အခန်း(၃၂၀) - ဆွေမျိုးများထံ လာရောက်ခြင်း
သူမ အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ ဒေါ်လေးရှုကဲ့သို့သော ပင်စင်အလုပ်သမားများအကြောင်း ကျိုးချင်းပိုင်နှင့် ဆွေးနွေးခဲ့သည်။
ကျိုးချင်းပိုင်လည်း နှလုံးသားထဲတွင် မှတ်သားထားလိုက်သည်။
ယခု ဖက်ထုပ်ဆိုင်မှာ တည်ငြိမ်သွားပြီဖြစ်သဖြင့် ပြဿနာကြီးကြီးမားမားတော့ မရှိတော့ချေ။ ကျိုးခိုင် အတန်းတက်စရာ မရှိသေးသည်ကို အခွင့်အရေးယူပြီး ကျိုးချင်းပိုင်တစ်ယောက် အခြားစက်ရုံများနှင့် ညှိနှိုင်းရန် ထွက်သွားခဲ့သည်။
လင်ချင်းဟယ် အလုပ်မှ အိမ်ပြန်ရောက်လာတော့ ကျိုးချင်းပိုင်က ဇနီးသည် ပေးထားခဲ့သော ပမာဏအရ အော်ဒါများ တင်ပြီးနေလေပြီ။
ပထမအသုတ်မှ ဝတ်စုံ ၁၀၀အား အော်ဒါတင်ပြီးသွားလေပြီ။
သို့သော်လည်း ထိုစတိုင်တစ်ခုတည်း မဟုတ်ပါ။ ဒုတိယစတိုင်နှင့် တတိယစတိုင်တို့လည်းပါဝင်သည်။ ကျိုးချင်းပိုင်က စက်ရုံဆီသို့သွားပြီး စတိုင်တစ်ခုစီအတွက် အစုံ ၅၀၀ အော်ဒါတင်မှာယူခဲ့သည်။
ပြောရမည်ဆိုလျှင် ထိုစက်ရုံအတွက်တော့ အလွန်များပြားသော အော်ဒါဖြစ်ပေသည်။ ပထမဆုံးအကြိမ် အလုပ်တွဲလုပ်ခြင်းကြောင့်လားတော့ မသိ စက်ရုံ၏ အပြုအမူကတော့ အလွန်ကောင်းမွန်လှပါသည်။
သို့သော်လည်း အနာဂတ်တွင် ထိုကဲ့သို့ မတော်တဆမှုမျိုး ပေါ်လာနိုင်ချေ အလွန် များပြားပါသည်။
ထို့ကြောင့် ဒီနှစ်ထဲ တောင်ပိုင်းမှ အပ်ချုပ်စက်တစ်သုတ်ကို ဝယ်ယူပြီး ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ရုံတစ်ခု ဖွင့်လှစ်ခြင်းကသာ အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှု ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။
သူတို့ကိုယ်တိုင်ပြုလုပ်မည်ဆိုပါက ဘယ်သူ့မျက်နှာကိုမှ ကြည့်နေစရာ မလိုတော့ပါ။ ထို့အပြင် အနာဂတ်တွင် စတိုင်အသစ် အဝတ်အစားများဖြင့် ပထမဆုံး ငွေရရှိသူများ ဖြစ်လာနိုင်ပေသည်။
ရက်အနည်းငယ်ကြာတော့ လင်ချင်းဟယ်တစ်ယောက် သူမယခင်အလုပ်တွဲလုပ်ဖူးသည့် အလုပ်ရုံသို့သွားရောက်ခဲ့သည်။ သူမ အော်ဒါတင်ထားသော နောက်ဆုံးအထည်အသုတ်ကို ထုတ်ယူပြီးသွားသည့်နောက်ပိုင်း ထိုစက်ရုံနှင့် ဘယ်တော့မှ အလုပ်ထပ်မလုပ်တော့ချေ။
