V4 Chapter 16 (B)

73 13 0
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V4 Chapter 16 Part 2 - နာဂါနိုတိုက်ပွဲ

မီးတောက်တွေပျောက်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာတောင် ဥစာကီရဲ့ဓားသွားကို လက်မောင်းနဲ့ခံဆောင်ပြီး တားထားတဲ့အတွက် ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းရဲ့အသားထဲကို ဓားကနစ်ဝင်နေပြီး သွေးတွေစီးကျလာတယ်။

"မင်းမှာ တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘူး... ငါနိုင်ပြီ..."

ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းက အကျယ်ကြီးရယ်မောလိုက်တယ်။ ဥစာကီရဲ့ခြေထောက်တွေကလည်း ရပ်မရပ်နိုင်တော့ဟန်နဲ့ တုန်ရီနေပြီ။ နတ်ဆိုးသတ်ဓားရဲ့စွမ်းအားက လူသားတစ်ယောက်အတွက် သိပ်ကိုပြင်းထန်လွန်းပါတယ်။ ဥစာကီအနေနဲ့ သူ့ရဲ့သိုင်းကွက်တွေနဲ့မြူတန့်စွမ်းအားကို အချိန်အတော်ကြာထိ ထုတ်သုံးနိုင်ဦးမှာမဟုတ်ဘူး။

"ဒါပေမဲ့...." ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းရဲ့ရယ်သံတွေကြားထဲကနေပဲ ဥစာရီရဲ့ခပ်တိုးတိုးအသံက ထွက်ပေါ်လာတယ်။

"ရှင်က ဒီဓားရဲ့ထက်ရှမှုကို အထင်သေးလွန်းနေတာပဲ။" ဥစာကီက ဘာသိုင်းကွက်၊ ဘာစွမ်းအားမှမပါဘဲ သူ့ဓားကို ဖြည်းဖြည်းချင်းအားစိုက်ပြီး ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းရဲ့အသားထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းရဲ့အရိုးက တိခနဲပြတ်သွားပြီး သူ့ရဲ့ညာဖက်လက်လည်း လက်ကောက်ဝတ်ကနေစပြီး မြေပေါ်ကိုပြုတ်ကျသွားတယ်။ သွေးတွေလည်း ရေတံခွန်ကနေ ကျသလိုကျလာတော့တာပေါ့။

"အား....." ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းဆီကနေ ကမ္ဘာပျက်လုမတတ် အော်သံကြီးထွက်ပေါ်လာတယ်။ ဥစာကီကတော့ အားမလျှော့လိုက်သေးဘဲ သူ့ဓားကိုနောက်တစ်ခါ လှုပ်ရှားလိုက်ပြန်တယ်။ မူလကတော့ ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းရဲ့လည်ပင်းကိုရွယ်ပြီး ဖြတ်ဖို့လုပ်တာဖြစ်ပေမဲ့ ဓားက ဘယ်ဖက်ပခုံးပေါ်ကိုပဲ ခေါ်ကျသွားပြီး ဘယ်ဖက်ပခုံးပေါ်ကိုသာ တင်မိသွားတယ်။

ဒီတစ်ခါလည်း ဥစာကီဘာမှအားမစိုက်လိုက်ရဘဲ ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းရဲ့ဘယ်လက်ကလည်း တိခနဲပြတ်ကျသွားတယ်။ နောက်တော့ ဒူးတစ်ဖက်ကို သိမ်းခုတ်လိုက်တယ်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ ဖလိမ်းဂါးဒီးယမ်းမှာ မတ်တပ်ရပ်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘဲ သွေးအိုင်ထဲမှာလဲနေပြီ။

I just Wanna be Hero not HeroineWhere stories live. Discover now