ငါက သူရဲကောင်းဖြစ်ချင်ရုံပါ
Chapter 10- လက်စားချေလိုသူများ
"ဒီကောင်တွေက ကျွန်မကားကို မီးလောင်အောင်လုပ်တယ်။ ရှင်တို့တွေ ဘယ်လိုရဲဖြစ်လာကြတာလဲမသိဘူး။ ရှင်တို့အလျော်ပေးရမယ်။"
ကွင်းခရိုင်ရဲစခန်းတွင်ဖြစ်သည်။ အဖွားကြီးတစ်ယောက်က လက်ညိုးငေါက်ငေါက်ထိုးပြီး စခန်းမှူးရှေ့တွင်ရပ်နေသော ရဲအသစ်လေးနှစ်ယောက်ကို အော်ငေါက်နေ၏။ သတ်လတ်ပိုင်း စခန်းမှူးကတော့ သင်တန်းဆင်းခါစ လူငယ်လေးနှစ်ယောက်ကို မော့ကြည့်လိုက်ရင်း မေးလိုက်သည်။
"ကယ်ဗင်နဲ့ကလောက်... ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဆိုတာ ငါ့ကိုရှင်းပြလို့ရနိုင်မလား။"
လူငယ်လေးနှစ်ယောက်က စခန်းမှူးကြီးကို တလေးတစားဖြင့် အလေးပြုလိုက်ပါသည်။ ကယ်ဗင်ဆိုသည့် ရွှေရောင်ဆံပင် မျက်လုံးပြာပြာနှင့်လူငယ်လေးက အရင်စပြောလိုက်၏။
"ဟုတ်ကဲ့ကပ္ပတိန်၊ ကျွန်တော်တို့က လူတစ်ယောက် ကားထဲမှာ သော့ကျန်ခဲ့တယ်ဆိုပြီး ပြတင်းပေါက်ထဲကို လက်နှိုက်နေတာတွေ့လို့ သွားကူညီတာပါ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါက ကားသူခိုးဖြစ်နေတယ်။"
မီးခိုးရောင်ဆံပင်များနှင့်ကလောက်ကတော့ သူ့အဖော်စကားကို ဝင်ဖြည့်ပေးလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်တို့ သူ့ကိုကားနံပါတ်ပြောပြခိုင်းသေးပါတယ်။ ကားနံပါတ်မှန်နေတာနဲ့ ပိုင်ရှင်လို့ထင်တာပါ။ သူကားကိုမောင်းထွက်သွားပြီးမကြာခင်မှာပဲ မစ်နိုက်ရှိုက်ရောက်လာပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့လည်း ကားသူခိုးကိုတားဖို့သေနတ်နဲ့ပစ်ရင်း ဆီတိုင်ကီကို ပစ်မိပါတယ်။ သူခိုးကတော့ ကားပေါ်ကဆင်းပြေးလို့လွှတ်သွားပြီး ကားကတော့ ပျက်စီးသွားပါတယ်။"
ကပ္ပတိန်ကြီးကတော့ မနေနိုင်တော့ဘဲ ရယ်မောလိုက်တော့သည်။ ဒီကောင်လေးနှစ်ယောက်က အတွေ့အကြုံနုသေးတယ်မဟုတ်လား။ လုံခြုံရေးတပ်ဖွဲ့ကနေ ရဲဌာနကိုရောက်လာတာ သိပ်မှမကြာသေးတာကိုး။
"ထားတော့ထားတော့... အစ်မကြီး၊ ကျွန်တော်လက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်မယ်။ မြို့တော်ဝန်ရုံးက အစ်မကြီးကားအတွက် တစ်ခုခုပြန်လုပ်ပေးပါလိမ့်မယ်။ ဟိုနှစ်ကောင်... မင်းတို့ကတော့ ပြီးရင်ကွင်းပန်းခြံထဲမှာ နှစ်ပတ်အချိန်ပိုသွားစောင့်ရမယ်။ လခလည်း နည်းနည်းဖြတ်လိုက်မယ်။ ရမလား။"
YOU ARE READING
I just Wanna be Hero not Heroine
Teen Fiction"ဘုရားသခင် ငါ့ရှေ့ကိုလာခဲ့စမ်းပါ။ ငါမင်းကို နုပ်နုပ်စင်းပစ်ချင်လို့ပါ။ ငါက သိပ်လှတဲ့ ချစ်သူလိုချင်တာဟ။ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်ချင်တာမဟုတ်ဘူး။" မင်းလွင်ဟာ အမြဲတမ်း စူပါဟီးရိုးဇာတ်ကားတွေထဲကလို အစွမ်းရှိဟီးရိုးတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်သူပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စိတ်ကူးက...
