ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
Chapter 6- စိတ်ပျက်အားငယ်မှုများ
ပလာဒင်လုပ်ငန်းစုရဲ့ စမ်းသပ်ခန်းလေးထဲ
မှာဖြစ်တယ်။ လူငယ်လေးတစ်ယောက်က အရောင်မှိုင်းမှိုင်း အထူးချပ်ဝတ်တစ်မျိုး
ကိုဝတ်ဆင်ထားပြီး သရုပ်ပြနေတယ်။ သုံးမီတာကျော် နံရံတုတစ်ခုကို ခုန်ကျော်ပြလိုက်ပြီး စမ်းသပ်ခန်းသုံး ကားတစ်စီးကိုအေးအေးဆေးဆေးမပြပါတယ်။ လုံခြုံရေး အော်တိုဘော့နှစ်ရုပ်က စက်သေနတ်အငယ်လေးတွေကိုင်ပြီး အဲဒီဝတ်စုံနှင့်လူငယ်ကို
ပစ်ခတ်လိုက်တယ်။
ပထမအချပ်အနည်းငယ်က အဓိကချပ်ဝတ်ရှိတဲ့နေရာကို ထိသွားပြီး မီးများပွင့်သွားပေမဲ့ ကျည်တစ်တောင့်ကတော့ ဒူးကာဘေးရှိပိုက်
ကိုထိသွားပြီး ဓာတ်ငွေ့တွေပန်းထွက်လာတယ်။
အဲဒီနောက် ကောင်လေးက သူမထားတဲ့ကား
ကို မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပစ်ချလိုက်ပြီး ဟန်ချက်ပျက်ကာလဲသွားတော့တယ်။
လူငယ်လေးက မင်းလွင်ပါ။ မင်းလွင်လဲ
သွားတာကြောငိ့ စမ်းသပ်ခန်းထဲကလူတွေ
ပြေးလာကြတယ်။ အထူးသဖြင့်သူတို့ရဲ့မန်နေဂျာ ဖလေရာပေါ့။ သူက ကောင်လေးအဆင်ပြေမပြေကြည့်လိုက်ပြီး ဖောက်ထွင်းမြင်နေရတဲ့ Tabletပေါ်က ဝတ်စုံပုံကြမ်းကို
ကြည့်လိုက်တယ်။
"C- အဆင့်ခွန်အား၊ C- အဆင့် ခုခံနိုင်စွမ်းနဲ့
D အဆင့် အမြန်နှုန်း။ C- အဆင့်ဟီးရိုးတွေနဲ့
အတူတူလောက်ပဲရှိမယ်။" ဖလေရာက လူငယ်
လေးကို လုပ်နိုင်ခဲ့ပြီဆိုတဲ့မျက်နှာနဲ့ ခေါင်း
ညိတ်ပြလိုက်တယ်။
တခြားနည်းပညာကျွမ်းကျင်ဖြစ်တဲ့ မစ္စတာ
ရေဂင်ကတော့ လက်ရှိရလဒ်နှင့်ပတ်သက်ပြီး သိပ်ကျေနပ်ပုံမရဘူး။ စင်စစ် လူငယ်လေးမင်း
လွင်ကို မကျေမနပ်ပိုဖြစ်နေတာ။
"ပျှမ်းပျC- ရှိတဲ့ suitတစ်ခုပေါ့လေ။ ဒါပေမဲ့
ရေနွေးငွေ့ပိုက်လိုင်းတွေကို ကျည်တစ်ချက်
ထိတာနဲ့ တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းကို ဆုံးရှုံးသွားတယ်။ တအားလေးလွန်းလို့ လှုပ်ရှားရခက်
တာထည့်မပြောနဲ့ဦး အပူရှိန်တအားမြင့်လာ
ရင် ဖိအားဒဏ်မခံနိုင်ဘဲ ဝတ်စုံပေါက်ကွဲထွက်
နိုင်လို့ မီးမြူတန့်တွေအတွက်တော့ ပစ်မှတ်ကြီး
တစ်ခုလိုဖြစ်နေမှာ။ ပြီးတော့ Void string
လားဘာလား...."
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero not Heroine
Teen Fiction"ဘုရားသခင် ငါ့ရှေ့ကိုလာခဲ့စမ်းပါ။ ငါမင်းကို နုပ်နုပ်စင်းပစ်ချင်လို့ပါ။ ငါက သိပ်လှတဲ့ ချစ်သူလိုချင်တာဟ။ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်ချင်တာမဟုတ်ဘူး။" မင်းလွင်ဟာ အမြဲတမ်း စူပါဟီးရိုးဇာတ်ကားတွေထဲကလို အစွမ်းရှိဟီးရိုးတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်သူပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ကူးက...
