Chapter 7

450 53 0
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
Chapter 7- တစ်ခဏတာဟီးရိုး

မင်းလွင်အတွက်တော့ အမေနှင့်ဖုန်းပြောရသောအချိန်က သက်သောင့်သက်သာအရှိဆုံး
ပင်။ သူ၏အခန်းငယ်လေးအတွင်းမှ အိပ်ရာ
အစုတ်ကလေးတွင် အိပ်ရခြင်းထက်ပင် အပင်
အပန်းများကိုပြေစေသည်။ များသောအားဖြင့်
မင်းလွင်သူ့အမေကို ပြောပြသည်များက ဆိုး
ဝါးလှသည့်ဒုက္ခများအကြောင်းမဟုတ်ဘဲ
သေးငယ်သည့် သုခများအကြောင်းသာဖြစ်
၏။

"ကျွန်တော့်အလုပ်ရှင်က သိပ်သဘောကောင်းတာလေ။ သူကျွန်တော့်ကို ဘောနပ်ကြေးတောင်စပေးနေပြီ။ အလုပ်က လုပ်ဖော်ကိုင်
ဖက်တွေလည်း ကောင်းကြပါတယ်။ သောမတ်
ကျန်းဆိုတဲ့ တရုတ်ကောင်လေးရှိသေးတယ်။
သူ​က ကျွန်တော့်ကို တရုတ်မှတ်ပြီး တအားတွေ
ခင်နေတာလေ။"

"ဟားဟား... အမေ့သားလေးက ခင်ဖို့ကောင်းနေလို့ဖြစ်မှာပေါ့။ သားလေးကိုပြောထားတဲ့
ကောင်မလေးရှာဖို့ကရော အဆင်ပြေပြီလား။"

"အင်း... ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်
ကိုတော့ သဘောကျတယ်အမေ။ သူလည်း မေဂျာအတူတူရွေးထားတာလေ။"

မင်းလွင်က အမေစိတ်ချမ်းသာအောင် မရှိသည့်ကောင်မလေးကို စိတ်ကူးယဥ်ပြီးပြောပြနေ
သည်။ သူ့စိတ်ထဲတွေတော့ ရွှေရောင်ဆံပင်တို
တိုနှင့်မျက်လုံးစိမ်းစိမ်းလေးများက နေရာယူထား၏။ ဘာကြောင့်ဆိုဖီယာ၏ပုံစံကို
သူ၏စိတ်ကူးယဥ်ရည်းစားအဖြစ် ပြောမိမှန်း
မသိပေ။

"အမေ့ချွေးမလောင်းကတော့ ချောမယ့်ပုံပဲ။
ဒီတစ်ခါ ပိတ်ရက်ကျရင် အိမ်ခေါ်လာခဲ့လေ။"

"အင်း... ဒါပေမဲ့သူက နည်းနည်းစိတ်ဆက်တယ်။ ကျွန်တော်အိမ်သွားလည်တုန်း ကျွန်တော့်ကိုသူခိုးမှတ်ပြီး သေနတ်နဲ့ပစ်တော့မလို့။"

[နင်ငါ့ကို နောက်တစ်ခါ ပေါက်ကရပြောရင်၊
အသေသတ်ပစ်မယ်။] ရုတ်တရက် မင်းလွင်
ခေါင်းထဲတွင် ထူးဆန်းသည့် ပဲ့တင်သံတစ်ခု
ထွက်လာပြီး သူ့ခေါင်းကထိုးကိုက်လာသဖြင့်
လဲကျတော့မလိုပင် ဖြစ်သွား၏။

"အား...."

"ခပ်ကြမ်းကြမ်းကောင်မလေးမျိုးလား....
ကောင်းတာပေါ့...အမေ့သားက ခပ်ပျော့ပျော့...ဟဲ့သား... ဘာဖြစ်လို့လဲ။"

I just Wanna be Hero not HeroineWhere stories live. Discover now