ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V3 Chapter 27 - အဆုံးမဲ့မြူပင်လယ်
လွန်ခဲ့သော နှစ်ငါးဆယ်ခန့်က။
သစ်သားကုလားထိုင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေသော အဖွားအိုက အသက်ကြီးနေပြီဖြစ်သော ကြောင်အိုကြီး၏ သားမွှေးများကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ကြောင်အိုကြီးက သူ့မျက်ခုံးမွှေးများကို လက်နှင့်သပ်လိုက်ရင်းပါးရည်နားရည်များတွန့်လိပ်နေသည့် သခင်မကိုကြည့်ကာ မြှောင်ခနဲအော်လိုက်၏။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ နီကိုလိုင်း၊ ဟုတ်သားပဲ။ ဗိုက်ဆာနေလောက်ရောပေါ့။"
အဖွားအိုက ခုံမှထလိုက်ရင်း နောက်ဖေးမီးခိုချောင်သို့ဝင်သွားသည်။ ထို့နောက် အသင့်စားကြောင်စာထုတ်ကို ဖောက်လိုက်ပြီး ရုရှားဘာသာဖြင့် နီကိုလိုင်းဟုနာမည်ရေးထားသော ခွက်ကလေးထဲသို့ အနည်းငယ်ခွဲထည့်ပေးလိုက်သည်။
ကြောင်နက်အိုကြီးကလည်း အမြီးလေးကိုနှုန့်ရင်း အပြေးလာကာ ကြောင်စာမုန့်ကလေးများကို လျှာဖြင့်လျက်ကာ စတင်ကိုက်ခွဲစားသောက်၏။
ရုတ်တရက် အိမ်တံခါးပွင့်သွားပြီး သေနတ်ကိုင်ထားသည့် လူငယ်နှစ်ယောက်က အိမ်ထဲပြေးဝင်လာကြသည်။
"အဖွားကြီး၊ လက်မြှောက်ပြီး ရှိတာအကုန်ထုတ်ပေးစမ်း။"
သို့သော်လည်း အဖွားကြီးတွင် ဘာမှပေးစရာမရှိပေ။
"သားတို့ရယ် မလုပ်ပါနဲ့၊ ဒီအမယ်အိုကြီးမှာ ရောဂါအတွက် ဆေးတွေအပြင်ဘာမှမရှိပါဘူး။"
သို့သော်လည်း ဓားပြနှစ်ယောက်က သိပ်သဘောကျပုံမရ။ တစ်ယောက်က အဖွားကြီးကို လက်ပြန်ရိုက်ချလိုက်သဖြင့် အိုမင်းနေသော ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပုံကျသွား၏။
ထိုအခါ အစာစားနေသောနီကိုလိုင်းက ဒေါသဖြင့်အော်ဟစ်လိုက်ပြီး ဓားပြတစ်ယောက်ဆီသို့ပြေးသွားကာ ပေါင်ခွကြားကို လက်သည်းဖြင့်ခုန်ကုပ်လိုက်သည်။
"အား...." ဓားပြက သူ့အဟွာဝင်စိုက်ဝင်နေသော ကြောင်လက်သည်းကိုကြည့်ရင်း အော်ဟစ်လိုက်၏။ သွေးစတချို့လည်း စီးကျလာသဖြင့် ငယ်ပါပြတ်သွားပြီဆိုသောအသိက ထိုဓားပြငယ်ထိပ်ကို တက်ဆောင့်ပြီး နာကျင်မှုက နဂိုကထက် ပိုပြင်းထန်လာသည်။
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero not Heroine
Teen Fiction"ဘုရားသခင် ငါ့ရှေ့ကိုလာခဲ့စမ်းပါ။ ငါမင်းကို နုပ်နုပ်စင်းပစ်ချင်လို့ပါ။ ငါက သိပ်လှတဲ့ ချစ်သူလိုချင်တာဟ။ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်ချင်တာမဟုတ်ဘူး။" မင်းလွင်ဟာ အမြဲတမ်း စူပါဟီးရိုးဇာတ်ကားတွေထဲကလို အစွမ်းရှိဟီးရိုးတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်သူပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ကူးက...
