ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V4 Chapter 3 - ကလဲ့စားလား၊ လူသတ်သမားလား
"ဝိုး... ဒီအသင်းစား BBQ တွေက တအားစျေးတန်တာပဲ၊ ခရစ်စမတ်ရော နှစ်သစ်ကူးအတွက်ပါ ဝယ်သွားရမယ်။"
"အာလေ၊ ဒီသားမွှေးအနွေးထည်လေးတွေက ချစ်စရာလေးတွေ။ နယ်က တူလေးတွေဖို့ ဝယ်ပေးရမယ်။"
"ဝိုး... ဒီအလှဆင်မီးလုံးလေးတွေက တအားမိုက်တာပဲ။ ဦးလေးကြီး၊ ကျွန်မစာရင်းထဲထည့်ပေး။"
စျေးကိုရောက်တာနဲ့ ဒရုန်းဇုန်က တွေ့သမျှအကုန်ဝယ်ဖို့ကြိုးစားတော့တာပဲ။ မက်ဒါနာကတော့ ဒီမိန်းကလေးရဲ့အသုံးအဖြန်းကြီးပုံနဲ့ပတ်သက်ပြီး သံသယဝင်လာမိပြီ။ "တကယ်ရော ဟီးရိုးလစာနဲ့ သူစားလောက်ပါတယ်နော်။"
ပြီးတော့ ဥစာကီနဲ့ဒရုန်းဇုန်ရဲ့ဒိတ်ကို ဖျက်ဆီးဖို့လိုက်လာမိတာကိုပါ နောင်တရနေမိပြီ။ ဒရုန်းဇုန်က ဝယ်ပြီးသမျှပစ္စည်းတွေကို သူ့ကိုပေးပြီး သယ်လာခိုင်းလို့ မက်ဒါနာရဲ့လက်ထဲမှာ အထုပ်တွေအပြည့်ဖြစ်နေပြီ။ ဥစာကီကတော့ ဒရုန်းဇုန်စျေးထဲမှာပတ်ဝယ်နေတာကို မှင်သေသေမျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်ရင်း သူဝယ်ထားတဲ့ စတော်ဘယ်ရီ crepeကိုသာ အေးအေးဆေးဆေးကိုက်စားနေတယ်။
မက်ဒါနာလည်း crepeတစ်ခုကို လက်ထဲကိုင်ထားပေမဲ့ အထုပ်အလေးကြီးတွေနဲ့ဆိုတော့ စားရတာ သိပ်အဆင်မပြေလှဘူး။
"ဒါနဲ့... နင်နဲ့ဒရုန်းဇုန်က ဘယ်တုန်းက စသိကြတာလဲ၊ နင်တို့ဆက်ဆံရေးက ခုမှသိတာတော့မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်တယ်။"
မက်ဒါနာက သူ့ရဲ့မူလစိတ်ကူး (ဒရုန်းဇုန်နဲ့ဥစာကီကို အတွဲချောင်းဖို့)ကို ပြန်သတိရလာပြီး ဥစာကီကို မေးလိုက်တယ်။ ဥစာကီကတော့ မိုးပေါ်ကိုမော့ကြည့်ရင်း ပြန်စဥ်းစားလိုက်တယ်။
"အထက်တန်းကျောင်းမှာ ဆုံကြတယ်လို့ ပြောရမလား။"
ဥစာကီပြောပုံအရတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က အထက်တန်းကျောင်းတုန်းကတည်းက သူငယ်ချင်းတွေ။ ဒါပေမဲ့ ဥစာကီက ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဟီးရိုးလုပ်နေတာမလို့ အထက်တန်းကျောင်းတက်နေစဥ်မှာလည်း ဟီးရိုးအလုပ်ကို တစ်ဖက်ကလုပ်ရတယ်။
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero not Heroine
Teen Fiction"ဘုရားသခင် ငါ့ရှေ့ကိုလာခဲ့စမ်းပါ။ ငါမင်းကို နုပ်နုပ်စင်းပစ်ချင်လို့ပါ။ ငါက သိပ်လှတဲ့ ချစ်သူလိုချင်တာဟ။ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်ချင်တာမဟုတ်ဘူး။" မင်းလွင်ဟာ အမြဲတမ်း စူပါဟီးရိုးဇာတ်ကားတွေထဲကလို အစွမ်းရှိဟီးရိုးတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်သူပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ကူးက...
