Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 96

De Patron communiceerde al bellend in code-taal met de Bron........

Teruggetrokken liep hij kalm terug naar Mounsif's vergader salon. Hij vroeg aan Reda of er nieuwe ontwikkelingen waren......

Na een sluimerende geroezemoes beval de Patron dat zijn team moest worden samengesteld en linea recta naar de kazerne moest. De lijfwachten werd opgedragen om stante péde de klone auto's en spullen verzamelen.

Het liep al tegen de middag. De Patron nam afscheid van de heren in het Penthouse. Hij zou als alles goed verliep, in de avond terugkeren op Aicha's bruiloft.

Kort daarna reed de ketting lange bolide auto's van de Patron met gedoofde lichten bliksemsnel  weg richting zijn kazerne....

De Patron liep direct naar zijn marmeren kantoor. Er werd op de deur geklopt. In de deuropening stond een man, genaamd Amouch......dé kale opper-lijfwacht van Redouan......

Drie lijfwachten hadden ds atletisch gebouwd jongeman in hun midden. Hij leek gewond en toegetakeld. Volgens de lijfwachten had Redouan al die verwondingen aangericht.

Patron keek even opzij. Hij dacht dat hij een bezorgde blik in zijn ogen zag. "Het is allemaal heel snel gegaan! Hakkelde Amhouch zwak en vermoeid.

De Patron draaide zich om. "Ik begreep dat u Redouan's ware aard nog maar net had ontdekt? En nu staat u warempel vóór mij!

De Patron wenkte. "Geachte heer, mag ik u een glas thee aanbieden, om deze voor u  zwaar beproefde dag af te sluiten?

Enkele uren eerder geloofde de Patron nog heilig dat Redouan een verloren zaak was. Nu stond de eerste luitenant van zijn kopman pal vóór hem.

Hij glimlachte,....Meer emotie geeft de koele Patron zelden vrij......

"Amouch?....Is behalve die blauwe oog en zo te zien een gebroken neus, alles volgens plan verlopen in jouw eerste ontsnappingspoging?

"Niet helemaal Patron! Antwoorde Amouch terneergeslagen. Redouan heeft zijn zinnen op die tweeling gezet. Na lang aandringen had hij mij gezegd dat ik zonder omkijken mocht vertrekken. Daarna werd ik van achter met een ijzeren knuppel neergeslagen. Alles werd mij zwart vóór de ogen.

"Kort nadat ik was neergestort, was Redouan nog even bij mij. Daarna stopten ze mij in de gereedstaande Jeep. Na uren rijden werd ik suffig, doch bloedend en kermend van de pijn wakker. Ze gooiden mij genadeloos weer uit de Jeep. Redouan stapte woedend uit, hij had mijn gekneusde arm, sadistisch vastgepakt en ik wist genoeg. We hebben geen woord meer gewisseld.

"Nadat er een onbekende chauffeur  was gearriveerd, ben ik terug in de auto gesmeten en hebben de jongens het slechte nieuws gemeld. Het zou mijn laatste levensuur zijn. Pas nadat de chauffeur een pak met tig miljoen Dirham in zijn hand gedrukt kreeg, reed hij weg. De bestemming was onbekend

"Mijn redding was dat ik de achteraf gezien de desbetreffende chauffeur Idriss nog van vroeger kende. Zijn zusje was met een dierbare neef van mij getrouwd. Bij Idriss en mijn nicht, diens vrouw Kaoutar, kon ik in hun onderkomen te Driouch, schuilen en bijkomen van mijn gruwelijke verwondingen.

"Toen ik aan de betere hand was, besloot ik de tweeling te behoeden voor een ophanden zijnde liquidatie poging vanuit Redouan's kamp. Via een oude maat kwam ik aan de nummer van uw lijfwacht. Zodoende sta ik vandaan nog levend vóór u Patron!

De Patron keek hem bewogen aan. "Loop even mee! Ik heb een levens-besparende opdracht vóór jou................

In de grote feestzaal van het Penthouse...................................

Bruidegom Nabil stond nerveus te wachten bij het altaar tot de ceremonie kon beginnen. Geflankeerd door zijn vader Aziz en zijn oom Adil kon gelukkig niemand zien dat hij met z'n 1.87m lengte stond  te beven als een rietje.