V3 Chapter 4

171 24 0
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V3 Chapter 4 - လုပ်ကြံရန် ကြံစည်နေသူများ

ဒီနေ့ သူတို့အပြင်ထွက်တော့ အရင်နေ့ကလိုမျိုး တက္ကစီစီးစရာမလိုတော့ဘူး။ ကုမ္ပဏီဖက်က ပြင်ဆင်ပေးထားတဲ့ ဘန်ဒလေကားဟာ ဟိုတယ်ကားပါကင်မှာ အသင့်စောင့်နေပြီး အယ်လိုဟင်က ကားဒရိုက်ဘာတာဝန်ကို ယူထားရပြန်ပြီ။

"ဟေး၊ ကောင်မလေးတွေ။ မင်းတို့ပစ္စည်းတွေကို တတ်နိုင်သမျှ ကားနောက်ဖုံးထဲမှာထည့်ထားတယ်။ လိုအပ်ရင် ငါ့ကိုဖုံးတစ်ချက်ခေါ်လိုက် အဲဒါတွေကို ချက်ချင်းလာပို့ပေးမယ်။"

မက်ဒါနာက ကားနောက်ဖုံးကိုဖွင့်ပြီး တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ငွေရောင်ဝတ်စုံကိုရော ခွေးကြီးဖြစ်တဲ့ စေဘာစတိန်းကိုပါ ထည့်ထားတာတွေ့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖရာလီတာရဲ့ဝါးဖရိန်ကတော့ ကြီးလွန်းတဲ့အတွက် အခြားနည်းပညာမြင့်လက်နက်တွေကိုပဲ ထည့်ထားတာတွေ့ရတယ်။

"မမလေး... ဒီဝတ်စုံက မမလေးကျွန်မကို ချုပ်ပေးထားတဲ့ ဝတ်စုံထက်တောင် ပိုလန်းသေးတယ်။ မသိရင် ကျွန်မတို့တွေက အေဂျင်စီတစ်ခုက အေးဂျင့်တွေလိုလိုဖြစ်နေပြီ။"

အိမ်စေဝတ်စုံအစား သားရေဂျာကင်အမည်းကြီးနဲ့ ကျောင်းသူဂါဝန်တိုလေးဝတ်ထားတဲ့ အေမီက ပြောလိုက်တယ်။ ပြန်လည်အဆင့်မြှင့်ပြီးတဲ့နောက် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာလည်း သေနတ်တွေကို သေသေသပ် သပ်ဝှက်ထားလို့ရသွားပြီ။

လောလောဆယ် အေမီက ပစ္စတိုနှစ်လက်ကို ကျောနောက်က သိုလှောင်ခန်းအသေးလေးထဲမှာ ထည့်ထားလို့ရပြီး လိုအပ်ရင်ထုတ်လို့ရတယ်။

တကယ်တော့ အေမီတင်မဟုတ်ဘဲ မက်ဒါနာတို့တစ်ဖွဲ့လုံးက အဲဒီဆိုင်ကယ်လူမိုက်ဂိုဏ်းသားတွေဝတ်တဲ့ဟာနဲ့တူနေတဲ့ သားရေဂျာကင်တွေကို ဝတ်ထားကြတာ။

ဖရာလီတာပြောတာကတော့ ဟီးရိုးဝတ်စုံတွေမှာသုံးတဲ့ အပျော့စားကျည်ကာသားနဲ့ ချုပ်ထားတာဆိုလားပဲ။

သူတို့ကားပေါ်ရောက်တော့ ဖရာလီတာက သူ့တက်ပလက်လေးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး မစ်ရှင်အသေးစိတ်ကို ရှင်းပြတယ်။ တကယ်တော့ ထပ်သိဖို့လိုတဲ့ အချက်အလက်သစ်တွေ ရှိမနေပါဘူး။

I just Wanna be Hero not HeroineWhere stories live. Discover now