အခန်း (၂၈၉) - တစ်ယောက်ယောက်ကို ငှားရမ်း
ကျိုးချင်းပိုင်၏ ဖက်ထုပ်ဆိုင်သည် ဖွင့်လှစ်တာ နှစ်လကြာပြီးနောက် လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ် ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည်။
တစ်လချင်းစီ၏ အမြတ်ငွေက ယခင်လကထက် အနည်းငယ်စီ ပိုများလာခဲ့၏။
ပထမလတွင် ၇၀ယွမ်ကျော်ကျော်ရသည်။ ဒုတိယလတွင် ၈၀ယွမ်ပြည့်လုနီးပါး ဖြစ်၏။ ကျိုးချင်းပိုင်က သူ့စည်းမျဉ်းကို ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည်။
သူက ၁၀ယွမ်ကို အသုံးစရိတ်အတွက် ချန်ထားပြီး ကျန်သည်များကို ဇနီးသည်အား ထိန်းသိမ်းရန် ပေးခဲ့သည်။
ယင်းက သုံးလတိုင်ပြီဖြစ်သည်။ ကျိုးချင်းပိုင်က မနက်တိုင်း ၅နာရီခွဲတွင် အသားနှင့် အသီးအရွက်ဝယ်ရန် ထွက်လာပြီးနောက် ဆိုင်သို့သွားသည်။ ယင်းက အမြဲတမ်း ထိုမျှ စောပေသည်။
ရာသီဥတုက ပိုပိုနွေးလာပြီး လူတိုင်းက စောစောထကြသည်။ ယခုဆိုလျှင် သူ့ဆိုင်က ပိုစောစော ဖွင့်ရ၏။
အစပိုင်းတွင် လင်းချင်းဟယ်က သူ့ကို အသီးအရွက်များကို ကြိုဝယ်ထားစေလိုခဲ့သည်။ သို့သော် ကျိုးချင်းပိုင်က လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကိုသာ လိုချင်သဖြင့် လင်းချင်းဟယ်က သူ့ကို ခွင့်ပြုထားရုံသာ တတ်နိုင်တော့သည်။
ရိုးရိုးသားသားဆိုရလျှင် ကျိုးချင်းပိုင်၏ ပင်ကိုစရိုက်ကို ဖက်ထုပ်ဆိုင်တွင် လူတိုင်းက မြင်နိုင်ပြီး ထို့ကြောင့် ထပ်လာသော စားသုံးသူများက အလွန်များပြားသည်။
ဖက်ထုပ်များတွင် အသားထူထူနှင့် အစာသွပ်များ၏။ ထို့အပြင် အလွန်အမင်း လတ်ဆတ်ပြီး လူတိုင်းက စိတ်ကျေနပ်လေသည်။
တစ်ယောက်ယောက်က ဖက်ထုပ်ကို စားချင်တိုင်း သူတို့က ဤဆိုင်ကို ပြန်လာစမြဲဖြစ်သည်။
နှစ်လကုန်သွားပြီးနောက် ကျိုးချင်းပိုင်က သူ့စီမံမှုအောက်တွင် အထပ်ထပ်လာစားသော စားသုံးသူများ အများအပြား ရရှိလာသည်။
ကျိုးချင်းပိုင်က ရွေးချယ်စရာ နှစ်ခု ထပ်မံပေါင်းထည့်လိုက်သည်။ တစ်ခုက သခွားသီးနှင့် ကျန်တစ်ခုက ခရမ်းချဉ်သီးဖြစ်သည်။
