V3 Chapter 44

137 13 1
                                    

ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
V3 Chapter 44 - သွေးစွန်းနေသောလက်များ

"ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ... ဘာကြောင့်ဒီလိုတွေဖြစ်လာရတာလဲ။"

  ခပ်ဝဝလူငယ်လေးတစ်ယောက် ရူးသွပ်နေသူလိုမျိုး ကိုယ့်ဆံပင်ကိုယ်ဆောင့်ဆွဲရင်း အော်ဟစ်နေတယ်။ သူထိုင်နေတဲ့နေရာက သက်မဲ့အလောင်းတွေပြည့်နေတဲ့ နေရာတစ်ခု။ အရင်တုန်းက ရှင်သန်လှုပ်ရှားနေခဲ့တဲ့ လူတွေအားလုံး အခုတော့အသက်ကင်းမဲ့လျက်။

"ငါဘာလုပ်လိုက်မိတာလဲ... ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ။"

သူ ဆေးရုံခန်းထဲမှာ ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားခဲ့တာ။ ပြန်နိုးလာတော့ ဒီအလောင်းကောင်ပုံအထပ်မှာ သူထိုင်လျက်သားဖြစ်နေပြီ။ ဒီလူတွေအားလုံးကို သူသတ်လိုက်မိမှန်း သူ့ပင်ကိုယ်သိစိတ်က သတိပေးနေတယ်။

သူ့စိတ်ထဲကနေ အသံတစ်ခုကို စကြားလာရတယ်။ အသံပိုင်ရှင်က ထူးဆန်းတဲ့ လိပ်နက်ကြီးပါ။ သူဆင့်ခေါ်မိခဲ့တဲ့ တတိယမြောက် ဆင့်ခေါ်ကောင်။

"အစာစားလိုက်တာလေ... ဒီဂြိုဟ်ပေါ်က တခြားသက်ရှိတွေလိုပဲ မင်းလည်း စွမ်းအင်လိုတယ်မဟုတ်လား။"

ဖရန့် အဲဒီလိပ်နက်ကြီးရဲ့စကားကြောင့် လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားလိုက်တယ်။ ဒီကိစ္စတွေက သာမန်နည်းလမ်းနဲ့ ဖြစ်မလာနိုင်မှန်း သိထားပြီးသားပါ။

"မကောင်းဆိုးဝါးကောင်၊ ဒါတွေအားလုံး မင်းလက်ချက်ပဲမဟုတ်လား။"

"မဟုတ်ပါဘူးကွ၊ ငါက ဒီအတိုင်းလေး မင်းအသက်ရှင်နိုင်အောင် ကူညီပေးနေရုံပါ။ မင်းက ငါ့ကိုဆင့်ခေါ်ထားတာဆိုတော့ မင်းသေရင် ငါလည်းပျောက်ကွယ်သွားမှာမဟုတ်လား။ ဟိုကောင်မလေးကလည်း ဒါကြောင့်မင်းကို သူ့မှာရှိသမျှအရာအားလုံးကိုရင်းပြီး ကုသပေးခဲ့တာ။"

"ဘာ...." ဖရန့်ဖြစ်နေတာတွေကို နားမလည်နိုင်တော့ဘူး။ လိပ်နက်ကတော့ ဖရန့်ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ ဆက်ပြောနေတယ်။

"မင်းပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ မြူတန့်စွမ်းအားတွေက ကမ္ဘာမှာရှိသမျှ မြူတန့်အားလုံးထက် ပိုပြီးအစွမ်းထက်တယ်။ အိုမီဂါအဆင့်ဖြစ်တန်စွမ်းလို့ ပြောရမလားပဲ။ ဒါပေမဲ့ မင်းလိုအပ်တဲ့စွမ်းအင်ပမာဏကလည်း အများကြီးမြင့်တက်သွားတယ်။"

I just Wanna be Hero not HeroineWhere stories live. Discover now