V2 Chapter 23

225 41 1
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V2 Chapter 23 - အင်အားတွက်ချက် သုံးသပ်ခြင်း

နယူးဒေလီ နိုင်ငံတကာလေဆိပ်။

လေယာဥ်ပေါ်ကနေ ဆင်းလိုက်တာနဲ့ လုံခြုံရေးတပ်ဖွဲ့ဝင်တချို့ သူတို့ဆီပြေးလာတဲ့အတွက် လူကန်လည်း ဟီးရိုးအစည်းအရုံးကတ်ပြားကို ထောင်ပြလိုက်ရပါတယ်။

ဘယ်ကိုရောက်ရောက် အခုလိုဖြစ်နေတာက သူ့အတွက် အလေ့အထတစ်ခုလိုပါပဲ။ ရွှေရောင်ဆံပင်နဲ့အပြာရောင်မျက်လုံးပိုင်ရှင် လူကန် အာ့ခ်ဟာ သူ့ဓားကို လက်ကနေ ဘယ်တော့မှမချတဲ့သူပါ။ အိပ်မယ်ဆိုရင်တောင် အိပ်ရာထဲဓားကိုယူသွားတဲ့သူပေါ့။

သူနှင့်အတူပါလာတဲ့ ဖရန့်မှာလည်း လေဆိပ်တွင်ပြဿနာတက်နေပြီး လေဆိပ်အဆင်း ပစ္စည်းစစ်တဲ့နေရာမှာ လေဆိပ်ဝန်ထမ်းနှစ်ယောက်ကို အာပေါက်အောင် ရှင်းပြနေရတယ်။

"ဒီကောင်မလေးက ကျွန်တော့်ဆင့်ခေါ်သားရဲပါ။ ခင်ဗျားတို့ထင်သလို လေယာဥ်ပေါ်ကို ခိုးတင်လာတာမဟုတ်သလို လူကုန်ကူးသမားလည်း မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ။"

လေဆိပ်ကောင်တာပေါ်မှာတော့ အစိမ်ရောင်ဆံပင်ရှည်လေးတွေနဲ့ချိုဖြူဖြူလေးတစ်စုံပေါက်နေတဲ့ ရှစ်နှစ်ပတ်ချာလည် ကလေးမလေးတစ်ယောက် ထိုင်နေပါတယ်။ အဖြူရောင်ဂါဝန်လေးကိုဝတ်ထားပြီး တုတ်ထိုးသကြားလုံးကို ပါးစပ်ထဲငုံပြီး စားနေတာကြောင့် တကယ့်နတ်သမီးလေးလိုပဲ။ အဲဒီကလေးမလေးက လူအစစ်မဟုတ်တာတော့ အသိသာကြီးပါ။ ဖရန့်ရဲ့ဆင့်ခေါ်သားရဲတွေထဲက တစ်ကောင်ဖြစ်တဲ့ သစ်နွယ်နတ်သူငယ်မလေးလေ။

ဖရန့်ရဲ့ဗျူရိုးမိသားစုက ဆင့်ခေါ်နိုင်စွမ်းကို ပိုင်ဆိုင်ကြတယ်။ ဖရန့်ကတော့ စွမ်းအားနှစ်မျိုးရှိပြီး လူသာလွန်ခွန်အားနဲ့ဆင့်ခေါ်ခြင်းပါ။ မြင်းပျံကြီးတစ်ကောင်ကို ဆင့်ခေါ်နိုင်ပေမဲ့ အဲဒါက ဒုတိယသားရဲဖြစ်ပြီး ပထမသားရဲဖြစ်တဲ့ သစ်နွယ်လိုလီလေးကိုတော့ သူတို့ဟီးရိုးကျောင်းတက်စဥ်က ဆင့်ခေါ်နိုင်ခဲ့တာပါ။

စွမ်းအားကြီးပေမဲ့ အပျင်းကြီးမောက်မာပြီး ခိုင်းမရတဲ့သူမလို့ ဖရန့်က ကလေးမလေးကို သိပ်သုံးလေ့မရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကလေးမလေးက အစားမက်ပြီးတော့ သကြားလုံးတွေ အင်မတန်ကြိုက်တယ်။ တစ်ပတ်တစ်ခါ မုန့်မကျွေးရင် စိတ်ကောက်နေမှာဖြစ်ပြီး သူ့ဘာသာ အပြင်ထွက်လာပြီး ပြဿနာရှာမှာပါ။ အခုလည်း ဖရန့်ကလေးမလေးကို မုန့်ကျွေးဖို့မေ့နေတဲ့အတွက် စိတ်ကောက်ပြီး အပြင်ထွက်လာတာလေ။

I just Wanna be Hero not HeroineWhere stories live. Discover now