Chapter 29

309 44 2
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
Chapter 29- ရွက်ပုန်းသီးရှေ့နေ (၁)

ညဖက်။

အိုက်ဇာဝါမှာ King size အိပ်ရာကြီးပေါ်တွင် တစ်ကိုယ်တည်းလှဲလျောင်းနေသည်။ အချိန်လင့်နေပြီဖြစ်သော်လည်း သူအိပ်မပျော်သေးပါ။

သူ၏အနက်ရောင်မျက်လုံးများက မျက်နှာကျက်ကို စိုက်ကြည့်နေပြီး တစ်စုံတစ်ခုကို စဥ်းစားနေဟန်ရှိသည်။ ရုတ်တရက် အခန်းတွင်းရှိနေသည့် အထိုင်ဖုန်းက အသံမြည်လာ၏။

"ကလင်...ကလင်...ကလင်...ကလင်..."

အိုက်ဇာဝါက ဖုန်းကိုင်လိုက်သောအခါ တစ်ဖက်မှာ အိုမင်းနေသူတစ်ယောက်၏အသံ ထွက်ပေါ်လာသည်။

"မစ္စတာအိုက်ဇာဝါ... ငါမှာထားတဲ့ပစ္စည်းတွေ ဘယ်တော့ရောက်မှာလဲ။"

"ဟယ်လိုဒေါက်တာစမစ်၊ အခြေအနေကတော့ ခင်ဗျားသိတဲ့အတိုင်းပဲ။ ကျွန်တော်တို့ကို မျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်နေတဲ့သူတွေရှိတော့ ဂရုစိုက်နေရတယ်လေ။ သွေးရည်ကြည်တွေ ထုတ်ယူဖို့ခက်နေတယ်။"

"မင်းတို့ဖွင့်ထားတဲ့ ပရဟိတမိဘမဲ့ဂေဟာက ကလေးတွေကို သုံးရုံပဲမဟုတ်လား။ ဘာကြောင့်များ ဒီလောက်ကြောက်နေရတာလဲ။ ကလေးတွေက ဖြည်းဖြည်းချင်းမှသေသွားမှာလေ။ မင်းတို့လုပ်ရပ်လို့ ထင်ဖို့ခက်ပါတယ်ကွ။"

မြူတန့်များကို စမ်းသပ်နေသည့် ဒေါက်တာစမစ်နှင့် အိုက်ဇာဝါတို့မှာ စီးပွားရေးအရ အမှန်တကယ်ပင် ဆက်သွယ်မှုရှိနေခဲ့သည်။ လူလုပ်မြူတန့်များကို စမ်းသပ်ရာတွင် အသုံးပြုဖို့လိုသည့် သွေးရည်ကြည်တစ်မျိုးမှာ အသက်ငါးနှစ်မကျော်သည့် ကလေးများထံမှ ထုတ်ယူရရှိခြင်းဖြစ်သည်။ သွေးရည်ကြည် ထုတ်ယူခံရသည့် ကလေးများကတော့ သွေးလွန်တုပ်ကွေးနှင့် အလားသဏ္ဍာန်တူတည့် လက္ခဏာများကြောင့် သေဆုံးသွားကြမည်ဖြစ်၏။

"ကောင်းပြီလေ၊ ကျုပ်တို့မနက်ဖြန် ပို့ဖို့ကြိုးစားပေးမယ်။ ကျုပ်တို့တောင်းဆိုထားတဲ့ ဆိုးကျိုးမရှိတဲ့ ဖာရာဒေးရော အောင်မြင်သွားပြီလား။"

"ရန်လိုတဲ့စိတ်ကိုဖြစ်ပေါ်စေတဲ့ ဆိုးကျိုးကို ဖျက်ဆီးပေးပြီးပေမဲ့ စွဲစေတဲ့ဆိုးကျိုးကတော့ ရှိနေတုန်းပဲ။ ပါဝင်ပစ္စည်းတွေကြောင့် ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။"

I just Wanna be Hero not HeroineWhere stories live. Discover now