ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
Chapter 22- ဟီးရိုးကျောင်း
နောက်တစ်နေ့မနက်ရောက်တော့ စနစ်ကနေ ခိုးကြည့်ထားတဲ့ ရဲကပ္ပတိန်လင်ဒါရဲ့အိမ်ကို မက်ဒါနာ အစောကြီးထသွားတယ်။ လီဆာလေးနဲ့တွေ့ဖို့ပါ။ ကလေးမလေးရဲ့အသွင်ပြောင်းစွမ်းအားက ပုတ်သင်ညိုဖြစ်သလို နာမည်ကလည်းတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် Lisaဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် မက်ဒါနာကတော့ လီဇာလို့ချည်းခေါ်နေတော့တာ။
ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက်...
ငွေရောင်ချပ်ဝတ်ဝတ်ထားတဲ့ မက်ဒါနာက တိုက်ခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်တယ်။ လင်ဒါရဲ့အိမ်က ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းဖြစ်ပြီးတော့ အထပ်သုံးဆယ်လောက်မှာပါ။ ဓာတ်လှေကားကနေ အဲဒီကိုတက်ရတာမလို့ လမ်းမှာလူတွေအများကြီးကို လက်မှတ်ထိုးပေးခဲ့ရသေးတယ်။ တချို့ဆိုရင် သူ့ပုခုံးကိုဖက်ပြီး ဆက်ဖီဆွဲနေကြတာ။ ဒါကြောင့် တော်တော်ပင်ပန်းတယ်။
"လာပြီ...ခဏစောင့်ပါ။"
ခဏနေတော့ လင်ဒါရဲ့စကားသံက တစ်ဖက်ခြမ်းကနေထွက်လာပြီး တံခါးပွင့်သွားတယ်။ လင်ဒါက ရဲဝတ်စုံဝတ်ပြီးနေပြီ။ ခဏနေရင် အလုပ်သွားတော့မယ့်ပုံပဲ။ တံခါးရဲ့ဟနေတဲ့နေရာကနေပြီး ကလေးမလေးလီဆာကို လှမ်းမြင်နေတယ်။
ထမင်းစားစားပွဲပေါ်မှာ အမြီးလေးတစ်ယမ်းယမ်းနဲ့ထိုင်ရင်း ဒီဂျစ်တယ်ပေါင်မုန့်ကင်စက်ကိုကြည့်နေတယ်။ မနက်စာက ပေါင်မုန့်မီးကင်၊ ယိုနည်းနည်းနဲ့ အသင့်စားအသားကင်တချို့။ မက်ဒါနာတွေးမိတာကတော့...
'ဟေး...အဲဒါတွေက ကျန်းမာရေးနဲ့မညီညွှတ်ဘူးနော်။ အနည်းဆုံးတော့ ကြက်သားဝယ်ပြီးကြော်ပေးပါ့လား။' မက်ဒါနာ ကလေးမလေးအတွက်သနားတောင်သွားတယ်။
လင်ဒါကတော့ ရုတ်တရက်ပေါ်လာတဲ့ ငွေရောင်စစ်သည်တော်ကြီးကိုမြင်တော့ နှုတ်ခမ်းမဲ့သွားတယ်။ အဲဒီနောက် ချက်ချင်းတံခါးကိုဆွဲပိတ်ဖို့လုပ်တာပဲ။
"ဟေး...ဟေး... ငါက လီဇာကိုလာတွေ့ရုံပါဟ။"
"ရှင်အိမ်မှားနေပြီ..." တံခါးကိုအတင်းဆွဲပိတ်ဖို့လုပ်နေတဲ့ လင်ဒါကြောင့် မက်ဒါနာက တံခါးကိုလက်နဲ့ထိုးခံပြီးတားလိုက်တယ်။
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero not Heroine
Teen Fiction"ဘုရားသခင် ငါ့ရှေ့ကိုလာခဲ့စမ်းပါ။ ငါမင်းကို နုပ်နုပ်စင်းပစ်ချင်လို့ပါ။ ငါက သိပ်လှတဲ့ ချစ်သူလိုချင်တာဟ။ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်ချင်တာမဟုတ်ဘူး။" မင်းလွင်ဟာ အမြဲတမ်း စူပါဟီးရိုးဇာတ်ကားတွေထဲကလို အစွမ်းရှိဟီးရိုးတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်သူပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ကူးက...
