အခန်း(၃၂၉) - ရလဒ်များထွက်လာပြီ
မာရှောင်းတန့်တစ်ယောက် အလွန်ပျော်ရွှင်သွားခဲ့သည်။ သူ့ဖန်ဂေါ်လီလုံးများကို သိမ်းလိုက်ပြီး အနားရောက်လာသည်။
မာရှောင်းတန့်၏ ညစ်ပတ်နေသောလက်များကို ကျိုးကွေ့လိုင် မြင်သွားသောအခါ "မင်းလက်တွေကို အရင်ဆေးလိုက်ဦး။ မဆေးရင် ဗိုက်ထဲကို သန်ကောင်တွေ ရောက်လာလိမ့်မယ်။" ဟု ပြောလိုက်သည်။
မာရှောင်းတန့်သည် အရင်က သန်ကောင်တွေ ရှိဖူးသည်။ ဆေးသောက်ပြီးသွားသောအခါမှသာ ပျောက်သွားခဲ့၏။ သူက ချက်ချင်းစကားနားထောင်ပြီး လက်တွေကို ဆေးလိုက်သည်။ ပြီးခါမှ သူ့အစ်ကိုကြီးနှင့် ဖက်ထုပ် လာစားသည်။
ဒေါ်လေးမာက အလွန်အမင်း ကျေနပ်သွားပြီး ပြောလိုက်သည်။ "ဒါ မင်းအစ်ကိုကြီးပဲ။ အခုချိန်ကစပြီး သူ့ကို အစ်ကိုကြီးလို့ခေါ်နော်။"
"အစ်ကိုကြီး" မာရှောင်းတန့်က ကျိုးကွေ့လိုင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
ကျိုးကွေ့လိုင် ပြုံးလိုက်ပြီး "ဟုတ်တယ်၊ ငါက မင်းအစ်ကိုကြီးပဲ။ အခုချိန်ကစပြီး ညနေပိုင်းကျရင် ငါ့အိမ်မှာ တီဗီလာကြည့်လို့ရတယ်။ ငါ့ကို အစ်ကိုကြီးလို့ခေါ်။" ဟု ပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး တီဗီကကြည့်လို့ကောင်းလားဟင်။" မာရှောင်းတန့်က မေးလိုက်သည်။
"ဒါပေါ့၊ အရမ်းစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတယ်။ ဒီနေ့ည မင်းလာကြည့်ရင် သိပါလိမ့်မယ်။" ဟု ကျိုးကွေ့လိုင်က ခေါင်းငြိမ့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
ဒေါ်လေးမာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ဖြင့် ပန်းကန်သွားဆေးလိုက်သည်။ ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို စားသောက်စကားပြောခိုင်းရင်း ထားခဲ့လိုက်သည်။
လင်ချင်းဟယ်နှင့် သူ့သားကြီးတို့ ညစာစားဖို့ရောက်လာကြသည်။ အဘိုးဝမ်ကတော့ ရောက်မလာခဲ့ပါ။
အချိန်ကျလာသောအခါ ဒေါ်လေးမာက မာရှောင်းတန့်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားသည်။ ကျိုးကွေ့လိုင်ပြောပြသော တီဗီဆိုသည့်အရာကို မာရှောင်းတန့် အလွန်စိတ်ဝင်စားသဖြင့် "အစ်ကိုကြီး အိမ်မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့နော်။" ဟု မမေ့မလျော့ ပြောခဲ့သေးသည်။
