I just Wanna be Hero not Heroine

V3 Chapter 3

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V3 Chapter 3 - စေ့စပ်လက်အိတ်?

နောက်တစ်နေ့မနက်ရောက်တော့ မက်ဒါနာရဲ့ပခုံးတွေ ကိုက်ခဲလို့နေတယ်။

ဟိုအသေးမလေးက ညဖက်သရဲကြောက်လို့ဆိုပြီးတော့ သူ့ကိုအတင်းတွယ်ဖက်ထားတာကိုး။ ဒါကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးညောင်းတောင့်နေပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဘာကြောင့်မှန်းတော့မသိဘူး၊ သူ့ကိုဖက်ထားတုန်း ဖရာလီတာလေးရဲ့အသက်ရှူသံတွေက ပုံမှန်ထက်မြန်နေပြီးတော့ လည်ပင်းကိုလည်း ပူနွေးတဲ့ထွက်သက်လေတွေက လာတိုးတာကြောင့် ယားကျိကျိဖြစ်နေတော့တာပေါ့။

တကယ်လို့ အခုလိုဖက်အိပ်ခွင့်ပေးလိုက်တာက ဖရာလီတာလေးကို သနားလို့ရော သူငယ်ငယ်က အကြောင်းတွေကို တွေးမိလို့ပါပါတယ်။

မင်းလွင် အသက်၈နှစ် မေမေသီတာနဲ့ပထမဆုံး ခွဲအိပ်ရတုန်းကလည်း သရဲကြောက်လွန်းအားကြီးလို့ စောင်ခေါင်းမြီးခြုံပြီး အိပ်မပျော်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ညတွေ ရှိခဲ့ဖူးတယ်လေ။ ဖရာလီတာကလည်း ဆယ့်ငါးနှစ်မပြည့်သေးတော့ ကလေးကြီးတစ်ယောက်လို့ ယူဆလို့ရတယ်။ ဒီတော့ ကိုယ်မအိပ်ဖူးတဲ့အိပ်ရာစိမ်းမှာ သရဲကြောက်တာ ပုံမှန်ပဲ။

ကောင်းကောင်းအိပ်ပြီးတဲ့နောက် စောစောနိုးလာတဲ့ မက်ဒါနာက အိပ်နေဆဲဖြစ်တဲ့ ဖရာလီတာလေးကို ဂွမ်းစောင်ထဲ ချန်ထားခဲ့ပြီး မျက်နှာသစ်ဖို့ထွက်လာတယ်။

ဆုဗာနာရဲ့ရာသီဥတုနဲ့ယှဥ်ရင် ဂျပန်က ပိုပြီးအေးတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့အသားတွေ ဆက်ဆက်တုန်လို့ရယ်။ အခုမှပဲ ညက ဖရာလီတာလေးသူ့ကိုဖက်ထားလို့ ကိုယ်ငွေ့နဲ့နွေးနေမှန်း သတိထားမိတော့တယ်။

ဒီဇင်ဘာလထဲပဲ ဝင်နေပြီမဟုတ်လား၊ ခရစ်စမတ်နားနီးရင်း ဒီနိုင်ငံမှာ နှင်းတွေဖွေးဖွေးလှုပ်အောင်ကျတော့မယ်။

မက်ဒါနာက ညတုန်းကဝတ်ထားတဲ့ ညအိပ်ဘောင်းဘီရှည်ကို တစ်နေရာမှာ ချွတ်ပုံလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို အပေါ်ညအိပ်အင်္ကျီလေးတစ်ခုတည်းနဲ့ ဝင်သွားလိုက်တယ်။ အတွင်းခံအဖြူလေးနဲ့ ညအိပ်အင်္ကျီလေးပဲပါတဲ့ မှန်ထဲက ကပိုကရိုအလှလေးကို သူပြန်မြင်မိတော့ ပြုံးလိုက်မိတယ်။