အခန်း (၃၁၁) – ရေဒီယို
လင်းချင်းဟယ်က ဒီကလေး ကျိုးတုန်း ကြီးပြင်းလာတာကို ကြည့်ရှုခဲ့ရတယ်လို့ ဆိုနိုင်ပါသည်။ လင်းချင်းဟယ်က သူ့အကျင့်စရိုက်ကို ကောင်းကောင်းသိပြီး သူသည် အိမ်နီးနားချင်းကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်နိုင်ပါသည်။
ဒါကြောင့် လင်းချင်းဟယ်က ဒီအိမ်ကို အလည်ရောက်လာတာပဲ ဖြစ်သည်။ သူ့အတွက် တွေးစရာတွေ နည်းသွားတော့ စီးပွားရေးလုပ်ဖို့ စိတ်ဝင်စားလားလို့ မေးချင်နေခဲ့သည်။
တကယ်လို့ သူလုပ်ချင်တယ်ဆိုရင် တတိယမောင်လေးလင်းနှင့် အပြန်အလှန် ကူညီပံ့ပိုးနိုင်လိမ့်မယ်၊ မဟုတ်ပါလား။
“ဒီနှစ် အိမ်မှာ ကြက်တွေ အများကြီး မွေးထားတယ်။ ကျွန်တော် ဦးလေးကို လာကောက်ခိုင်းတာ ကောင်းလိမ့်မယ်။” ဟု ကျိုးတုန်းက ပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။
သူသည် လယ်ယာလုပ်ငန်းခွင်ဆင်းရပြီး ယခုနှစ်တွင် လယ်ယာမြေစာချုပ် အများအပြား စာချုပ်ချုပ်ဆိုထားသည်။ သူ့ဇနီးသည်ကလည်း အိမ်မှာ ကြက်တွေ အများကြီး မွေးမြူထားခဲ့သည်။ ကြက်ဥတွေ သို့မဟုတ် ကြက်တွေကို ရောင်းချခြင်းဖြင့် မိသားစုကို ထောက်ပံ့ရန် ငွေရှာနိုင်သည်။
လူနေမှုဘဝသည် အလွန်ကောင်းနေသေးသည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။
“ဘာဖြစ်လို့ မွေးမြူတဲ့ ပမာဏကို မချဲ့တာလဲ။” လင်းချင်းဟယ်က “နင်တို့ အိမ်နောက်ဖေးမှာ မြေကွက်တစ်ကွက် ရှိသေးတယ် မဟုတ်လား။ ရွာနဲ့ စာချုပ်ချုပ်ပြီး ခြံစည်းရိုးခတ်လိုက်လို့ရတယ်။ ပြီးရင် အဲဒီနေရာမှာ ကြက်အကောင်တစ်ရာလောက် မွေးမြူလို့ရတယ်။ ပြီးရင် ခြံစောင့်ဖို့ ခွေးနှစ်ကောင်လောက် ထပ်မွေးလိုက်။ နင့်ဇနီးသည်လည်း ကလေးတွေကို ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ပြီး ကြက်မွေးဖို့ အိမ်မှာနေနိုင်တယ်။ နင့်ဇနီးသည်အတွက်လည်း အရမ်းစိတ်ပူနေဖို့ မလိုအပ်တော့ဘူး။” ဟု ပြောလိုက်သည်။
ပြောရမယ်ဆိုရင် ကျိုးတုန်းက သူ့ဇနီးသည်ကို အရမ်းချစ်တဲ့ အမျိုးသား ဖြစ်သည်။ ချိုင်ပါ့မိန်ကို လယ်ထဲဆင်း အလုပ်မလုပ်ခိုင်းပေ။ သူတစ်ဦးတည်း လယ်ယာအလုပ်အားလုံးကို လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။
