ငါ့တပည့်တွေရူးနေကြပြီ( Book1)

11

ငါ့တပည့်တွေရူးနေကြပြီ
အခန်း ၁၁ - ရေစီးကြောင်းကဲ့သို့ ကောင်းကင်ဘုံမှ ပြစ်ဒဏ်များ ဆင်းသက်လာခြင်း

တပည့်များမှာ သာမာန်သာ ထိတ်လန့်နေနိုင်ခဲ့သော်လည်း လျှို့ဝှက်အစွန်အဖျားဂိုဏ်း၏ အကြီးအကဲလေးယောက်မှာ ဂိုဏ်း ပင်မတောင်ထိပ်ဖြစ်သော ရွှယ်ယွန်တော်ထိပ်၏ လျှို့ဝှက်ခန်းထဲမှ တကယ်ပင်ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်နေခဲ့သည်။

အကြီးအကဲများထဲမှ တစ်ဦးသည် ကပ်ဘေးနယ်ပယ်၏ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိပြီး အထက်နယ်ပယ်သုံးခုသို့ ချိုးဖြတ်သွားတော့မည့်အချိန်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။

သူတို့လေးယောက်သည် သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ကောင်းကင်ကပ်ဘေးဒုက္ခကို ကျော်လွှားရာ၌ အခွင့်အလမ်းများ တိုးမြင့်လာစေရန် ကပ်ဘေးကို ယခုဖြတ်ကျော်ခါနီးသော အကြီးအကဲအား အကြံဉာဏ်ပေးရင်း သင်ခန်းစာယူရန်အတွက် လျှို့ဝှက်ခန်းတွင် ဆွေးနွေးနေကြသည်။

အထက်နယ်ပယ်သုံးခုရှိ အကြီးအကဲတစ်ယောက်၏ တည်ရှိမှုသည် ဂိုဏ်းအတွက် အလွန် အရေးကြီးသည်။ သို့မှသာ တားမြစ်ကျင့်စဥ်များနှင့် တားမြစ်ဝင်္ကဘာများကိုပြုပြင်ကာ အသုံးပြုဖို့ တွန့်ဆုတ်နေစရာလိုတော့မည် မဟုတ်ပေ။

အပြင်ဘက်တွင် ကောင်းကင်ပြစ်ဒဏ်မှာ တိုးပွားလာနေသည်ကိုမည်သူသိမည်နည်း။ တောင်ကာကွယ်ရေးအစီအရင်ကိုပင် စတင်အသက်သွင်းပြီးဖြစ်ကာ စွမ်းအင်အပြည့်ဖြင့် လည်ပတ်နေခဲ့သည်။

“ဒီကောင်းကင်ပြစ်ဒဏ်က ကျဆင်းမလာသေးဘူး... ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ စွမ်းအားက ငါတို့ကိုအသက်ရှူတောင် မဝနိုင်တဲ့အထိ ဖိနှိပ်ထားပြီးသား ဖြစ်နေပြီ... ငါတို့ရဲ့ တားမြစ်ကျင့်စဥ်က ကောင်းကင်ဘုံတာအိုကို တကယ်ပဲ တားဆိးနိုင်ပါ့မလား...”

“ငါတို့ လျှိူ့ဝှက်အစွန်အဖျားဂိုဏ်းရဲ့ တားမြစ်နည်းစနစ်က ကောင်းကင်ပြစ်ဒဏ်ကနေ လုံးဝလွတ်မြောက်ခွင့် မပြုပေမယ့် အရင်တုန်းက ဒီနည်းစနစ်ကို အားကိုးအားထားပြုပြီး သူတို့ကပ်ဘေးကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့တဲ့ အကြီးအကဲတွေဆိုရင်လည်း သူတို့ရဲ့ကပ်ဘေးကို ကျော်လွှားတဲ့ နေရာမှာ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့ကြတာပဲ...”