ငါ့တပည့်တွေရူးနေကြပြီ( Book1)

13

ငါ့တပည့်တွေရူးနေကြပြီ
အခန်း 13- ဂိုဏ်း၏တားမြစ်နယ်မြေသို့ ဝင်ရောက်ခြင်း

“မင်းတို့စံအိမ်က အမျိုးသမီးဟာ မကြာခင် ကိုယ်ဝန်ရှိလာတော့မယ်... မမွေးသေးတဲ့ သမီးငယ်လေးက တစ်နှစ်ခွဲလောက်မှာ လမစေ့ဘဲ မွေးလိမ့်မယ်။ ဒီဆေးတွေကို ငါချန်ထားခဲ့မယ်"

“သူမမွေးပြီးနောက် ဆရာအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုဖို့ လျှို့ဝှက်အစွန်အဖျားဂိုဏ်း မီးသစ်တောတောင်ထိပ်သို့ ခေါ်ဆောင်လာဖို့ မမေ့ပါနဲ့...”

ထို့နောက် ရီချန်းဂျီမှာ ဂိတ်စောင့်၏ အဖြေကို စောင့်မနေဘဲ ခြေရာမဲ့ ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။

တံခါးစောင့်များမှာ ရီချန်းဂျီ မည်သို့ထွက်ခွာသွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ကြပေ။

သူ့လက်ထဲမှာ ဆေးပုလင်းရှိမနေခဲ့လျှင် အရာအားလုံးဟာ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်ပြီး သူ့ရှေ့မှာ ဘယ်သူမှ မရှိခဲ့ဘူးလို့ တံခါးစောင့်များ ထင်မှတ်ကြပေလိမ့်မည်။

အဝေးတစ်နေရာ ရောက်မှ ရီချန်းဂျီ လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် တံခါးနားက အစောင့်များမှာ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ သူ့အား စိုက်ကြည့်နေကြသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

ထို့နောက် စံအိမ်တော်ထဲရှိ ကျွမ်းကျင်သူများနှင့်တွေ့ပြီး အစီရင်ခံစာတင်ရန် အမြန်ဝင်သွားကြတော့သည်။

“သူပြောသလိုပဲ တကယ်ကို အံ့သြစရာပဲလား။ နောက်နှစ်ဝက်မှာ ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာ သိဖို့လား။”

ယုမိသားစုမှာ အနည်းငယ် ယုံကြည်သွားပြီဖြစ်ကာ ဆေးကို သိမ်းထားလိုက်သည်။

အခြေအနေများကို စုံစမ်းမေးမြန်းရန် ကျောက်စိမ်းလှိုင်းဂိုဏ်းနှင့် ကန်ဟိုင် တောင်ကြားမှ ဘုန်းတော်ကြီးများကိုပင် ခေါ်ယူမေးမြန်းခဲ့ကြသေးသည်။

...

လျှို့ဝှက်အစွန်အဖျားဂိုဏ်းသို့ ရီချန်းဂျီ ပြန်ရောက်လာပြီ ဖြစ်သည်။

အချိန်မှာလည်း ကောင်းကင်ပြစ်ဒဏ် ကျရောက်ပြီး လအတော်ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။

ယခင်တစ်ကြိမ်က ဘိုးဘွားဂူဗိမာန်ရှိ သင်္ချိုင်းဂူများသည် အနည်းငယ်တုန်ခါသွားကာ စာကြည့်တိုက်ဂူ၏အပေါ်တွင် အစိမ်းရောင်အလင်း အနည်းငယ်လင်းလာကာ တောင်၏ နောက်ဘက်ရှိ ရေကန်သည် တုန်ခါသွားခဲ့သည်။