အခန်း (၃၁၆) – ဒီဇိုင်းရေးဆွဲခြင်း
လင်းချင်းဟယ်နှင့် ကျိုးချင်းပိုင်တို့သည် ကျိုးအာ့နီတို့နှင့်အတူ ရက်အနည်းငယ်အကြာတွင် မြို့တော်သို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။
ကျိုးခိုင်တို့ညီအစ်ကိုတွေက ဘူတာရုံကို လာမကြိုကြဘူး။ သူတို့က လင်းချင်းဟယ်တို့ ဒီနေ့ဒီအချိန်မှာ ပြန်ရောက်မယ် ဆိုတာကို သူတို့ မသိကြဘူး။
လင်မယားနှစ်ယောက်သား သူတို့ရဲ့ တူ၊ တူမတွေအား တိုက်ခန်းသို့သာ ပြန်ခေါ်လာခဲ့ကြသည်။ ဘတ်စ်ကား အကြိမ်အနည်းငယ် ပြောင်းစီးပြီးနောက် အနားယူဖို့ လိုအပ်နေကြသည်။
“နောက်ဆုံးတော့ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီ” လင်းချင်းဟယ်သည် တိုက်ခန်းသို့ ရောက်သည့်အခါမှ သက်ပြင်းတစ်ချက် ချလိုက်မိသည်။
ကျိုးခိုင်တို့ညီအစ်ကိုတွေဟာ အိမ်မှာ မရှိကြပေ။ သူတို့ အိမ်မှာ မရှိဘူးဆိုတော့ သူတို့ ဖက်ထုပ်ဆိုင်မှာပဲ ဖြစ်ရမည်။ ဒီအချိန်လောက်ဆို ဆိုင်ဖွင့်ထားသင့်သည်။
“ဒေါ်လေး၊ ဒေါ်လေးတို့အိမ်မှာ တီဗီ ရှိတာလား။” ဟု ဟူကျစ်က တောက်ပတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ မေးလိုက်သည်။
“အင်း” လင်းချင်းဟယ်က ပြုံးပြီး “နင်တို့ကြည့်ချင်ရင် ညနေကျ ကြည့်လို့ရတယ်။” ဟု ပြောလိုက်သည်။
“ဒေါ်လေး၊ လောင်တတို့ညီအစ်ကိုတွေ ဘယ်မှာလဲ။” ဟု အာ့နီက မေးသည်။
“ဒီအချိန်လောက်ဆို သူတို့ ဖက်ထုပ်ဆိုင်မှာ ရှိလိမ့်မယ်။” ဟု လင်းချင်းဟယ်က ပြောသည်။
သူမ ဘေးအိမ်ကို တစ်ချက်စစ်ကြည့်လိုက်သည်။ အဒေါ်မားတစ်ယောက် အိမ်မှာ မရှိသောကြောင့် ဖက်ထုပ်ဆိုင်ဖွင့်နေတာ ဖြစ်ရမည်။
“နင်တို့သုံးယောက် ခဏနေကျမှ အနားယူကြ။ အရင်ဆုံး ငါတို့တွေ ရေမိုးချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းသွားကြမယ်။” ဟု လင်းချင်းဟယ်က ပြောသည်။
လင်းချင်းဟယ်သည် အိမ်ကို ပြန်ရောက်တဲ့အခါ အရင်ဆုံး လုပ်ချင်တာက ရေချိုးဖို့ပါပဲ။ ရေမိုးချိုးပြီးသွားရင် သက်တောင့်သက်သာပိုရှိသည်။
