Hartstocht in Casablanca - Deel 1 (VOLTOOID)

Hoofdstuk 164

Belaid voelde dat Selma's wonderbaarlijke zwangerschap en nabijheid hem in een extase bracht en dat de uren die zij bij hem doorbracht een euforie op gang hield die levenslang zou duren....

Selma liet hem de test zien en gaf éindelijk toe dat ze officieel zwanger was. Ze zag de ontroerende blik in Belaid's ogen en zijn hartslag zag ze in zijn nek tekeer gaan. De tranen en van blijdschap rolden over zijn wangen...

"Inoe?....We hebben het toch echt samen gedaan! Wij krijgen een kindje!! Stamelde Belaid supertrots.

Hij tilde Selma omhoog en zwierde haar al draaiend de lucht in...

Selma onderbrak hem korzelig.

"Hopelijk word dit onze eerste voltooide zwangerschap na al die onhoudbare pijn en verdriet!

Selma werd plotsklaps emotioneel. Belaid hield haar stevig vast en kuste haar onophoudelijk.

"Belaid???....Ik ben zooooo bang dat Ik opnieuw een miskraam krijg...................................................

~Tamimount's Appartement~

Diep in gedachten zat Tamimount aan de keukentafel haar Ghoriba koekjesdeeg te kneden....

Met de Ramadan op komst was elke vrouw in Casablanca en in heel Marokko, wel met bepaalde voedsel voorbereidingen of grote schoonmaak activiteiten in huis bezig.

Darrys was al vroeg naar zijn werk vertokken, en de jongste kinderen waren wederom door Ahmed naar school gebracht. Ondanks dat Ahmed's vrijlating een hoop commotie met zich meebracht, was na een aantal weken het tij wedergekeerd.

Ahmed en Darrys hadden de strijdbijl omwille van de kinderen begraven. Hij was inmiddels in vaste dienst bij Malika als voedseltransport-chauffeur in haar visrestaurant.

En toch speelde die ze3ma scheidingsakte in Ahmed's bezit haar parten....

Tamimount kennende stak nog steeds haar kop in het zand. Ze wilde het allemaal niet meer weten. Ze vond het al er genoeg dat Ahmed haar ex-man nu op één steenworp afstand woonde.

Volgens Darrys is het juist moslim waardig om jouw ex-man in het leven van jóuw kinderen zijn vaderrol te laten voltooien. De biologisch Papa is een must bij de ontwikkeling en opvoeding van een kind.

Al zijn de ouders gescheiden, of kunnen ze elkander niet meer uitstaan of luchten, de kids mogen daar nimmer de dupe van zijn. Hij blijft ondanks alles voor eeuwig hun vader.

Op dat moment kwam Ahmed met een volle boodschappentas haar huis in lopen.

Tamimount vloekte omdat zij meteen al wel zag dat hij al te ver was gevorderd om haar nog te kunnen ontlopen.

"Ahmed?...Waar haal jij je boodschappen? En waarom stal jij ze hier? vroeg Tamimount, het soort vraag dat nergens op sloeg en daardoor elk restje natuurlijkheid uit zijn lijf deed wegrennen.

Ze huiverde van angst voor zichzelf.

"Waar kom je voor, Ahmed? Ik heb even geen zin in je slap geouwehoer.

"Voor MIJN kinderen! Waar zijn de oudsten nu? Ook naar school? Ik eis mijn co-ouderschap per direct op!

"Hoor eens Ahmed. Ik heb er nogal wat werk aan. Ik heb tijd nodig om de kids op jouw vrijpostige aanwezigheid voor te bereiden!, zei Tamimount doodkalm en lijzig terwijl ze de keukendeur opende, de antieke messing bakelieten lichtknop omdraaide en de volle boodschappentas de keuken in schoof.

"Tami, ik heb in het verleden véél fouten gemaakt. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet van mijn bloedeigen kinderen houd. Integendeel!, liet Ahmed er ineens donker op volgen. Maar dat spreekt vanzelf.

"Al die moeite die ik nu ervoor doe. Het is niet enkel Sadaka liefdadigheid. Ik ben eerlijk en oprecht. Nu ik hiernaast woon, wil ik ze eerlijkheidshalve dagelijks zien, knuffelen en naar school brengen! Jihane, Faisel en Junayda, hebben er echt van genoten sinds ik ze de afgelopen week naar school breng.

Zo trots als een pauw vertelden ze tegen alle leerkrachten en medeleerlingen dat ik hun Papa ben! Wat wil een vader nog meer? Ewa, liefde is niet te koop. Maar de affectie en dankbaarheid van mijn kids zijn goud waard. Nu ik bij Malika als transporteur werk, heb ik eindelijk het gevoel dat ik voor mijn inkomen ploeter.

"Ik ben Darrys en Dries dankbaar dat zij mij de kans hebben gegeven om naast jullie te mogen wonen. Vóór het eerst in mijn leven voel ik mij géén Outcast meer. Mohim, ik beleid nu een nette burgerlijk leven, met als einddoel: Mijn kids op te zien groeien als respectvolle mensen met een veelbelovende toekomstperspectief.

"Misschien is het een idee om met deze boodschappen een uitgebreide Mgharba maaltijd te bereiden, om vervolgens Melina's schoonouders in spé voor een kennismaking met mij, tijdens een etentje uit te nodigen? Of draaf ik door? Eum...........Tami???.......................

     ~~In het Penthouse~~

Patron en Salima maakten al vroeg hun intrede in het Penthouse....

Ouafa, Ria en de kleine Ayran liepen hen gastvrij tegemoet. Nadat Salima en Patron uitgebreid met hun kleinkind knuffelden, namen ze allemaal plaats in de Riad-tuin.

"Dus de gehele ploeg zit nu in Marrakech? Dat zullen mijn goede vriend Badr en Mounia erg waarderen. Soms moet men een relaxte vakantie bij familie plannen om zich even los te weken van alle stress en rompslomp des levens!, grijnsde Patron.

"Nou!......De dagen worden weken, en de weken worden maanden! Mij werd vertelt dat het een weekend zou zijn. Inmiddels ziet het er naar uit dat het een midweek zal worden. Maar met mijn kleinkind Shira en de lieve Ayran, merk ik er eerlijk gezegd niets van., merkte Ria met Shira geklemd in haar armen op.

"Hoe bedoel je 'weken' Ria?, vroeg Samira curieus.

Ouafa begon hardop te lachen...

"Wij weten het fijne er nog niet van. Maar volgens Mounia is één van de meiden hoogstwaarschijnlijk zwanger!

Samira schoof naar voren....

"Mash Allah!!.....Wie is de gelukkig?? Felicity, Maysa, Aicha of.....Selma In Sha Allah?...Of is Ramona mischien opnieuw zwanger?

Ouafa en Ria keken elkaar eerst observerend aan............................