Chapter-201

3.2K 297 3
                                    

Unicode

အခန်း (၂၀၁) - သားသမီးဝတ်ကျေနိုင်မှာ။

“အမျိုးသမီးဝမ်က မင်းအစ်ကိုကြီးကို ဘာလို့ ကောက်ခါငင်ခါကြီး ကြက်ဥတွေ ပေးရတာလဲ” လင်းချင်းဟယ်က လတ်တလောတွင် အလွန်အလုပ်များနေသည်။ ဆောင်းရာသီရိတ်သိမ်းပွဲက စတင်ပြီဖြစ်သည်။ သူမသည် စားကောင်းသောက်ဖွယ်များနှင့် စွပ်ပြုတ်အမျိုးမျိုး ကြားတွင် အလုပ်များနေပြီး ရွာသူရွာသားများကြား မည်သည့်အကြောင်း ဆွေးနွေးနေသည်ကို မသိရှိပေ။

“အစ်ကိုကြီးက ကောလိပ်တက်ဖို့ အလားအလာ အများကြီးရှိတယ်လို့ ရွာထဲမှာ ပြောနေကြတာ၊ သူတို့က အစ်ကိုကြီးကို သူတို့သားမက် ဖြစ်စေချင်နေကြတယ်” လောင်အာ့က ပြန်ပြောသည်။

လောင်တက အခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်။ သူ့မျက်နှာတွင် ကူကယ်ရာမဲ့မှုများ ရှိနေ၏။

လင်းချင်းဟယ်က ရယ်မောပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။ “အဲဒါက ဒီလို ဖြစ်သွားတာပေါ့”

ပြီးနောက် သူမသည် လောင်အာ့ကို အမျိုးသမီးဝမ်ထံသို့ ‘ရှင့်ရဲ့ကြင်နာမှုအတွက် ကျေးဇူးပါ၊ ဒါပေမဲ့ အိမ်မှာလည်း ကြက်ဥတွေ ရှိတယ်၊ အခုက ဆောင်းရာသီရိတ်သိမ်းချိန်‌ ရောက်တော့မှာ ဖြစ်လို့ ရှင်တို့ မိသားစုအတွက် သိမ်းထားသင့်တယ်’ ဆိုသည့်စကားနှင့်အတူ ပြန်ပေးစေခဲ့သည်။

ယင်းမှာ အမျိုးသမီးဝမ်တစ်ဦးတည်း မဟုတ်ချေ။ အခြားသူများကလည်း ပေးခဲ့သည်။ လင်းချင်းဟယ်က အားလုံးကို ထိုသို့ ငြင်းဆိုခဲ့၏။ တချို့ကို လက်ခံပြီး တချို့ကို ငြင်းဆိုခဲ့ပါက ယင်းက လူများကို စော်ကားမိသလို ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ အားလုံးကို ညီတူမျှတူ ငြင်းဆိုလိုက်ခြင်းက ထိုသို့ မဖြစ်နိုင်တော့ချေ။

လင်းချင်းဟယ်က အမေကျိုးကို ထိုအကြောင်းပြောပြရင်း မရယ်ဘဲ မနေနိုင်ခဲ့ချေ။

အမေကျိုးက မအံ့ဩဘဲ ပြောလာသည်။ “အမျိုးသမီးချိုင်ကလည်း အတူတူပဲ လောင်တအတွက် အနာဂတ်မှာ ဘယ်လိုလူမျိုး ရှာဖွေမလဲ ဆိုတာကို အမြဲတမ်းမေးနေတာ”

ချိုင်ပါ့မိန်က သည်နှစ်တွင် လက်ထပ်ပြီး ဖြစ်သော်လည်း အမျိုးသမီးချိုင်ထံတွင် လောင်တထက် အသက်အနည်းငယ် ပိုကြီးသော သူမသားသမီးများ၏ ကလေးငယ်များရှိသေးသည်။ ထိုအထဲတွင် အသက်အရွယ် ကိုက်ညီသော မိန်းမငယ်လေးများ ရှိသည်။

၁၉၆၀ ခုနှစ်များဆီသို့ (ဒုတိယတွဲ)Where stories live. Discover now