recta naar Mars, heen en weer! Dit is géén bedreiging maar een belofte! Capiche?!

Belaid negeerde daarbij compleet Numidia's angstvallige gelaat. Hij gaf haar een hatelijk blik en beende snel weg achter Mounsif aan.

"Voortaan geen fluwelen handschoentjes meer, bedacht hij zich vluchtig......

Met knikkende knieën en klamme handen plofte Numidia  opgelucht in haar bureaustoel. Ze wist niet of ze het aankon om hem nog een keer in dergelijke toestand tegen te komen....

Mounsif en Belaid stapten in de stilstaande SUV waar Yazid geduldig zat te wachten.

Belaid fronste zijn wenkbrauwen en keek verdacht naar Yazid en vervolgens naar Mounsif....

"Ey...Sahbi's? Hoe wist Mounsif waar ik was?!

Yazid en Mounsif begonnen keihard te lachen.....

"Ewa? De kunst van het liegen is bij Yazid slechte ontwikkeld broer! Ik belde hem op om te vragen waar jullie uithingen. Eerst riep hij: "Bij een vriend"  Toen ik de locatie vroeg, zei hij: "We zijn effe bij Numidia's werk.

"Mohim wij kennen elkaar te lang en merken dat soort rare fratsen direct op. Ik heb gelijk aan Adil gevraagd of hij mij hier wilde afzetten. Ik wist het gewoon! 1+1=2. Belaid en Numidia kunnen nooit meer een normaal gesprek voeren. Er is teveel gebeurd in het verleden.

"Maar effe serieus Belaid, jij hebt ook een ontembare temperament éh?! Waarom naar haar werk gaan? Zonde van je tijd broer! Je kon haar beter in één keer meedelen dat je met haar broer Said zou gaan praten.

"Aangezien mevrouwtje beweert dat jij haar onschuld hebt weggenomen, en zelf totáál geen vertantwoording voor haar eigen promiscuïteit wilt nemen, heeft ze géén poot om op te staan. Ze wist dondersgoed waar ze mee bezig was.

"Eindstand blijft een vrouw die zichzelf klakkeloos te grabbel gooit, medeverantwoordelijk vóór haar eigenwaarde en respect.

"Zij dringt zich na jaren op en wil nu pertinent jouw huwelijk om zeep helpen. Kifesh? Ik weet zeker dat Said haar dat niet in dank zal afnemen. Géén énkele broer zal dit soort gedragingen van zijn zusje tolereren. Hiermee veroorzaakt zij enkel schaamte en achterklap in haar familie.

Terwijl Yazid richting de Rkempoe platteland reed, zuchte Belaid diep...

"Jullie moesten eens weten hoeveel ik van Selma houd. Ik beweeg hemel en aarde voor haar á Sahbi's!

"Sommigen desparate wijven van tegenwoordig zijn ronduit schandalig. Numidia mag blij zijn dat ik géén vrouwen sla!
Ik schreeuwde alleen, raakte haar niet aan en sloeg ze niet in elkaar. Inmiddels heb ik gelijk, toch?

"Die gare chick probeert gewoon mijn huwelijk te ondermijnen á broer?! Typisch Numidia aka mevrouw de Rwina stooker! Er wordt heel wat gesold met de waarheid en niet alleen door mannen!

"En toch....Mijn gevoel zegt mij dat ik nog lang niet van haar stalking praktijken af ben............

        ~~In Casablanca~~

Tijdens het gesprek met Nadia belde Tamimount's moeder uit Mellila.....

Nadia gebaarde dat ze even bij de spelende kinderen in het zwembad ging kijken.

Tamimount was altijd weer opgetogen om naar de wijze woorden van haar moeder te luisteren. Het feit dat ze nóóit door haar Yemma werd veroordeeld gaf haar een veilig en geborgen gevoel.

"Tami Hbiba, heb vertrouwen in een goede afloop. Ga verder met jouw leven, ook al is dat samen met Ahmed. Vergeef hem. Hij is sinds zijn vrijlating een ander man. Je hebt hele zware, eenzame jaren achter de rug.

"Het is logisch dat er nu veel verdriet loskomt. Ik kan goed begrijpen dat je graag onze steunende olifantenfamilie om je heen zou willen hebben. Jouw zogenaamde  schoonfamilie biedt deze steun helaas niet. En tóch moet je het hen en Darrys ook niet kwalijk nemen.

Toch zijn er vast wel gelijkgestemden in de buurt zoals Nadia en de andere meiden. Volg je gevoel, kijk niet naar een ander. Je bent niet alleen. Je bent flink vóór de gek gehouden door Darrys. Dat is ook niet niks! Maar je hebt steun van je familie, dat is het belangrijkste!

"Er zijn ook veel vrouwen die zowel door familie wordt afgestoten als door vrienden en omgeving. Dat maakt jouw situatie niet minder vervelend natuurlijk. Maar geef de moed niet op mijn lieve dochter.

"Er is een reden waaróm Allah swt onze levens kortdurend overhoop gooit. Althans in onze beleving. In werkelijkheid is hij bezig om jouw situatie positief te reconstrueren. Dat is de reden dat wij ten alle tijden Sabr dienen te hebben met al die nare obstakels op onze levenspad.

"Tamimount pinkte vol moed een traantje weg. Wat zou ze zonder haar moeder zijn? Zelfs van ver af kon ze haar de kracht geven om niet op te geven.

Na een beleefd afscheid verbrak ze de verbinding en bleef ze peinzend naar het mobieltje in haar hand kijken.

Dit had ze niet verwacht. Zo'n abrupte einde van een verbintenis die het word huwelijk geenszins waar was.

Maar één ding wist ze zeker....

Haar hart lag bij Ahmed.

In gedachten verzonken sloot zich uit het niets een arm om haar hals...

Ze schreeuwde het uit..................