V2 Chapter 32

204 31 0
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V2 Chapter 32 -.နောက်ယောင်ခံလိုက်ခြင်း

ဟယ်ရီနဲ့ဖားလေးတို့ဟာ သေဆုံးသွားတဲ့မိန်းကလေးအတွက် ဆေးရုံကားခေါ်ပေးပြီး ကိစ္စကိုအသေးစိတ်ရှင်းပြလိုက်တယ်။ ဟီးရိုးအစည်းအရုံးဒုဌာနမှူးဖြစ်လို့ ဟယ်ရီစကားကို သူတို့သေချာဂရုစိုက်နားထောင်ကြပါတယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကောင်မလေးရဲ့အသက်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆေးရုံကားက တင်ခေါ်သွားတယ်။

ဆယ့်လေးနှစ်၊ ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ် သမီးပျိုတစ်ယောက်မလို့ ကျန်ရစ်သူမိသားစုဝင်တွေ ဘယ်လိုများဖြေသိမ့်နိုင်ပါ့မလား။ ဖားလေးက သူဖမ်းထားတဲ့ ဌာနမှူးSnoic Speedရဲ့သားကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ်။

"စတီဗင်၊ မင်းအခုပြောပြတော့မှာလား၊ အဲဒီကောင်မလေးက မင်းတို့ကျောင်းကမဟုတ်လား။ အရင်နှစ်ပြိုင်ပွဲတုန်းက သူ့ကိုမင်းနဲ့အတူတွေ့လိုက်သေးတယ်။"

အသုံးမကျတဲ့ ဟီးရိုးသားလေးစတီဗင်က အခုထိတ်လန့်လွန်းလို့ မျက်ရည်တွေစီးကျနေပြီး တအီအီငိုရှိုက်နေတယ်။

"လူစီသေတာ ငါ့အမှားပါ၊ ငါသူ့ကို ဆေးသုံးဖို့ခေါ်လိုက်မိတာ။ ဒီဆေးတွေကို ငါတို့သုံးတုန်းက ဘာမှမဖြစ်ဘူးလေ။ ပြီးတော့ စျေးသက်သာပြီး လူတွေကိုမိတ်ဆက်ပေးရင် အလကားပေးမယ်လို့ သူတို့ပြောတယ်လေ။"

ဖားလေးက သည်းခံတတ်သူမလို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းမေးနေပေမဲ့ ဟယ်ရီကတော့ အဲဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး။ စတီဗင်ရဲ့ပေါင်ခွကြားကို တစ်ချက်ကန်လိုက်ပြီး တိုက်ရိုက်ပြောခိုင်းလိုက်တယ်။

"အဲဒီကြွက်တွေရဲ့နေရာကိုပဲပြော၊ ငါ့မှာအချိန်ပေါနေတာမဟုတ်လား။"

"သူ...သူတို့ကပဲ အမြဲတမ်းအရင်ဆက်သွယ်တာ။ သူတို့​စခန်းက ဘယ်မှာလဲငါမသိဘူး။"

ဖားလေးက ဟယ်ရီကိုကြည့်လိုက်တယ်။ သူတို့ရန်သူတွေက နည်းနည်းတော့သတိကြီးတဲ့ပုံစံပဲ။ ဒါပေမဲ့ လုံးဝကြီးမျှော်လင့်ချက်မဲ့နေတာတော့မဟုတ်ဘူး။ ဟယ်ရီက ဆက်မေးလိုက်တယ်။

"မင်းကို သူတို့ဆက်သွယ်လို့ရမယ့်အရာတစ်ခုခု ပေးခဲ့သေးလား။ ဖုန်းနံပါတ်ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့... "

I just Wanna be Hero not HeroineWhere stories live. Discover now