အခန်း (၂၆၉) - ဆိုင်ခန်းငယ် တစ်ခု ဖွင့်လှစ်ခြင်း
သူမ၏ယောက်ျားကို ယုံကြည်သည်က ကိစ္စတစ်ခုပင်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ သူမ၏အိမ်ထောင်ရေးကို ကာကွယ်ရန် သူမ အာရုံစိုက်ရမည် ဖြစ်သည်။
တတိယမရီးထံမှ ကြားသိပြီးနောက် လင်းချင်းဟယ်သည် ထိုကိစ္စကို ဘေးချိတ်ထားလိုက်တော့သည်။
ထိုအစား သူမသည် ဝူနီ၏ရလဒ်များအကြောင်းကို တတိယမရီးနှင့် စကားစမြည်ပြောခဲ့သည်။
“ဒီအဆင့်တွေနဲ့ဆိုရင် ကောင်စီခရိုင်ရဲ့ အလယ်တန်းကျောင်းကို တက်ဖို့ ပိုကြိုးစားရမယ်။ ဒီနွေရာသီ အားလပ်ရက်ကို ကောင်းကောင်းအသုံးချပြီး ကဗျာနဲ့သီချင်းတွေ များများကျက်မှတ်ပြီး အလွတ်ချရေးနိုင်အောင် ကြိုးစားရမယ်။ ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း သူတို့အတွက် မေးခွန်းစာရွက်နှစ်စောင် ပေးလိုက်မယ်။ သူတို့ကို ဖြေခိုင်းကြည့်လိုက်ဦး။” လင်းချင်းဟယ်က ပြောသည်။
“ငါတို့ နင့်ကို ဒုက္ခပေးမိပြီ။” တတိယမရီးက ချက်ချင်းပင် ပြန်ဖြေသည်။
“ဒါက ပြဿနာသိပ်မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် စာကျက်တာက ကလေးတွေရဲ့ ဦးနှောက်ကို ပင်ပန်းစေတယ်။ တတိယမရီး… နင်နဲ့ အကြီးဆုံးမရီးတို့က အရမ်းချင့်ချိန်ပြီး သုံးမနေပါနဲ့။ အများကြီး မကုန်ကျပါဘူး။ အခုလက်ရှိအခြေအနေက အရင်ကထက် ပိုကောင်းလာပြီလေ။ အားဖြည့်စာအနေနဲ့ သူတို့ကို တစ်နေ့ ကြက်ဥနှစ်လုံး ကျွေးလိုက်ပါ။” လင်းချင်းဟယ်က ဖျောင်းဖျသည်။
ထိုအကြောင်းကြောင့် သူမသည် သူတို့၏ကြက်ဥများကို မလိုချင်ခြင်း ဖြစ်သည်။
အခြေခံအားဖြင့်တော့ သူတို့သည် အသားအများကြီး မဝယ်ကြပေ။ မိသားစုရှိ တစ်ခုတည်းသော အသားဓာတ်မှာ ဤကြက်ဥများသာ ဖြစ်သည်။
တစ်ခါတလေ သူတို့သည် ငါး၊ ပုဇွန်၊ ငါးရှဉ့် အစရှိသဖြင့် စားကြသည်။ ကြက်ဥကိုတော့ အများဆုံး စားဖြစ်သည်မှာ သိသာပေသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ကြက်ဥများကို ယူထားရန်မှာ မသင့်တော်ဘူးဟု သူမ ခံစားမိသည်။
သူမ ပြန်သွားချိန်တွင် ထိုအကြောင်းကို အကြီးဆုံးမရီးအား ပြောပြပေးရန် တတိယမရီးအား ပြောခဲ့သည်။ ထို့နောက် လင်းချင်းဟယ်သည် အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။
